رواية حب وانتقام البارت6-7-8-9-10كامله بقلم جهاد خالد
6
رامى بغضب و مسك شعرها. انا بتخونينى انا مع دا ليه عملتلك ايه علشان تخونينى و ياترى وصل بيكوا ل حال لحد فين و لا يكون الولد ال اتولد دا ابنه
چين بصدمه ضربته ب القلم. انت قليل الادب انت مفكر أن ال بتعمله انا بعمل زيه
ادم واقف مستغرب الكلام ال بيقولوا.
رامى بعد عنها و هو كله غضب. بتضربينى علشان عرفت حقيقتك و خيانتك ليا احب اقولك انك طاالق يا چين و مش عايز اشوف وشك تانى و اشبعى ب ابنك كمان
ادم بفرحه بيحاول يداريها و بخبث. تؤ تؤ انت كدا سايب باب امل انك ترجع ليها طلقها ب التلاته علشان تخلص
رامى بغضب عارم و بيبصله بغيظ. فعلا عندك حق و بصلها انت طالق بالتلاته يا چين و سابها و مشى و قبل ما يمشى سال على مكان الحضانه
رامى. البيبى ال لسه مولود من چين فين
روز. هو دا يا فندم
رامى دموعه نزلت. ابنى ينفع اشيله
روز. لا لاسف يا فندم لازم تشوفوا من بره لأن حالته حرجه ز مينفعش يطلع هنا على الأقل شهر
رامى مسح دموعه و بتنهيده. ماشى و خرج بره المستشفى
چين بتعيط و مش عارفه تبطل
ادم ل لحظه صعبت عليه و ندم على ال عمله. احم يا استاذه انا اسف ب
چين بصتله بغيظ. انت ايه انت شيطان ليه تعمل كدا و هو جاب الكلام دا منين انا هاخد ابنى و اسافر و مش هخلى حد يعرف مكانى فين
ادم بندم. ابنك قدامه على أقل شهر علشان يطلع من الحضانه و بعد كدا هوديكى للمكان ال انت عاوزاه
چين بغيظ. انا مش عايزه منك حاجه اصلا انت مين علشان تدخل ف حياتى انت علشان تقول قرارات من دماغك خليك ف حالك و ابعد عنى انا و ابنى خلاص كدا جوزى و طلقنى ب التلاته علشان رغبتك في سيبنى فى حالى بقا اطلع بره و بصويت اطلع بره بقولك اطلع برااااااا
ادم طلع و دموعه مش عايزه تقف و لنفسه. انا غلطان انا غلطت أن عملت كدا هى ملهاش ذنب انا بنتقم منها هى ليه انا انانى اوى اوى
وتين راحت ل ادم. بابى انت بتعيط و مسكه رأسه
ادم و بيمسح دموعه. لا يا قلب بابى مش بعيط
وتين بتحضنه. معلش يا بابى النونو هيكون كويس و طنط هتكون كويسه
ادم و افتكر. انت ليه كنتى بتجرى وراها و هى طالعه من المطعم
وتين ببراءه. اصل هى كانت بتعيط يا بابا كنت عايزه احضنها و اطبطب عليها زى ما عودتنى
ادم حضنها. انا ال محتاج الحضن يا وتين
وتين حضنته جامد و بعد كدا بعدت عنه. بابى تعالى معايا الحضانه اشوف النونو
ادم اخدها وراح وبيشاورلها عليه. هو دا
وتين. دا صغنن اوى بابى هو بيعيط اكيد جعان
ادم نده على الممرضه. لوسمحتى هو انتو مش هتاكلوا
الممرضه. الطفل الحمدلله سليم و عملنا كل الفحوصات و هو كويس جدا هاكله دلوقتى و هيقعد اسبوع و بعد كدا تقدروا تاخدوه بس الاسم هيكون ايه
ادم. يوسف
الممرضه. تمام يوسف ايه
ادم بتنهيده. يوسف رامى توفيق
الممرضه. تمام
ادم راح هو و وتين عند چين
چين بصتله بغضب. عاوز ايه
وتين راحت عندها. طنط عامله ايه
چين بصتلها. الحمدلله يا قمر انت عامله ايه
وتين. الحمدلله يوسف حلو خالص شبهك اوى
چين باستغراب. يوسف مين
وتين. ابنك
چين بصدمه. هو انتو سميتوا ابنى كمان ما شاء الله
ادم بضحك رغم زعله. معلش انا قولتلهم الاسم ال من ساعه ما دخلتى تولدى و انت بتقولى يوسف ابنى علشان كدا قولتلهم عليه
چين بقرف. ماشى اتفضل اطلع بره بقا
ادم باحراج. امم ماشى يلا يا وتين
چين. لا سيبها معايا
ادم. طيب و خرج
وتين. انت حلوه اوى يا طنط تعرفى كنت بشوف صوره بتاعتك مع بابا
چين بصدمه. ايييه
چين بصدمه. نعاام
وتين بخضه. ف فى ايه يا طنط
چين بهدوء. معلش يا حبيبتى انت شوفتى صورى مع بابا طيب ليه
وتين . انا سمعته مره بيتكلم مع حد و بيقولوا ابعتلى صور چين كلها
چين بغضب. طيب لما نشوف اخرتها.
