رواية احببت طفله من البارت 26الي البارت 29الاخيربقلم ندي علي حبيب كامله
رواية احببت طفله من البارت 26الي البارت 29الاخيربقلم ندي علي حبيب كامله
احببت طفله
البارت السادس والعشرون 26
بقلم الكاتبه/ندى على
اليوم المنتظر وهو يوم زفاف ملك وعمر
يوم جديد بأحداث جديده فى فيلا الجرحى
.....................
فى غرفة فهد وندى
فهد صحى لقى ندى نيمه على صدره العارى ابتسم وقام اخد شور ولبس بنطلون اسود وتيشرت ابيض بنص كم وكوتش ابيض وواقف قدام المرايه بكل جاذبيه
فهد راح جنب ندى :ندى ندى
ندى بنوم :امممم
فهد :ايه مش نويه ننزل زمان عمر وملك الدنيا قيمه معاهم انا نازل وانتى خلصى وانزلى تمام
ندى بحب:تمام
فهد قبل شفتيها بقبله رقيقه ونزل
.....................
نور نزلت هى ومراد
قعدو على السفره
نور:بس مين اللى مسؤل عن الزينه
فهد رد:مهندسة ديكور مراد انت عرفها اللى كانت بتشتغل فى الشركه عندنا
مراد:ايوا المهندسه سلمى اوعى تكون هي
فهد بخبث:والنعمه هي
مراد:طيب كويس
نور:ايه الكويس يا مراد بيه
مراد بخوف:حببتى انا بتكلم عن حاجه انا اقدر حد يكون معاه النور ويبص للضلمه
نور :ايوا اتعدل كدا وقامت وبدأ الكل يشتغل
نزلت ندى كانت لبسه مينى درس وسايبه شعرها وكانت جميله جداً
نزلت هى وملك ونور وراحو على المطبخ
...................
فى الجنينه
سلمى بدلع:فهد قصدى فهد بيه انتو عوزين العاب ناريه
فهد :ايوا طبعاً عاوز يكون فرح محصلش تمام
عمر:ايوا بقى
فهد بضيق:خير فهد لسلمى العريس
وفضلو يتكلمو
..............
فى المطبخ
ندى :داده سميحه عوزين يكون الوجبات متغلفه ماشى
سميحه :ماشى
نور بغيظ:قال سلمى قال يترا مين دى
ملك:مالك يانور بتكلمى نفسك ليه
ندى بضحك:الهرمونات اشتغلت ياعينى يا مراد
نور:بس اسكتى انتى وهي فى وحده اسمها سلمى مهندسه الديكور تبع الحفله ومراد وفهد ايه معجبين اووى
ندى بضيق:مين دى انشاء الله وفهد معجب
نور :مشفتهوش وهو بيتكلم عليها
ندى بعصبيه:اوعى كدا انتى وهي هو فهد فين
ملك :ياحرام اخويا والله كان ابن حلال
ندى طلعت الحنينه لقت سلمى بتضحك مع فهد وفهد بيضحك
ندى بعصبيه:الله يكون جيت فى وقت مش مناسب يا فهد بيه ولا حاجه
فهد بتوتر:ن ندى حياتى فى ايه انتى كويسه
ندى لسلمى:انت ندى الجرحى مراته يا حلوه
فهد بيكتم الضحك
سلمى :اتشرفت يا مدام
ندى :لو سمحت يا فهد بيه ممكن اهدك شويه دا لو وفقت يعنى
فهد بسرعه :طبعاً طبعاً
عمر :الحق يلا يا مراد
مراد:يلا يامراد فى ايه
عمر:فهد انمسك ندى شفته
مراد:الله يرحمه كان عينه زيغه
.......................
