رواية صدفة العشاق البارت الخامس عشر 15بقلم عهد عامر
رواية صدفة العشاق البارت الخامس عشر 15بقلم عهد عامر
رواية صدفة العشاق البارت الخامس عشر 15بقلم عهد عامر
الفصل 15 ♥🦋
وقفت عائشة على باب الاوضة وسمعت سوسن وهى بتضرب ندى
بالقلم
وقالت: سلمتيله نفسك؟ دى اخرة تربيتى ليكى، رايحه تسلمى شرفك لمجرم؟!
ندى: انتى بتضربينى ليه، مكنش هيرضى يسمع اللى قولتله عليه غير بالطريقة دى، لا عمرى هعرف اتخلص من عائشة ولا اتجوز محمد غير بمساعدة الضو، خطفها اول مرة عشان نفسه لكن بعد كده انا حسيته هيخلع منى قولت لازم ادبسه فى حاجة
سوسن: تقومى تنامى معاه؟ ملقيتيش الا ده، ده حتى لا شكل ولا منظر استحملتى ازاى
ندى: المضطر يا ماما، المهم دلوقتى انى لازم اخطط خطة كبيرة لعائشة عشان اعرف اتخلص منها، وهخلى اعتماد تساعدنى بما انها هى المسئوله عن الاكل
سوسن: هتعملى ايه؟
ندى: هحطلها سم فى الاكل بيموت بالبطئ ومش هيعرفوا يكتشفوه حتى لو عملوا ايه لان مفعوله بيروح بعدها ب مفيش
سوسن بخبث: حلو ده، منحط لسحر منه خلينا نخلص
ندى بضحك: خلينا نخلص من عائشة الاول وهما كده كده هيموتوا وراها.
وضحكوا هما الاتنين سوا وعائشة بره كانت بتسمع وهى مصدومة وعيونها بتنزل شلالات دموع، ازاى هى متحاوطة بكل اللى بيأذيها كده؟ ازاى ندى تفكر تعمل كده فى بنت عمها؟!
سابت المكان وجريت على اوضتها بسرعة تمثل انها نايمه لانها حست بحركة ان باب الاوضه هيتفتح
خرجت ندى من اوضه مامتها ونزلت لاعتماد تبلغها اللى هيحصل وبعدها طلعت ودخلت اوضه عائشة من غير م تخبط
عائشة حاولت تبان طبيعية معاها ومتبينش انها سمعت منها حاجة او حتى انها قرفانه منها
ندى: ايه يا عائشة لسه منمتيش؟
عائشة: احم لا لسه مستنيه ابيه عمر قال انه هيوصل نور ويرجع
ندى: امم انا قولت اجى اسليكى وابات معاكى
عايشة: ملوش لزوم ربنا يخليكى، ابيه عمر هيزعل وانتى عارفة زعله
ندى:انتى هتقوليلى، كله الا زعل عمر
عائشة: انا اسفة يا ندى انى عرضتك للموقف البايخ بتاع المول وانك اتضربتى بسببى حقك عليا.
ندى: لا عادى يا عائشة، ضربة تفوت ولا حد يموت المهم انك بخير
عائشة: الحمد لله
ندى: ايه العروسة الحلوة دى
عائشة بابتسامه: محمد جابهالى هدية.
ندى بغيظ: محمد امممم، طيب مانتى كبرتى عليها
عايشة: لا مكبرتش انا بحب العرايس وانتى شايفة اوضتى مليانه ازاى، بس دى مميزه عشان من محمد
ندى: اه وماله
عائشة: ندى انتى قولتيلى ان محمد كان عايز يطلقنى وانه شد هو وعمر ومازن بس محمد نفى كل ده وقالى محصلش
ندى بخبث: حتى حوار الملاية؟
عائشة بحزن مصطنع: محمد مقاليش حاجه عنه
ندى: معلش يا حبيبتى مهو برضو مش هينفع يجرحك ولا يقلل منك وانتى بالنسباله واحدة ملموسة
عائشة بدموع: بس انا مكنتش فى وعيي
ندى: مش هتفرق المهم انه حصل، هسيبك بقى نامى، شكل عمر وصل
وخرجت بره اوضتها وهى حاسة بنشوة انتصار وراحت اوضة مامتها ونامت.