دخلت الممرضه. كدا تقدرى تطلعى الحمدلله انت كويسه
چين. و ابنى
الممرضه. هو كويس الحمدلله اسبوع أن شاء الله و تاخديه
چين بتعب و حزن. ماشى
الممرضه خرجت.
چين لنفسها. انا كدا هطلع على ماما لحد ما اطمن على ابنى و بعد كدا هنسافر المنصوره و قامت علشان تمشى
ادم دخل. ثوانى هجهز العربيه و اوصلك
چين بغضب. اطلع بره يا اخ انت علشان انا شويه و هفقد اعصابى عليك اطلع برررره
ادم بهدوء. طيب انا مستنى بره و هوصلك و طلع
چين بغضب. مستفز
چين خلصت و طلعت لقيت ادم مستنيها
ادم. يلا العربيه بره
چين بغضب. يخربيت برودك انا هركب و امشى ملكش دعوه بيا
ادم باستفزاز. ما انا هوصلك
چين بغضب و لسه هتتكلم لقيته شالها و خرج
وتين بضحكه. ههه شاطر يا بابى
ادم بغمزه. اى خدمه يا روح بابى
چين بصدمه و خجل. أن ا انت قليل الادب نزلنى
ادم بضحكه. لا وركبها العربيه و وصل بيها قدام بيتها
چين بصدمه. انت عارف مكان امى منين
ادم. انزلى يا چين و هتعرفى كل حاجه
چين نزلت و خبطت على مامتها
نعمه فتحت. بنتى حبيبتى و حضنتها
چين حضنتها و عيطت
ادم. طيب دخلونا و عيطوا جوا
نعمه بصدمه. ادم انت بتعمل ايه هنا
چين باستغراب. انت تعرفيه
نعمه. طيب ادخلوا ادخلو
دخلوا قعدوا
چين. ماما تعرفيه منين
نعمه. هو يبقى ابن جارتنا نريمان الله يرحمها
چين بصدمه. ادم ابن عمو جاسر
نعمه . بظبط
فى مكان تانى
رامى بحزن. يا امى انا طلقت چين ب التلاته
حوريه ضربته ب القلم. انت طلقت مراتك و هى لسه والده و بالتلاته كمان لييييه ليه يا ابن بطنى تعمل كدا انت هتلاقى زيها فين يا رامى منك لله
رامى بصدمه. انت بتضربينى دى واحده خاينه خانتنى يا أمى مع طليق ال انا هتجوزها
حوريه بغضب. كمان يعنى انت ال خونتها و بتحط قرفك عليها منك لله يا رامى منك لله ربنا ما يكسبك
و تطلع مين ال فضلتها على مراتك تطلع مين بنت ال ..
رامى بغضب. امى لوسمحتى متشتميهاش دى واحده متربيه واحده مش خاينه زي ال جوزتهالى
حوريه. و لما هى محترمه أطلقت ليه خرابه البيوت علشان بيتها اتخرب جايه تخرب بيتك
رامى بغضب. ماما خديجه مش خرابه بيوت خديجه ست محترمه لو شوفتيها هتدخل قلبك على طول
حوريه بغضب. لا عايزه اشوفها و لا اعرفها و لا عايزه اعرفك انت كمان الشقه ال فوق دى هكتبها باسم چين اصلا هى مش ب اسمك ابوك ال عملاهالك لما اعتبرك راجل و كتبها ب أسمى و انا هروح اكتبها ب اسم چين ام حفيدى الوحيده روح شوف مكان تانى تتجوزى فيه
رامى بصدمه. للدرجه دى يا امى
حوريه بغضب و دموع. لا انت ابنى و لا اعرفك انا عندى بنتين و بس عندى چين و عندى و حور و بس لكن ابنى مات أمشى اطلع بره بره و طردته بره
رامى بدموع. للدرجه دى يا چين حتى امى بتحبك و فضلتك عليا و مش مصدقه انك خونتينى
خديجه بتتصل على رامى
رامى و بيمسح دموعه و صوت مبحوح. نعم يا خديجه
خديجه باستغراب. مالك يا رامى فى حاجه
رامى. عايز اقابلك
خديجه. ماشى هنتقابل فين
رامى ف كافيه ..