فى غرفة فهد وندى
فهد:يعنى انتى بتعيطى ليه دلوقتى انا مش فاهم
ندى بعياط:يعنى انت واقف مع البت دى ليه ها كنت بتقولها ايه ايوا انت معجب صح
فهد بعصبيه:معجب بمين بس مين الاى قالك كدا
ندى :ايوا ما انا خلاص مبقتش تحبنى صح
فهد اخدها فى حضنه وبيمسح دموعها:يعنى يا ندى انا يكون عندى ملاك وبص لحد تانى
ندى :يعنى انت لسه بتحبنى
فهد قعد وقعدها على رجله
فهد:انا بموت فيكى انتى روحى ودينتى ازاى مش هحبك يعنى
ندى :بحبك يا فهدى
فهد بتوهان حط جبينه على جبنها وقبلها قبله طالت لدقائق
ندى بكسوف:فهدى الباب
فهد بتوهان :ماله
ندى :بيخبط روح شوف مين
فهد بضيق:مين الرخم دا تمام اه لو لقيته عمر
رواح فتح
ملك :اسفين على الإزعاج بس عوزين الميكب ارتس مراتك يا فهد بيه
فهد بضحك:يعنى مراتى بقت ميكب ارتس
ندى :باى يافهدى ورايا شغل
فهد بغيظ:تمام روحى
واتجهت الى غرفت ملك وبدأ الكل يجهز نفسه
........................
فى اليل عند البنات
ندى لبست وبقت فى قمة الشياكه ونور كمان يقت فى قمة الجمال وملك اللى لبست فستان عروسه اوف ويت وبقت زى الملكه فيه مع ميكب ندى لملك الرقيق
وبعد وقت
ندى :انا مش مصدقه يا لوكه انتى جميله جدا الف مبروك يا روحى
ملك بتوتر:الله يبارك فيكى يا نودى
نور:مالك متوتره ليه كدا
ملك بتوتر:مش عرفه بس انا متوتره خايفه وكل حاجه
ندى :مفيش حاجه تستاهل التوتر
الباب خبط
ندى :العريس وصل وراحت فتحت كان فهد ومراد اللى فى قمه من الجمال والجاذبيه
فهد:اوبا ايه الجمال دا انا مراتى حلوه كدا
ندى :بجد الفستان حلو
فهد:الفستان واللى لبساه
مراد:ايه القمر دا
نور:شكراً يا حبيبى
مراد:ايه مش يلا يا فهد ولا ايه
فهد دخل شاف ملك
فهد باس رسها وحضنها:الف مليون مبروك يا ملوكتى
ملك:الله يبارك فيك يا فهد
مراد:ابوبا الواد عمر دا واقع وقعه حلوه والله
مراد مسك ايد نور ونزل
وفهد مسك ايد ملك وندى مسكه فستان ملك ونزل اول ما فهد وملك نزلو الألعاب الناريه بدأت تشتغل والصفير
فهد سلم على عمر واده ملك:حافظ عليها يا صحبى
عمر حضنه:فى قلبى قبل عينى
عمر راح باس ايد شريف وعلى واخد ملك راح على الكوشه والألعاب الناريه بدأت تشتغل فى الجو تانى
ندى بخوف:فهد
فهد لحظ خوفها:عمرى فى ايه مالك
ندى بخوف:انا بخاف من الألعاب الناريه
فهد بضحك:انا فعلاً اتاكدت انى متجوز طفله
ندى مسكت ايده :بس انا مش طفله
فهد:انتى طفله الفهد يا روحى وراحو قعد على الطربيزه والإعلام عينه على فهد الجرحى ومراد الألفى
.............
فى الكوشه
عمر:انتى نورتى حياتى ودنيتى يا ملكه قلبى
ملك بكسوف:بحبك يا عمرى
عمر :وانا بعشقك واخد ايدها وراقصو على اغنيت انا بعشقة
فهد قام بكل كبرياء ومد ايده لندى
فهد بكبرياء:تقبلى بالرقصه دى
ندى قامت بكل حب:طبعاً وراحو رقصو
مراد ونور بيرقصو
مراد:عمرى ما كنت اتوقع انى اتجوزك يا نورى
نور:ولا انا معقول انا اكون مدام مراد الألفى
مراد:انتى فرحتى يا نورى
نور:وانت حلم كان بعيد عليا وبقى بين ايديا خلاص
......
