روايه وردة القاسم الفصل السادس عشر والسابع عشر والثامن عشر والتاسع عشر والعشرين بقلم الكاتبه جنات (جميع الفصول كامله)
روايه وردة القاسم الفصل السادس عشر والسابع عشر والثامن عشر والتاسع عشر والعشرين بقلم الكاتبه جنات (جميع الفصول كامله)
روايه ورده القاسم
««الفصل ١٦»»
عدى اسبوع الشباب والبنات قضوه سوا فى جو مليان ضحك وهزار وطبعاا رومانسيه مالهاش نهايه وجه الوقت اللى يرجعو فيه على القصر
كل واحد اخد مراته فى عربيته
فى عربيه ياسين
ندى:ده مش طريق القصر ياياسين
ياسين:احنا مش هنروح القصر
ندى:اومال هنروح فين
ياسين:شقتنا ياقمرى
ندى:شقتنا هو احنا مش هنرجع على القصر
ياسين:مش هأمن اسيبك لوحدك تانى بعد اللى حصل
ندى:لا ياياسين مش لازم تسيب اهلك عشانى خلينا نرجع القصر لوسمحت
ياسين:مش حابه تكونى فى شقتك لوحدك
ندى:حابه طبعاا وده حلم كان نفسي احققه بس مش عايزاك تبعد عن اهلك بسببى
ياسين:هنرجع بس على الاقل مش الوقت ياندى
ندى:ماما زهرة هتزعل كدا
ياسين:انا فهمتها كل حاجه وهى معندهاش اعتراض متخافيش
ندى:بس لازم نرجع فى وسطهم تانى
ياسين:اكيد ياحبيبتى
بعد شويا وصلو قدام عمارة ونزلو وطلعو شقتهم اللى عجبت ندى جدااا وكانت مبسوطه وياسين فرح لفرحتها
•••••••••••
قاسم وورده وبدر وفاطمه وياسمين اللى نايمه فى حضن بدر دخلو القصر وكان نجيه وكريمه قاعدين
نجيه:حمدلله على سلامتكو ياحبايب جلبي البيت نور
قاسم باس ايدها وراسها:الله يسلمك ياست الكل
ورده حضنتها:وحشتينى اوى ياماما
نجيه:وانتى كمان اتوحشتك ياجلب ماما
بدر قرب من كريمه اللى قاعده على كرسي وباس ايدها:عامله ايه ياما
كريمه:بخير يا ولدى طول مانا شيفاكو بخير ومبسوطين
فاطمه حضنتها:حبيبتى ياماما وحشتينى اوى
كريمه:ياجلبي ربنا يبارك فيك روح ياولدى نيم ياسمين فى اوضتكو
فاطمه:هات وانا انيمها يابدر
فاطمه اخدت ياسمين وطلعت وورده طلعت اوضتها
قاسم:جدى وعمى فين ياما
نجيه:راحو المچلس ياولدى
بدر:خير فى حاجه
نجيه:لا ياولدى مشكله صغيرة
نجيه:قاسم فى حاچه حصلت وعايزاك تعرفها ياولدى
قاسم:خير ياست الكل
نجيه بصت على السلم:يوم اللى حوصل لورده وفاطمه ثريه ماكنتش اهنه فى القصر وجالت انها راحت هى ونوراة لست ام محمد تطمن عليها وانى شوفت ام محمد ولما سالتها عن صحتها جالتلى انها زينه مش تعبانه ولا حاچه وكمان ثريه ماكنتش عنديها وطتها
قاسم وبدر بصو لبعض
قاسم:احنا عارفين ياما
بدر:عمتى خرجت من القصر بعد اللى حصل مع البنات
كريمه:كانت بتكذب علينا ليه
قاسم:الكلام ده مش لازم حد يعرف حتى جدى وعمى واحنا هنتصرف معاها ياما
نجيه:حاضر ياولدى
كريمه:يعنى ثريه هى اللى ورا كل حاچه
بدر:ايوا ياما هى اللى حطتلك المخدر وهى اللى جابت الستات عشان تنتقم من قاسم فى ورده
نجيه:يامصيبتى كل ده ليه ياولدى