خديجه. تمام
فى الكافيه.
خديجه. مالك يا رامى فى حاجه حصلت
رامى بغضب. انت ضحكتى عليا و مراتى طلعت اشرف منك
خديجه بدموع. و الله ابدا چين تعرف ادم من زمان و انا عرفت أنه بيحبها و استغليت الفرصه و أطلقت
رامى بغضب. انت كذااااابه
رامى بغضب. انت كدااابه چين عمرها ما تخونى
خديجه بدموع. بس تعرف ادم تعرفه من زمان اوى كمان كانت بتخونك بقا أو لا انا معرفش المهم أن كان ادم معاه صور ليها و كنت دائما بشوفها معاه حتى هو سمى بنتى وتين علشان هى كان نفسها تسمى وتين
رامى بتذكر. فعلا هى كانت بتقول لو بنت تبقى وتين و انا اخترت اسم يوسف
خديجه بتنهيده. اهو يعنى انت كمان عارف المهم ال انت شايفه صح اعمله يا رامى انا همشى و اتمنى ما خسركش لأن انا بحبك اوى يا رامى و اخدت شنطتها و مشيت
رامى بتنهيده. يااارب انا مش فاهم حاجه اعمل ايه انا كدا كدا طلقت چين ب التلاته مش عارف انا ظلمتها و لا هى ال ظلمتنى و فرت منه دمعه
فى مكان تانى
چين بدموع. ادم ال هو جارنا دمر حياتى و رامى طلقنى و مش بس كدا ب التلاته دا بعد ما الاستاذ قاله و دخلت أوضتها
نعمه بصدمه. ليه كدا يا آدم عملنا ليك ايه
ادم بحزن. والله يا طنط مش عارف متنسيش أن كنت بحب چين من زمان و رفضوتنى
نعمه بصدمه. رفضناك ايه يا بنى دا انت كنت لسه عيل صغير و كنت بتقول كدا احنا هنصدق ازاى و بعدين انا ماعشمش بنتى على الجواز منك و انتو لسه عيال يا آدم
ادم بصدمه. يعنى علشان كدا و لا علشان عندى اعاقه ف رجلى
نعمه بلهفه. لا لا والله و بعدين اعاقه ايه دا مجرد تقوس ف رجلك مش ملحوظ يا آدم انت اهبل يا بنى قوم أمشى الله يهديك يا بنى لما شوف بنتى ال هتموت من العياط دى
ادم اخد وتين و مشى و نعمه دخلت ل چين
نعمه بحزن. چين حبيبتى
چين بدموع. ابنى ف الحضانه يا ماما و جوزى طلقنى انا اول ما ابنى يتحسن هاخده و اسافر
نعمه بصدمه. هتروحى فين
چين و بتمسح دموعها. هقعد ف المنصوره و ابنى حياتى هناك انا و ابنى
نعمه و ما زلت تحت صدمتها. و انا يا چين هتسيبينى
چين. هتيجى معايا
نعمه. بس انت عارفه أن عمرى ما هسيب البيت ال اتجوزت فيه دا هنا روح ابوكى الله يرحمه
چين. هنقعد هناك شويه و هترجع
بعد مرور أسبوع
چين راحه المستشفى علشان تاخد ابنها بعد ما اتصلوا عليها
چين. لو سمحتى يوسف ابنى كان ف الحضانه و قولتلولى اجى استلمه هو فين
الممرضه. بس يوسف رامى أبوه جه اخده و مشى من شويه
چين بانهيار. لاااااا ابنى لااا رامى اكيد اخده و طلعت تجرى على بيت امها
و كانت الصدمه
نعمه بزعيق. بس يا ولااااد انت تعبت منكم
چين بصدمه. رامى ادم .......