عندى ندى وفهد
فهد:انا عمرى ما كنت اتوقع انى فى يوم ارقص مع بنت قدام الصحافه والإعلام لأنى مكنتش بعترف بأى بنت
ندى: ودلوقتى بتعترف يافهدى
فهد:انتى جيتى غيرتى فهد الجرحى اللى الكل بيخاف يكلمه يا ندوشتى وقبلها قبله من شفتيها فى وسط كسوف ندى وتصوير الإعلام والصحافه واستغراب المعازيم وبعد عنها
ندى بكسوف دفنة وشها فى رقبت فهد :ايه دا يا فهد كسفتنى
فهد:ارفعى راسك لفوق يا ندى انتى مراتى
ندى سمعت كلامه ورفعت رسها والكل صفق ليهم على الرقصه والقبله !!!!
احببت طفله
البارت السابع والعشرون 27
بقلم الكاتبه /ندى على
عدى الفرح على ابطلنا بكل فرحه وسرور
فهد حضن عمر:حافظ عليها يا صحبى
عمر:طبعاً
على حضن ملك :حفظى على جوزك يا ملك
ملك :فى عيونى يا بابا وسلمت عليهم كلهم
وعمر اخدها اتجه اللى المطار لقضاء شهر العسل
..................
فهد :نستأذن احنا يا جماعه
ندى :يلا تصبحو على خير
الكل :وانت من اهله
واتجه الى غرفتهم
.........
مراد:نور مش يلا
نور:حاضر بس عوزه مشمش
مراد بسرعه:الحمد الله انا جايب مشمش فوق
الكل ضحك عليه واتجه الى غرفتهم
وشريف اتجه الى غرفته وظل على فى الصالون
.............
ندى :فهدى مفيش ميه انا هنزل اجيب
فهد:تمام بس متتأخريش
ندى :حاضر ونزلت على السلم
على :مش عوزهم يرجعم عيشين تمام
ندى باستغرب:عمى على يقصد مين اللى ميرجعوش
مجهول:تمام
على :ولا ملك وعمر اهو اكون خلصت من اتنين علشان اعرف اخلص على الباقى
ندى بصدمه :معقول عاوز يموتنا طب ليه وطلعت جرى على القوضه
.........
فى غرفة فهد
ندى دقات قلبها سريعه جداً لدرجه ان فهد سمعها
فهد:ندى مالك فى ايه
ندى بتوتر:مفيش انا كويسه
فهد بعصبيه:قولت ميت مره التوتر غلط على البيبى
ندى بسرعه :ابوك عاوز يموتنا كلنا
فهد بصدمه:ايه ابويا
ندى :هحكيلك وقالت كل اللى سمعته
فهد بغيظ قام وفضل يحاول يوصل لعمر
فهد:الو عمر انت فين ركبت الطياره
عمر:لاء لسه ريحين نركب
فهد:اوعى تركب وارجع انت وملك فوراً على الفيلا
عمر باستغراب:ليه
فهد فقل فى وشه
..................
عند عمر وملك
ملك بتوتر:فى ايه فهد كويس
عمر باستغراب:مش هنسافر
ملك:ليه
عمر:فهد بيقول متركبش الطياره المهم احنا هنرجع الفيلا نشوف فى ايه
..................
عندى على
على بشر:انا هعرف ازاى ادمرك يافهد
وركب عربيته واتجه الى مخزن
.................
فى غرفة فهد
ندى بخوف من فهد:فهدى هتعمل ايه
فهد بعصبيه:ندددى ابعددى من شوفى تمام
ندى بدموع:حاضر
واتجهت الى الحمام
وبعد وقت وصل عمر
نزل فهد ومراد
فهد:فهمتو هنعمل ايه
مراد:تمام
فهد:عمر عملت ايه
عمر:يلا القوات جهزه بس انت عارف مكان المخزن
فهد :ايوا يلا
وذهبو الى مكان المخزن
.............
