رواية زواج مدبر البارت الثالث بقلم شروق خليل

مريم محاولتش حتى تلف كانت واقفه مش مستوعبه أنه هو و إنه يجي علشان يشوفها بس اتكلمت بجديه : اهلا جاي ليه 

يوسف بص ليها بغضب : مريم 

احمد مردش عليها و سمع صوت الطياره : طيارتكم خلى بالك يا يوسف من نفسك و متزعلش مريم بدل ما اعاقبك زى ما كنت بعاقبك زمان فاكر ! 

يوسف ضحك : ايوا فاكر يا حبيبي 

مريم كانت هتمشي بس احمد مسكها و حضنها اتكلمت : بطل تمثل دور الأب دلوقتى و سيبنى 

احمد سابها من غير ما يرد و لف ضهره زى ما يكون المشهد اللى من 15 سنه بيتعاد من اول و جديد ، مشيت و عيونى بتدمع لوحدها حسيت انى انكسرت نفس الكسره  نفسى اوصل لاجابه سؤال واحد بس سؤال بيتردد في دماغي من 15 سنه و لدلوقتى ( هو ليه عمل فيا كده ! ) محستش بنفسي الا لما شفت يوسف باصصلي بتركيز 

اتحولت دموعي فجاه لجمود : يلا علشان الطياره 

يوسف ** 

استغربت البنت دى بجد ازاى قادره تقلب الانهيار اللى جواها في ثانيه لجمود كده ، انا مش فاهم ايه بينها و بين عمو احمد بجد و دى حاجه مخليا فضولى هيقتلنى ، المهم مشيت وراها و ركبنا الطياره ووصلنا دخلنا شقتى 

يوسف : يلا ياستى اتفضلي دى شقتى 

مريم تاهت في هدوء الشقه : جميله اوى و هاديه 

يوسف : علفكره انا اللى مصممها 

مريم باستغراب : بجد ! بس مش مجالك 

يوسف : دا كان حلمى بس مدخلتهاش فمارستها كدا مع نفسي 

مريم : اممم 

يوسف بقلق : مريم انا كنت عاوز اقولك يعنى هاجر و كده يعنى ....

مريم شدت شعره : متخافش مش قلنا صحاب مش هجيب سيره في الجامعه خالص 

يوسف بألم : اه سيبى شعري يا بنتى وجعنى 

مريم نفضت ايديها بضحك : هدخل اغير و انام علشان اصحي اجي معاك بكره 

يوسف : يووووه بقي ماشي 

في صباح اليوم التالى 

يوسف : مريم همشي و اسيبك بجد يلا بقي دا كله لبس 

مريم بصوت عالى في أذنه : مكنتش ربع ساعه دى يا دكتوووور 

يوسف : ودانى وداااانى 

مريم : يلا يلا بسرعه اخرتنا يابنى 

يوسف شدها  : انا برضو اللى اخرتنا 

روحنا الجامعه و يوسف دخل بسرعه علشان يلحق و انا فضلت بره اشرب قهوه بس لسوء الحظ لقيت بنت و ولد قاعدين و بيعملوا حركات مش لطيفه 

مريم بينها و بين نفسها : طبعا فرنسا بقي و اى حاجه عندهم عادى ايه القرف اللى البنت دا فيه 

خرجت بالقهوه بره و طلعت مكان ما يوسف قالى استناه و هو طلعلى فعلا 

يوسف مسك ايدي : تعالى اعرفك على هاجر 

مريم بصتله بحب و مشيت معاه لحد ما وقفنا عند واحده 

مريم بينها و بين نفسها : لا مستحيل يا يوسف متقولش أنها دى 

يوسف : اعرفك دى هاجر يا مريم و دى مريم صحبتى يا حبيبتى 

مريم انصدمت : اهلا ، كملت بهمس ليوسف : يوسف ممكن نمشي انا دايخه اوى 

يوسف قلق و مسكها من ايديها تحت أنظار هاجر : تعالى اقعدى اجبلك مايه 

مريم : انا كويسه انا عاوزه اروح و هبقي احسن 

يوسف : طيب يلا تعالى هنروح بعد اذنك يا هاجر 

طول الطريق مكنتش عارفه أقوله على اللى شفته ولا لا بس هحس بتأنيب الضمير اوى لو مقولتلوش هو ما يستاهلش واحده زى دى ، وصلنا البيت و دخلت اوضتى علطول و فضلت طول النهار بفكر في الموضوع دا بس خدت قرارى 

مريم طلعت لقيت يوسف برا بيقرأ في كتاب : يوسف عاوزه اقولك حاجه 

يوسف ركز معاها : خير يا مريم 

مريم غمضت عينها بتوتر : انا النهارده شفت هاجر دى في وضع وحش مع ولد تانى و انا مستنياك تحت ثم أكملت بسرعه : البنت دى مش كويسه والله كانت بتشرب و بتتمايل و ترقص مع ولد و حركاتهم حق*ير*ه 

يوسف بعدم تصديق : يا بنتى لا اكيد مش هاجر ممكن واحده تانيه و انت مش واخده بالك 

مريم قربت منه : والله انا مش بكذب حتى قالت للى معاها إن حبيبها جه النهارده و المفروض ميتقابلوش كتير ولا يشوفها 

يوسف بغضب و عصبيه : انت عبي*طه و لا ايه بقولك مش هى انت في ساعه جيتى مش معنا دلوقتى هى هتعمل كده ، هاجر و انا بنحب بعض من سنين انت كد*ابه و عاوزه تبوظى علاقتى بيها مش اكتر مش المفروض صحبتى و مش هتجيبي سيره انك مراتى حتى النهارده اتمايلتى قدامها و هى فهمت إنك قريبه منى و اتضايقت و اتخانقت معايا 

مريم بصتله بندم : علفكره انا مش كذ*ابه انا كنت بنصحك كصديقة مش اكتر لكن مش ذنبي انك اتغفلت سنين في حبك ليه و هي بتضحك عليك و مفيش را*جل محترم بيقول على واحده بتنصحه كذا*به 

يوسف ضربها بالقلم بعصبيه : اعرفي حدودك و انت بتتكلمى معايا

مريم عيونها دمعت و بصتله و دخلت اوضتها من غير ما تقول اى كلمه 

#البارت_الثالت 

#روايه_زواج_مدبر ♥️

بقلمى شروق خليل ✍️

تكملة الروايه من هناااااا