چين بصدمه. ادم رامى
الاتنين بصولها ووقفوا
رامى بغضب. كنتى فين يا چين
چين. كنت ف المستشفى و قالوا إنك اخدت الولد
رامى بنرفزه. مش انا ال اخدته روحت ملقتهوش و لقيت الاستاذ ال اخده انا ابنى هيعيش معايا انااا فااهمه
چين. مش لما يبقى ابنك انت الاول
رامى بغضب. يعنى ايه
چين ببرود عكس كل ال جواها. يعنى يوسف مش ابنك يا رامى
نعمه و رامى. انت بتقولى انت اتجننتى
چين بصيت ل امها. دا الكلام ال رامى قالوا لما ولدت قالى أن يوسف مش ابنه و أن انا خو..نته انت متخيله يا امى قال عليا انا كدا و بدموع انا مراته أو اه صح طليقته
رامى بدموع. چين انا ا اسف
چين باستهزاء و دموع. اخدت ابنها و باسته. علشان تصلح غلطتك سيبنى انا و ابنى و انا هسامحك هخليك تشوفه مش هحرمك منه بس سيبنى و عيش حياتك لأن عمرى ما هرجع ليك ل سببين اولا ان خلاص حبك شيلتوه من قلبى من يوم ما كنت بتكلم خديجه من اول يوم و انا عارفه شكى فيك طول الوقت يمكن كان غلطه بس خلاص مش ندمانه
ثانيا. انا كدا كدا محرمه عليك لانك هه طلقتنى و بالتلاته كمان
رامى بدموع. چين انا بحبك والله
چين بدموع مكتومه. لوسمحت يا ابو يوسف ابعد من سكتى و شوف حياتك بعيد عنى انا كدا كدا عمرى ما هرجع مع السلامه
رامى بدموع. اخد يوسف و حضنه و باسه و نزل
چين اول ما نزل دخلت اوضتها. و فضلت تعيط لحد ما نامت
نعمه اخدت يوسف ال بيعيط. ذنبك ايه انت ف كل دا يا حبيبى ذنبك ايه الله يسامح ال كان السبب
ادم بفرحه بيحاول يداريها. انا متكفل بيه
نعمه بحزن. چين مش هتوافق احنا هنسافر و لو سمحت يا آدم متدخلش ف حياه چين نهائى
ادم بحزن. ليه يا طنط كدا
نعمه بحزم. بنتى لو حصلها حاجه انا هاكلكم بسنانى اتفضل اطلع بره انا علشان امك الله يرحمها كان ليا كلام تانى معاك اتفضل أمشى
ادم بحزن . سلام و مشى
بعد عده ساعات.
خديجه بتتصل ب رامى.
رامى. الو
خديجه. رامى ليه مش بترد كل دا
رامى. انا قررت قرار
خديجه. ايه هو
رامى ......
خديجه. ايييييه
چين صحيت و راحت اكلت ابنها و اتغدوا
نعمه و كل شويه بتبصلها
چين و لحظه. عايزه تقولى ايه يا ماما
نعمه. احم هتسافرى
چين. اه أن شاء الله
نعمه. طيب انا جهزت حاجتى و حاجات يوسف و حجاتك
چين و باست أيدها. شكرا يا ست الكل
نعمه بحب. حبيبتى ال يريحك انا هعمله انت حته منى يا چين و مليش غيرك ف دنيا بعد ربنا
چين بحب. بحبك اوى يا ماما و حضنتها
نعمه طبطبت عليه
چين. بس انا قررت قرار
نعمه. ايه هو يا حبيبتى
چين. .....
نعمه. ايه و ابنك ......
ادعولي اقوم بالسلامه و اجى من عند الدكتوره مجبوره الخاطر
نعمه. ايه و ابنك
چين. يا ماما دا شغل و انت هتكونى معايا كدا كدا و يوسف هيكون معاكى
نعمه برفض. لا يا چين الشغل مش لينا يا بنتى و كمان ف المنصوره دى الناس مش بترحم يا حبيبتى لو هنا ماشى لكن تروحى المنصوره و تشتغلى هناك دا لا يمكن أبدا
چين بزعل. علشان خاطرى يا ماما علشان خاطرى متكسريش بخاطرى انا عايزه اسافر و اشتغل هناك متقلقيش فى شغل سكرتاريه هناك و مش هقعد كتير هما ٥ ساعات الصبح و بس
نعمه. ماشى يا چين
الباب بيخبط و كان رامى
نعمه. رامى خير
چين. انا ال كلمته يا ماما و قولتله يجى يشوف ابنه علشان هنسافر
نعمه باستسلام. اتفضل
چين دخلت تجيب يوسف و عطته ل رامى. اتفضل
رامى بفرحه. حبيب بابا عامل ايه و قعد يلعب معاه
رامى. اتفضلى يا چين ٥٠٠٠ ج مصاريف ل يوسف
چين اخدتهم. تمام
رامى. انت كدا هتيجى أمته أن شاء الله
چين. اظن انها حاجه متخصكش
رامى بغضب مكتوم و بيجز على أسنانه. علشان اشوف ابنى
چين. متقلقش كل شهر هخليك تشوفه
رامى بغضب. جايه على نفسك كدا ليه
چين بضحكه. الله علشان اسيبك مع العروسه براحتكم ما انت بتجهز للفرح و لا ايه
نعمه بصدمه. ايه
چين بابتسامه. اه يا ماما هيتجوز واحده اسمها ايه ايه اه خديجه
رامى بصدمه. انت عرفتى منين
چين. مفيش حاجه بتستخبى المهم قولت اريحك بقا علشان تكون براحتك اتفضل بقا انت قعدت كتير و انا بجهز علشان السفر سلام و اخدت يوسف و دخلت اوضتها
و رامى مشى
نعمه دخلت الاوضه. انت عرفتى منين
چين.