دخل عمر عند عائشة لقيها قاعدها بتعيط وحاضنة عروستها جرى عليها وقعد جنبها وخدها فى حضنه
عمر: مالك يا حبيبتى، ايه اللى حصل.
عائشة بخوف: خايفة يا ابيه ومش عارفة انام
عمر: تعالى يا حبيتى فى حضنى ونامى اهو، ايه العروسة القمر دى
عائشة ابتسمت: محمد جبهالى
عمر: يا سيدى يا سيدى، بس على فكره عروستى احلى
عائشة بصدق: انت مفيش حاجه وحشة منك يا ابيه.
حضنها عمر وقال: روح ابيه انتى، برضو انا عايزة اعرف سبب حزنك ومتقوليش خايفة عشان مش مصدق
عايشة: ممكن انام واصحى احكيلك؟
عمر: ومالها يا ستى، يلا ننام
وحضنها عمر ونام وعائشة مكست فيه بخوف اتملك منها.
===========
عند محمد ♡
روح البيت وقعد شوية مع مريم وحمزه وريم
مريم: محمد هو صحيح اللى سمعته ده؟
محمد: سمعتى ايه يا ماما؟
مريم بتوتر: ي يعنى سمعت انك لقيت عائشة وهى..
قاطعها محمد وقال بغضب: ماما ايا كان مين اللى حكيلك وايا كان سمعتى ايه، بس دى مراتى يعنى عرضى وشرفى ومقبلش بأى حد يجيب سيرتها بسوء.
مريم: يابنى انا عايزة اطمن
محمد بهدوء: اطمنى يا ماما مفيش اى حاجه من اللى اتحكتلك حصلت وياريت الكلام ده ميطلعش بره لاى مخلوق حتى لو عائشة نفسها، وبعدين انتى مين قالك؟
مريم: مرات عمها
محمد بصدمة: وانتى صدقتيها عادى؟!
ريم: انا مش فاهمه حاجه متفهمونى.
حمزة: ولا انا عايز اعرف فيه ايه؟
محمد: فيه ان مراه عم عائشة وبنتها مطلعين عليها اشاعة ان الوسخ اللى كان خاطفها اغتصب... ها، وقالوا فى كل مكان والله اعلم مين عرف تانى، بس اللى مش متخيله انتى يا ماما، ازاى تصدقيهم وازاى متدافعيش عن مراة ابنك وانتى عارفة عائشة واخلاقها؟!
مريم: يابنى والله م لحقت اتكلم هى قالتلى الكلام ده ووقتها عائشة حصلها الانهيار اللى جالها قبل م انت تدخلها، ملحقتش ارد عليها.
محمد: تمام يا امى، انا ليا رد تانى مع اشكالهم بس افوق من كل ده، بعد اذنكم.
وسابهم وطلع وريم طلعت وراه وحمزة بص لمريم بعتاب انها ازاى تصدق حاجه زى كده على مراة ابنها.
طلع محمد ودخل غير هدومه وبص فى فونه لقى المسدج بتاعة عائشة، رد عليها وقال(ومحمد بيعشق عائشة، وروحها وكل حاجه معاها وجواها، ربنا يديم فرحتك وسعادتك يا حبيبى). وقفل ونام بعدها
============
الفجر اذن وصحيت عائشة واتحاملت على نفسها واتوضت وجات صحت عمر اللى قام بمعجزة ودخل اتوضى هو كمان وصلى مع عائشة الفجر جماعة.
خلص عمر الصلاة وقالها انه هينام لانه مش قادر وعائشة قعدت تقرأ ورد القرآن وافتكرت اللى سمعته من ندى ووالدتها وعيطت كتير.
عائشة: طيب دلوقتى اعتماد هى المسئولة عن الاكل بتاعى وانها هتجيبه لحد هنا ده معناه انهم هيحطولى السم فى الاكل، ازاى اعرف مكلش منه من غير ميلاحظوا!