قاسم:اهدى ياما وياريت تتعاملو عادى معاها لحد مانشوف مين اللى معاها
كريمه:ربنا يحفظو ياولاد
بدر وقاسم:يارب
•••••••••••••••••••••
فى قصر عيله رضوان
ليلى تعبها بيزيد كل يوم
زهرة:ماهو مينفعش نسكت يابتى اكتر من اكده
ليلى:هنعمل ايه ياخالتى
زهرة:نروح لداكتورة يابتى
ليلى:كدا غسان هيعرف
زهرة:وفيها ايه لما يعرف يابتى دانتى مرته وده ولده
ليلى:حاضر ياخالتى خلينا نروح لانى تعبانه جوى
زهرة ساعدت ليلى تلبس ونازلين غسان قابلهم:على فين
زهرة:مرتك تعبانه هاخدها لداكتورة
غسان بص لليلى ولاحظ تعبها:طب خليكو وانا هجيب الدكتورة هنا
ليلى:لا شكرااا
غسان:طب اجى معاكو
ليلى:يلا ياخالتى ونبي
زهرة:سيبها على راحتها يلا يابتى
هنيه نازله وشيفاهم وهما خارجين:هما رايحين فين
غسان:بنتك تعبانه يامرات عمى
هنيه:ليلى بتى
غسان:لا بنتى انا عن اذنك
غسان طلع اوضته كانت سهر بتتكلم فى تلفون مع صحابتها كعادتها غسان نفخ بضيق ودخل الحمام وغير وخرج من الاوضه تانى
بعد شويا ليلى وزهرة رجعو وليلى كانت بتعيط وزهرة بتهدى فيها:يابتى اهدى
هنيه نازله من على السلم:فتحاها مناحه ليه من على وش الصبح يابت بطنى
ليلى بصت لامها :ابعدى عنى ياما انى منجصاش حرام عليكو ارحمونى بجى والله اوجات بجول انى مش بتك لان مافيش ام زيك
غسان ومنصور خرجو من المكتب
منصور:صوتك عالى ليه يازفته الطين انتى
ليلى بصلتهم وبصت لغسان اوى وقامت وقفت:انى على اخرى واللى هيتكلم معاى والله ماهسكت
غسان:ماتلمى نفسك يابت
ليلى بصوت عالى:انت بذات تسكت خالص معيزاش اسمع صوتك ولا طايجه اشوف وشك حتى
ليلى طلعت اوضتها
غسان بص لامه:اتجننت البت دى ولا ايه مالها ياما
زهرة:يهمك تعرف
غسان:اكيد
زهرة :مرتك حامل
غسان بصدمه:ازاى ومن مين
زهرة ضربته بقلم:اخرس جليل الربايه لما انت ابن عمها وجوزها بتجول اكده عليها الغريب يجول ايه مرتك حامل فى الشهر تالت ورحم عنديها ضعيف والداكتورة قالت لو الحمل كمل هيكون خطر على حياه ليلى وهى رافضه تنزله وعايزة تكمله اطلع لمرتك وخدها فى حضنك هى محتاجاك انت وياها
غسان كان مصدوم من كلام امه وطلع وقابل سهر:رايح فين
غسان:ابعدى عن وشى ياسهر الوقت
سهر:رايحلها ليه
غسان:وانتى مال اهلك رايح لمراتى
سهر:وانا ايه
غسان ضحك:انتى صدقتى اللعبه اللى لعبناها ولا ايه امشي غورى على اوضتك لما ابقي افوقلك
سهر مشت وغسان خبط على باب اوضه ليلى وهى قامت تفتح:نعم عايز ايه
غسان:ازاى متعرفنيش انك حامل
ليلى سابته ودخلت قعدت على السرير بتعب:على اساس انه يهمك
غسان:طبعاا حاجه زى دى لازم اعرفها
ليلى بدموع:واديتك عرفت واكيد عرفت كمان انى ممكن اموت وفرحان مش كدا
غسان:لا مش هتموتى لان الحمل ده مش هيكمل وهتنزليه
ليلى بصتله بصدمه:انت بتقول ايه
غسان:اللى سمعتيه هينزل ولو مش بمزاجك هيبقي غصبن عنك