فلاش باااك
چين راحت ل حماتها
حوريه فتحت الباب. چين يا بنتى عامله ايه
چين بحب. الحمدلله يا ماما حضرتك عامله ايه
حوريه بحزن. اهو زى ما انت شايفه كدا مفيش غيرى انا و حور قعدين و رامى بيجهز للجواز
چين بصدمه. ايه
حوريه بحزن و دموع. والله انا حرمته يدخل البيت من يوم ال حصل و روحت سجلت الشقه ب اسمك و دخلت تجيب الورق و عطتهولها
چين بحزن. بس يا ماما
حوريه. من غير بس يا چين دا حقك انت و ابنك دا حفيدى و شالت يوسف كان مستخبيلك دا كله فين يا بنى و باسته
حور دخلت. ايه دا يوسف حبيبى و چين عامله ايه يا قلبى كدا تقطعى علينا كل حاجه
چين قامت سلمت عليها و باستها. غصب عنى والله يا حور الحمدلله على كل حال المهم انا جيت علشان تشوفوا يوسف و تقضوا معاه اليوم لأن هسافر كام يوم كدا و هبقى اعدى عليكم تشوفوا
حوريه بدموع. كدا يا چين عايزه تبعدى كل دا و هتروحى فين يا بنتى بس
چين و بتمسح دموعها. هروح المنصوره أن شاء الله هشتغل هناك و كل شهر اجى عندكم تشوفوا الاستاذ
حور بدموع. تروحى و تيجى بالسلامه و حضنتها و كذلك حوريه
بااااااك
چين بتنهيده. و بس كدا قضيت معاهم اليوم و جيت و عرفت ال قولتلك عليه
نعمه بزهول. ربنا كريم يا چين و حق ابنك اهو معاكى ف ورقه
چين طلعت الورق. اه يا ماما الحمدلله اتفضلى شيلى الورق دا معاكى
و بعده يومين
چين و نعمه و يوسف سافروا
و كانت المفاجأة المنتظره ليهم هناك
سماح (خاله چين و رحيم ابن خالتها). كانوا ف استقبالهم
سماح بفرحه. چين و نعمه و حشتووونى اوى
نعمه حضنتها. و انت وحشتينى اوى يا سماح
چين و حضنتها. و حشتينى والله يا خالتو ايه دا رحيم انت كبرت اوى
رحيم بابتسامه. و انت كمان كبرتى يا چين و اخد منها يوسف و باسه
بليل
رحيم بتوتر بيحاول يخفيه. چين
چين بابتسامه. نعم يا رحيم
رحيم بابتسامه. اتفضلى الورق دا لازم تمضيه
چين باستغراب. ايه دا
رحيم و بيجيب قلم. دا علشان تتعينى سكرتيره رسمى عند استاذ ادم ال قولتلك عليه
چين. اه تمام جيب اقرء الاول
رحيم بابتسامه. انت مش واثقه فيا و لا ايه
چين بضحك. لا يا عم واثقه فيك جيب أمضى
رحيم عطاها الورق و اتنفس براحه بعد ما مضيت و اخد الورق و طلع
رحيم اتصل على ادم. الو يا آدم تمام الورق معايا وچين مضت
ادم. تمام اوى كدا طنط نعمه عرفت و طنط سماح ما عدا هى
رحيم بتنهيده. بظبط كدا ربنا يستر و قفل معاه
چين و دموعها نزلت و هى قاعده لوحدها ف البراندا و بتسمع اغانى و يوسف معاها ف حضنها نايم و بعدها دخلت تنام
تانى يوم
چين راحت مكان الشغل. و بانت ليها الصدمه
انت ازاااى
تعليقات
إرسال تعليق
فضلا اترك تعليق من هنا