فضلت تفكر واخر قرار وصلتله انها تبعت مسدج لمحمد
عائشة(حبيبى، انا مش هفطر انهارده لحد ما تجيلى ونفطر انا وانت سوا لوحدنا ♥️)
وبعتتله مسدج تانية ( محمد حاول ان احنا نكون لوحدنا ومحدش معانا عشان عايزة احكيلك حاجه مهمة)
محمد كان صاحى الوقت ده بيصلى الفجر كمان ومسك فونه على صوت المسدجات وقرأها ورد
محمد: عائشة فيه ايه قلقتينى
عائشة: اطمن، مفيش حاجه انا بس عايزه افطر معاك
محمد: يا سلام غالى والطلب رخيص الساعه 9 بالدقيقه هتلاقينى عندك عشان معاد الدوا بتاعك.
عائشة: ربنا يديمك يا رب، يلا بقى روح كمل نومك قبل ماتنزل
محمد: حاضر يا حبيبى، خدى بالك من نفسك
عائشة: حاضر
وقفلت وحطت الفون جنبها ونامت فى حضن عمر تانى.
=================
الصبح على الساعة8 ونص قامت ندى من النوم ونزلت المطبخ لقيت اعتماد لوحدها
ندى: عرفتى هتعملى ايه
اعتماد: عيب عليكى متخافيش، انا خلاص جهزتلها الاكل اهو وحطتلها المعلوم فيه، ناقص بس عمر او مازن بيه ييجو وحد يطلعهولها.
ندى: تمام وانا هطلع كأنى لسه اللى صاحية واروحلها.
وطلعت ندى دخلت اوضتها تانى وخدت شاور وغيرت هدومها وطلعت لبست اشيك حاجة عندها وطلعت خبطت على اوضه عائشة
فتح عمر وكان اثار النوم على وشه
ندى: صباح الخير
عمر: صباح النور وسابها ودخل لجوة كانت عائشة خارجه من الحمام، سندها عمر لحد السرير وغطاها كويس
ندى: صباح الخير يا عائشة، عامله ايه
عائشة: الحمد لله
ندى: انا قولت اجى اصبح عليكى قبل مانزل واشوفك فطرتى ولا نفطر سوا
عمر بسخرية: ومن امتى الحنية دى كلها
ندى بتوتر خفيف: ها عادى يعنى، انا بس خوفت عليها اوى الفتره اللى فاتت من اللى حصلها وكنت بحاول اعوضها عن الفتره اللى فاتت
عمر: وماله
وبص لعائشة: حبيبتى، انا هروح اخد شاور واجبلك الفطار واجى ماشى
عائشة: احم، لا يا ابيه محمد قالى انه هييجى يفطر معايا انهارده ف استنى اما ييجى
عمر: وماله يا ستى، هسيبك بقى حبة
وخرج خبط على مازن اللى كان صاحى هو وسارة
مازن: صباح الخير يا عمر
عمر: صباح النور، كويس انك صاحى خد سارة واقعد مع عائشة لانى سايب الساحرة الشريرة معاها
مازن فهم عمر وضحك وقاله كنا رايحين اصلا
وفعلا عمر مشى على اوضته ومازن وسارة دخلوا.
سارة: صباح الجمال على احلى عائش
عائشه بابتسامة: صباح النور يا قمر
مازن حضنها: عامله ايه يا حبيبتى
عائشة: الحمد لله بخير.
سارة: عامله ايه يا ندى
ندى: الحمد لله
مازن: بقينا فى زمن المعجزات والله، من امتى يا ندى بتيجى لعائشة!
ندى: فيه ايه يا جماعه مكنتش جية يعنى، انا غلطانة يا عم
ورايحة تمشى. مسكتها عائشة وقالت: معلش يا ندى متزعليش مانتى عارفه عمر ومازن؟
سارة: اقعدى بقى متبقيش بايخه
وقعدت ندى بانتصار مخفى عشان كانت عايزة تشوف عائشة وهى بتاخد السم وبمنتهى الشهية
شوية ودخلت اعتماد بالاكل اللى شافتها عائشة وقلبها انقبض منها.