ليلى قامت وقفت قدامه:انت ايه هاااا انت مش بنى ادم عايزة تموت ابنك مستحيل اعمل اكده
غسان:اومال عايزة تكونى بطله انك تجبيلى عيل وتموتى بعدها متشكرين مش عايز بطولاتك
ليلى دموعها كانت زى الشلال:بطولات..ليه انت مفكر نفسك مين عشان اضحى بنفسي عشانك انت بجيت ولا حاچه بالنسبالى ياابن عمى ولو هضحى هيكون عشان ابنى او بتى ياچو لنور حتى لو هموت ودلوك اطلع برا ومتفكرش تدخل اهنه تاتى
غسان بصلها شويا:جهزى نفسك بكرة هنروح المستشفى وهتنزليه بردو
غسان خرج وليلى قعدت على السرير وعيطت جامد وغسان سامع صوت عياطها
ليلى مسكت تلفونها ورنت على ورده اللى ردت عليها:وحشتينى يالى لى
ليلى بعياط:ورده انا تعبانه جوى
ورده بقلق:ليلى مالك بتعيطى ليه
ليلى:انا حامل
ورده بفرحه:مبروك ياحبيبه قلبي ربنا استجاب لدعواتك ياحبيبتى بس زعلانه ليه
ليلى:لان لو الحمل كمل انا ممكن اموت
ورده بصدمه:ايه
ليلى حكتلها على كلام الدكتورة وورده كانت بتعيط على عياط ليلى
ليلى:معيزاش انزله ياورده انا عايزاه حتى لو هموت
ورده:بعد الشر عليك ياليلى متقوليش كدا
ليلى:غسان عايز ياخدنى بالعافيه انزله
ورده:بس انتى لسه فى التالت وتعبانه اوى هتكملى ازاى ياليلى
ليلى:معرفاش بس انى رايداه ياورده معيزاش اموته بيدى
ورده:خلاص اتكلمى مع جدى وهو اكيد هيقنعه
ليلى:وهو هيسمعنى ياورده
ليلى فضلت تعيط وورده تهدى فيها لحد ماهدت خالص
ورده:روحى ارتاحى ياحبيبتى الوقت وبلاش تعيطى كتير لانه غلط على اللى فى بطنك
ليلى:حاضر يا ورده
••••••••••••••••••••••
بدر طلع اوضته كانت فاطمه بتنيم ياسمين فى سريرها حضنها من ضهرها وهى اتخضت بهمس:اخص عليك يابدر خضتنى
بدر باسها من رقبتها:سلامتك من الخضه ياقلب بدر
فاطمه:انا تعبانه اوى ممكن ننام
بدر لفها ليه وهى فى حضنه:ممكن بس قبلها عايزك فى موضوع مهم
فاطمه بكسوف:انا عارفه مواضيعك يابدر
بدر بغمزة:طب بذمتك مواضيعى وحشه
فاطمه خبت وشها فى حضنه لتسكت شهرزاد عن الكلام الغير مباح
••••••••••••••••••••••••••
قاسم راح المخزن الخاص بالقصر هو بعيد عن القصر فى اخر الحديقه ومكان ضلمه محدش بيروحه ابداا ودخل كان ال٤ ستات اللى اتهجمو على ورده وفاطمه مربوطين ووشهم كله كدمات وجروح
قاسم:ياريت تكون الضيافه عندنا عجبتكو
واحده منهم:ونبي يابيه احنا مدخلناش احنا كنا عبد المأمور
قاسم:ايوا بقي مين المأمور ده بقي
واحده تانيه منهم:ماحنا جولنا لحضرتك الست ثريه
قاسم:ومين معاها
واحده ثالثه منهم:هى كانت بتكلم واحده فى التلفون بس معرفاش مين
قاسم:واحده ست
الرابعه:اه يابيه عرفنا من طريجتها انها ست مش راچل
قاسم:تمام
قاسم سابهم وخرج وراح اوضته كانت ورده واقفه فى البلكونه وشيفاه
قاسم:القمر سرحان فى ايه
ورده:كنت بتعمل ايه ياقاسم فى المكان الضلمه ده