فى غرفت ملك
نور وملك وندى قعدين كل وحدة قلقانه على جوزها وصدمة ملك فى ابوها
ملك بصدمه:ليه بابا عاوز يموتنى وفى يوم فرحى ليه
ندى ببكاء:خلاص يا حببتى هنعرف لما الشباب يرجعو نامو وارتاحى شويه
.............
عند شريف
قاعد فى الصالون مستنى الشباب بعد ما عرف بعملة على
شريف:انا غلطان انى خليتك ال لأحفادى ليه انا فهمتهم انك ابوهم ليه تخدعهم يا على ليه فعلاً الندل طول عمره ندل
وكمل ببكاء شديد:يا رب احميلى احفادى ورجعهم بسلامه
...............
عند الشباب
عمر:مفيش هجوم غير باشراه
العسكرى:تمام يا فندم
وبعد وقت
فهد:عمر اقمر بالهجوم وعمر امر وبدأ ضرب النار يشتغل فى كل مكان
على بشر:فهد الجرحى سهلت عليا كتير اوى لما جيت برجلك لحد عندى
فهد:عارف انك مش ابويا بس تعرف انك سهلت عليا انا كتير انى اموتك وبدأ المعركه بين على وفهد
على كان معاه سكينه ضربها فى جنب فهد
فهد بألم:اه اه اه
عمر بصدمه:فهدددددد
احببت طفله
البارت الثامن والعشرون 28
بقلم الكاتبه :ندى على
عمر بصدمه :فهددددد
..............
عند البنات
ندى قامت مفزوعه تصرخ
ندى بصراخ:فهددد فهددد فهددد
نور:ملك يا ندى في ايه
ندى بهستريا:فهد فهد مش كويس انا حسه بيه انا متأكدا جوزى مش كويس
ملك ونور وهما بيطمنوها
...............
عند فهد
عمر :خدو الكلب دا من هنا
العساكر:اخدت على
وعمر ومراد نقلو فهد المشفى
دخل العمليات
عمر:ها هنعمل ايه هنتصل نعرف ندى
مراد :انا هتصل اعرفهم
مراد:الو
نور:مراد انتو كويسين
مراد بترتر:ايو بس
ندى اخدت منها الفون
ندى :بس ايه يا مراد فهد فين انا عوزه اكلمه
مراد:هو فى العمليات دلوقتى
ندى رنت الفون وطلعت جرى هى والبنات على المشفى
...........
ندى وصلت
ندى بعياط:جوزى فين
عمر:اهدى يا ندى فهد هيكون كويس
شريف:ايه اللى حصل
مراد:على ضربه بسكينه فى جنبو
فجاة طلعت ممرضه
الممرضه:عوزين دم
ندى بدموع:انا فصلت دمى ذى فهد تعالى خدى
الممرضه :بس حضرتك حامل
ندى بصراخ:ملكيش دعوه المهم تنقذى جوزى
وفعلاً اهدت دم وندى كانت بتحس بدوخه بس مبينتش
وبعد 3 سعات فى غرفه العمليات طلع الدكتور
ندى جريت :فهد عامل ايه
الدكتور:الحمد الله كويس دلوقتى
ندى حضنت نور بفرحه
ندى:هو فاق
الدكتور:شويه وهيفوق
ندى :انا عوزه اشوفه
الدكتور:تمام اتفضلى بس يريت مطوليش
ندى دخلت على فهد
ندى جريت عليه وفضلت تبوس فى وشه
ندى:كنتى عاوز تسبنى وتمشى يا فهدى
فهد بتعب:بس برضو كل البوس دا ليا
ندى بفرحه:انت كويس
فهد:كويس يا روحى
ندى بعياط:اوعى تفكر تبعد عنى تانى يا فهدى
فهد:كنتى هتزعلى
ندى بعدم فهم:على ايه
فهد:لو مت
ندى حضنته :بعد الشر عليك يا فهدى
فهد بتعب:اه اه
ندى :اسفه
فهد:مفيش دوا بيتأسف يا دوايا
ندى ضحكت:انا مقدرش اعيش لحظه من غيرك يا فهدى ولا حتى ثانيه
فهد :وانا معاكى يا روحى
ندى :اه اه
فهد بخوف:ندى مالك
ندى :انا كويس بس ابنك بيضربنى
فهد:الظاهر امه مش بيضربك غير فى المستشفيات
ندى بضحك:بابن كدا هات ايدك كدا وحططها على بطنها علشان فهد يحس بيه
فهد :بيتحرك
ندى:ايوا
.......................