اعتماد: ست عائشة انا جبتلك الفطار عشان معاد الدوا، منصور بيه طلب منى اطلعهولك وهو ومدام سحر هييجوا كمان شوية
عائشة: معلش يا اعتماد انا مش هفطر دلوقتى
مازن: ده ازاى ده، انتى لازم تفطرى عشان الدوا بتاعك معاده خلاص قدامك ربع ساعة يا دوب تاكلى
عائشة: ماشى بس
مازن: مبسش فيه دوا يا عائشة عشان تخفى يا حبيبى، امتحاناتك قدامها اسبوعين، يلا عشان تكونى استرونج قمر كده.
عائشة: اسمعنى طيب
سارة وهى بتقرب الاكل من بوقها: ولو ولو لازم تاكلى يلا
حاولت عائشة تبعد بوقتها بمنتهى الصعوبه لحد ماقاطعهم محمد وهو بيدخل
محمد بخضة: فيه ايه
مازن: محمد تعالى ساعدنا نفتح بوق عائشة
محمد: مالك؟ تفتح ايه!
سارة ببلاهه: بوقها عشان تاكل عشان الدوا
محمد: وهى مش راضية تاكل
مازن: لا بتقول مش عايزه.
ندى: متبطلى شغل العيال بتاعك ده يا عائشة وتاكلى وتخلصينا
عائشة من كتر الضغط عليها فضلت تعيط بصوت عالى كلهم اتخضوا وعمر دخل على صوت عياطها
عمر بخضة: فيه ايه
وجرى خدها فى حضنه فضل يهديها
مازن: احنا كنا بنحاول ناكلها وهى عيطت فجأة
عائشة بدموع: محمد قالى انه جاى يفطر معايا يا ابيه ومكنتش راضية اكل لحد م ييجى وكمان حاولت افهمه محدش رضى يسمعنى
وفضلت تعيط، الموضوع بالنسبالهم ميستاهلش عيطاها بالشكل ده لكن عائشة كانت بتعيط ان بينها وبين الموت لحظة واحدة ولو كانت كلت الله اعلم كان حصل ايه وكل ده بسبب بنت عمها.
محمد لما شاف الوضع كده اتأكد ان عائشة مخبية حاجة.
محمد: طيب اخرجولى بره كده وسيبونى معاها لو سمحتوا
كلهم بصوله ومحمد غمزلهم على ندى وفعلا كلهم خرجوا وسابو محمد مع عائشة اللى اتأكدت ان الباب اتقفل وبصت لمحمد
وشالت الاكل من ع السرير ومحمد قعد جنبها ومسك ايدها
محمد: قوليلى بقى مالك؟
عائشة: لو قولتلك هتصدقنى؟
محمد: اكيد
عائشة: طيب استنى
ومسكت كوباية اللبن ووقعتها ع الارض كسرتها
محمد بصدمة: انتى عملتى ايه يا مجنونة؟!
عائشة: اخرج بره اتأكد ان ندى خرجت وهات عمر ومازن وتعالو من غير م حد يلاحظ
محمد: طيب فهمينى فيه ايه؟
عائشة: اسمع منى بس، ولو لقيتها ادخل المطبخ لاعتماد قولها هاتى كوبايه لبن وخليك واقف لحد م تصبه وتجيبه ونبقى نبعت مسدجات لعمر ومازن
محمد: تمام خلينى وراكى لحد م اشوف اخرتها
وخرج محمد لقى ندى خرجت وسحر ومنصور كانوا قاعدين فى الصالون وعمر ومازن واقفين جنب السلم قلقانين على عائشة
محمد شاورلهم وطلعوله بسرعه من غير م حد يلاحظ وخدهم ودخلوا لعائشة.
=============
حسن: وبعدين يا عمى فضلت تقولى اصبر اصبر وبعدين!