قاسم:انتى بترقبينى ولا ايه ياورده وبعدين انتى واقفه فى البلكونه وانتى كدا
ورده بصت على هدومها كانت لابسه بجامه بنص كم لونها اسود:الدنيا ضلمه ومافيش حد صاحى الوقت
قاسم:بردو متخرجيش تانى كدا ابقي البسي اسدال
ورده:ممكن متبعدش عن السؤال الرئيسي كنت بتعمل ايه هناك
قاسم قعد على الكنبه:شغل ياورده ومتساليش كتير عشان مش هرد عليك عشان دى حاجه متخصكيش
ورده استغربت اول مرة قاسم يتكلم معاها باسلوب ده:تمام ياقاسم انا اسفه انى بدخل فى حاجه تخصك انا حضرتلك الحمام وهدومك وانا تعبانه وعايزة انام تصبح على خير
ورده راحت تنام وقاسم نفخ بضيق ودخل الحمام اخد شاور وغير ونام هو كمان
••••••••••••••••••••••
فى قصر عيله رضوان
فى المطبخ هنيه حضرت عصير وحطت جواه منوم واديته لنبويه الشغاله:روحى اعطى العصير ده لليلى بتى
نبويه:حاضر ياستى
نبويه طلعت وخبت على باب اوضه ليلى اللى فتحتلها:اتفضلى العصير ياهانم
ليلى اخدته ودخلت وشربته ودماغها بتتقل ووقعت على السرير دخل غسان الاوضه وشالها وخرج من الاوضه قابل هنيه
هنيه:انى ساعدتك اهو كل اللى فى البيت نامو روح على المستشفى ونفذ اللى فى دماغك
غسان اخدها وخرج من الاوضه ونيمها فى الكرسي الخلفى فى العربيه وركب ومشي بالعربيه.......
روايه ورده القاسم
««الفصل ١٧»»
صباح يوم جديد ليلى فاقت وكانت راسها بتوجعهاا فتحت عينيها لقت نفسها فى اوضه فى المستشفى وغسان قاعد قدامها على الكنبه ليلى قلبها دق من كتر الخوف:غسان ..انى اهنه ليه انت عملت ايه
غسان مش بيرد عليها
ليلى بدموع:ابنى .. انت مبتردش ليه..عملت ايه فى ابنى..اياك تكون عملتها عمرى ماهسامحك ابدااا
غسان بردو مش بيرد ليلى قامت من على السرير اتكلمت بعصبيه:انطج انت عملت ايه فى ابنى
الباب خبط ودخلت دكتورة:بدام فوقتى خلينا نبدا فى العمليه
ليلى:عمليه ايه
الدكتورة:مش حضرتك جايه عشان تنزلى الطفل
ليلى بخوف ومسكت بطنها:لالالالا مش هنزله غسان اتكلم عشان خاطرى اتكلم جولها لا مش هنزل ابنى
غسان ببرود:يلا يادكتورة ابدأى بالعمليه
ليلى بدموع وعياط هستيرى مسكت دراعه:ونبي ياغسان متعملش اكده انا رايداه عشان خاطرى بلاش انى مش هجدر اموته بيدى ونبي متعملش اكده بلاش تخلينى اكرهك ياغسان بلاش تهد الحب اللى جواتى ليك غساااااااااان
غسان:يلا خدوها
ليلى بصتله بصدمه وشاف فى عينيها نظره عمره ماهينساها
ليلى كانها بقت فى عالم تاني الممرضه جت واخدتها وهى ماشيه معاها وبصتله:انا بكرهك ياغسان بكرهك
ليلى اغمى عليها بعد ماقالت كدا وغسان جرى عليها وشالها ونيمها على السرير
••••••••••••••••••
فى قصر عيله المنشاوى ورده صحت كان قاسم لسه نايم قامت دخلت الحمام غيرت ونزلت دخلت المطبخ كانت فاطمه ونجيه بيحضرو الفطار
ورده:صباح الخير
نجيه وفاطمه:صباح النور