وبعد مرور 6 شهور وخلاص ندى قربت تولد والحمل تعبها جداً وبقت حساسه زيا ده عن الزوم
انا نور فى الشهر السابع والحمل برضو تعبها ومزهقه مراد فى عيشته بسبب هرموناتها
انا ملك وعمر عيشين حياتهم والحياه معاهم جميله و مأجلين الحمل هما الاتنين
شريف عايش حياته وفرحان بعيلته اللى بتكبر قدامه ومبسوط انه خلص من على عميلة
اما على محبوس مأبد ومل يوم بيحاول يهرب بس عمر مقرص عليه الحراسه بأمر من فهد
وشادى السيوفى اتحكم عليه بإعدام ومات ورحمه عيشه فى لندن ومبتنزلش مصر بأمر من فهد
اما عيله ندى بعدو عنها تماماً خوفاً من فهد
.......................
فى فيلا الجرحى الساعه 4 الفجر
ندى بألم بتبص على السرير لقيته مليان ميه
ندى بصراخ:فهددد الحقنى
فهد قام من على السرير مفزوع:ايه فى ايه
ندى بصراخ:بولد بولد
فهد جرى على اوضة مراد وعمر جاب ملك ونور
نور:فهد اشتلها لازم ننتقلها المشفى لأنها بتولد فعلاً
فهد اخدها وراح على المشفى
ندى بصراخ:اه اه اه فهد طلقنى طلقنى
فهد:حاضر يا حببتى هطلقك بس لما تولد
ودخلت غرفة الولاده
وبعد ساعه سمعو صوت طفل
الممرضه:مبروك يا فهد بيه ولد زى القمر
فهد اخد الطفل:وندى عمله ايه
الممرضه:مدام ندى كويسه الحمدالله
وفهد حضن عمر ومراد وشريف
واده الولد لشريف ودخل لندى
ندى بتعب:فهد اوعى تكون سميته
فهد:لاء يا روحى بس انتى عوزه تسميه ايه
ندى :هسميه رعد يا فهد
فهد:حلو رعد رعد فهد الجرحى؟؟؟
احببت طفله
البارت التاسع والعشرون 29 والأخير
بقلم الكاتبه /ندى على
فهد بعصبيه:رعد رعد
رعد بجديه:ايوا يا بابا
فهد:اخبار صفقه اليونان ايه
رعد بغرور:بدام انا حطتها فى راسى اعتبر احنا خلاص اخدنا الصفقه
فهد بفخر:ابن ابوك بجد يا رعد
ولاد فهد وندى
رعد 25 سنه يتميز بجسم رياضى وعضلات قويه يتلهف عليه النساء من كل مكان جاد فى عمله وياخذ طبع فهد
غزل 18 سنه فى تالته ثانوى تشبه ندى كثيراً فى طبعها وجماله حيث تتملك عيون خضراء و شعر حكيل السواد
ولاد مراد ونور
نفس 19 سنه فى اولى جامعه كلية هندسه تمتلك شعر اصفر وعيون زرقاء وبيضاء البشره
انور 23 سنه يتميز بجماله الرائع وعضلاته
ولاد عمر وملك
ليله 17 سنه فى تانيه ثانوى تملك شعر اسود طويل وعيون زرقاء جميله وجسم انوثى رائع يتشد له من يراها
.................