سعيد: بص يا سيدى احنا مراقبينها لينا فتره وعرفت انها مش بتخرج من البيت، وقاعد مراقبها لحد دلوقتى ومنين م تيجى اللحظة هتلاقيها مشرفاك هنا وفى حضنك يا عم
حسن: وماله، ايه اخبار البضاعه
سعيد: معادنا بعد بكرة، هنتقابل ونسلمهم الشحنة وناخد الفلوس ونقب يا ولاا
ضحكوا هما الاتنين ونسيبهم فى مخططاتهم القذرة دى.
============
دخلوا عند عائشة وكانت قاعدة ع السرير واتلموا حواليها
محمد: فيه ايه؟
عائشة: هقولكم بس حاولوا تتمالكوا اعصابكم
مازن: قولى متخافيش
عائشة حكت كل اللى سمعته من ندى وسوسن ليهم ومجبتش سيرة ان ندى غلطت مع الضو احتراما انها بنت عمها مهما كان.
مازن بغضب: يا بنت ال... هى وصلت لكده
عمر: هى جابت اخرها معانا يعنى فى الاول تساعد فى خطفك ودلوقتى تعمل كده وتكون عايزه تموتك؟
محمد: خلونا نبص للجزء الايجابى اننا عرفنا ان اعتماد هى اللى بتساعد الضو دى حاجه، تانى حاجه عائشة ناخد بالنا منها وانها متاكلش اى حاجه اعتماد دى عملاها او اى حد عاملها بره عن سارة او والدتها تمام.
مازن: طيب محنا منضمنش ان محدش يحط حاجه فى الاكل بعد م يتعمل
محمد: صح، بس نحاول نحط عنينا فى وسط راسنا يومين بالظبط لحد ما نمسك الضو ونخلص من كل ده..
عمر: تمام، وانتى يا عايشة تاخدى بالك من نفسك وبلاش الطيابة اللى بتتعاملى فيها مع ندى دى.
عايشة: حاضر يا ابيه.
واتفقوا على كل حاجه وسابهم محمد ونزل شغله وعمر ومازن كذلك.
===========
عند ندى دخلت كافيه وقعدت فيه عشان لما يحصل حاجه لعائشة متكونش فى البيت
فونها ردن وكان الضو وردت
الضو: ايه يا مزة عملتى ايه؟
ندى: كله تمام، حطتلها اول جرعة انهارده فى الفطار بتاعها.
الضو: عفارم عليكى، طيب ايه مش ناوية تيجى انهارده
ندى ضحكت: ايه لحقت اوحشك؟
الضو: حد ميوحشوش الجمال ده، حتى يبقى أعمى
ضحكت وقالتله: خلاص هكون عندك بليل وجهزلنا سهرة كده على زوقك.
الضو: عيونى.، تعالى بدرى عشان نلحق نقعد سوا
ندى: اشطاا، يلا سلام
وقفلت معاه وكملت شرب القهوة بتاعتها وهى بتبتسم انه خلاص فاضل تكة وعائشة هتبقى بخ من حياتها.
==============
فى الادارة
محمود دخل المكتب لمحمد وادهم
محمود: الضو كلم ندى وقاله المكالمه كلها واتفاقهم وعرفنا نحدد مكانه فين
محمد: حلو اوى
ادهم: نجهز ونتحرك ونروح نجيبه
محمد: تؤ، نبعت حد يمشط المكان الاول والصور توصلنا
ادهم: بتفكر ف ايه؟
محمد: اصلى ندى عملت معايا واجب شديد انهارده ف لازم ارده ليها بقضية جديده
ادهم: قصدك ايه!
محمد: يعنى هى رايحة للضو اكيد مش هيلعبوا كوتشينه اكيد هيخططوا لحاجة جديده، او هيعملوا حاجه كده ولا كده
ادهم: مممم فهمتك، خلاص نبعت قوة تمشط المكان بهدوء ونهجم هجمتنا بليل.
محمد وهو بيريح ضهره لورا: ومش اى هجمة، هانت يا ضو، هاانت.
تكملة الرواية هنااااااااااااا
اكتب في بحث جوحل( مدونة قصر الروايات) تظهر القصص كامله
تعليقات
إرسال تعليق
فضلا اترك تعليق من هنا