عند نفس وغزل وليله
نفس:غزل بس اخوكى مزوده شويه كل شويه يزعق للبنت كدا ووخده ليله فى حضنها
ليله بشهقات:بس احسن يسمع انا مش ناقصه بتخانق معايا تانى
غزل :انا اسفه بجد يا ليله بنيابه عنه بس انتى اكتر وحده عرفه طبع رعد
....................
ندى :يارعد مش كل شويه تزعقلها كدا وتحرجها
رعد بضيق:يا امى دا لبس تلبسه يعنى فى البيت شباب وراحه تلبس بيكينى وتنزل البسين مش لازم تتعلم الأدب شويه ولا انا غلطان
ندى :غلطان طبعاً مش كل حاجه بصوت لازم كنت تقعد معاها وتتفاهم
فهد دخل فجأة
فهد:طيب وانت مضايق ليه مش ليها اب هو اللى يقولها مش انت
رعد بتوتر:اا
فهد :ايه بتحبها ولا ايه انت الوحيد اللى ديماً بتتكلم عليها وبتعلق على لبسها
ندى بضحك :فهد انا طلعه ارتاح
فهد :ماشى يا ندى وطلعت ندى
فهد:لو بتحبها اعترفلها قبل ميجى حد يخدها منك فهمت
رعد بضيق:محدش يقدر يقرب من ليله طول ما انا عايش هى ليا انا يا بابا وسابه وطلع
فهد بضحك :كنت بكابر ذيك يا رعد الباب خبط
فهد :ادخل
دخل عمر
عمر: يعنى هو بيحبها ميجى يطلبها بدل ما كل شويه مشاكل كدا معدش ورانا غير رعد وليله
فهد بضحك:سبهم براحتهم يعشوا ايامهم
عمر:على رأيك
وطلع فهد لندى
....................
فى غرفه فهد وندى
فهد:المز بتاعى بيفكر فى ايه وحضنها من وسطها
ندى بضحك:بفكر فى ايام زمان فاكر يا فهدى كنا زى رعد وليله كدا
فهد:ابنك بيحبها انا مش فاهم ليه مبيرحش يقولها طبعه غريب
ندى :والله رعد هو فهد فوله وانقسمت نصين
فهد بخبث:سيبك منهم المهم انتى وحشتينى
ندى بكسوف:وانت كمان
فهد قبلها قبله طالت لدقائق وذهبوا الى عالمهم الخاص
.......................
عند رعد
رعد راح على غرفة ليله خبط
ليله :اتفضل
رعد دخل
ليله:ابيه رعد
رعد :تعالى متخفيش
ليله :يعنى مش هتضربنى
رعد :لاء تعالى
ليله رحتله وقعدت جنبه
رعد بهدوء :مش انا قلت مينفعش تلبسى البس دا يا ليله ليه لبستيه
ليله :انا اسفه مش هتتقرر والله
رعد:اخر كلام
ليله بضحك:اخر كلام
وفضلو يضحكو
........................
الجمله الأخيرة دى بصوت فهد
الحياه احياناً بتعندك يوم معاك ويوم عليك الإنسان لما بيبص ويلقى عيلة فرحانه مش بيهمه اى شئ فى الدنيا لو بتحب حد اعترفو متخبوش وتدارو على بعض لأن هيجى واحد اجرأ منك ويخدها منك الحياه مش مستهله انك تزعل وتنام زعلان كل حاجه بتتجمع فى كلمه وحده وهى (السعاده مع اللى بنحبهم)
(اشوف وشكو بخير وانتظرونى فى روايه جديده بجد هتوحشونى ❤️❤️❤️)
تعليقات
إرسال تعليق
فضلا اترك تعليق من هنا