ورده:ممكن اساعدكو
نجيه:طبعاا يابتى تعال
بعد شويا حضرو الفطار وحطوه على السفرة والكل نزلوو واتجمعو على السفره وثريه ونوراة نزلوو
ثريه:صباح الخير
الكل:صباح النور
سالم:كريمه فين
حمدان:كريمه تعبانه شوى مش هتجدر تنزل يابوى
سالم:ربنا يشفيها ياولدى
ثريه:يابوى انى اليوم هخرچ انى ونوراة
سالم:على فين ياثريه
ثريه:واحده جريبه جوزى المرحوم تعبانه شوى هنروح نزورها
سالم:روحى يابتى
ثريه بتتكلم وورده بتبصلها اوى وبتفتكر صوت الست اللى كانت لابسه نقاب وان ده نفس صوتها معقول هى
ثريه اخدت بقالها منها:مالك يابت مصطفى بتبصيلى اكده ليه
ورده لما قالتلها بت مصطفى اتاكدت انها هى اللى كانت لابسه نقاب:لا ابدا مافيش
قاسم عينه على ورده وعارف هى بتفكر فى ايه وبص لبدر اللى فهم نظرته وبص لورده
بعد شويا خلصو فطار وورده طلعت اوضتها بتفكر كتير ومش عارفه تقول لقاسم ولا تسكت قاسم دخل الاوضه وشايفها سرحانه قرب منها:مالك ياورده...ورده
ورده:هاااا
قاسم:بقولك مالك
ورده:مافيش انا كويسه
قاسم لسه هيخرج ورده:قاسم
قاسم لف:نعم
ورده:فى حاجه عايزة اقولك عليها
قاسم:عارفها ياورده
ورده:عارف ايه
قاسم:عمتى ثريه هى اللى كانت مع الستات اللى اتهجمو عليك
ورده:انت عارف
قاسم:ايوا عارف ولما شوفتينى وانا جاى من المخزن امبارح انا كنت من عند الستات
ورده:انت مسكتهم
قاسم:ايوا
ورده:عرفت ازاى
قاسم:اللى محدش يعرفه ان فى كاميرات فى كل القصر وعرفنا كل حاجه حصلت منها وخليت رجالتى جابوهم
ورده:طب ماتسلمهم لشرطه
قاسم:فى حد بيساعد عمتى ثريه ولازم نعرفه قبل مانسلمهم كلهم
ورده بصدمه:انت هتسلم عمتك
قاسم:القرار لجدى مش ليا مش عايزك تقولى الكلام ده لحد واتعاملى عادى مفهوم
ورده:حاضر
قاسم مسك ايدها:وانا اسف على اسلوبى امبارح معاكى
ورده ابتسمت:ولا يهمك كنت عارفه ان فى حاجه مضايقاك
قاسم:ربنا يخليكى ليا انا هروح الشركه وانتى اجهزى عشان اوصلك للكليه
ورده بفرحه:حاضر
•••••••••••••••••••••••••
فى شقه ياسين وندى قاعدين على السفره بيفطروو
ياسين:هوصلك الكليه وبعد ماتخلصى هاخدك ونروح نشوف امى
ندى:حاضر وبصراحه ماما زهرة وليلى وحشونى
ياسين:اى رايك اخدك تشوفى مامتك بالمرة
ندى:فكرة حلوة بس خليها يوم تانى عشان نعرف نقعد شويا مع مامتك
ياسين:حاضر ياقمرى وتسلم ايدك على الفطار العسل ده
ندى:بالف هنا ياحبيبي
ياسين:لو خلصتى خلينا نمشي
ندى:هشيل الاكل واجيب شنطتى
ياسين:حاضر
••••••••••••••••••••
فى اوضه بدر وفاطمه كانت بترتب الهدوم فى الدولاب وياسين قاعده فى سريرها تلعب وبدر خارج من الحمام
ياسمين اول ماشافته:باااباا
فاطمه لفت على صوتها وبدر واقف مش مصدق
فاطمه بفرحه:انت سمعتها
بدر قرب من ياسمين وشالها:انتى قولتى بابا ياقمرايه
فاطمه:ياسمينه قولى بابا بابا
ياسمين:با.بابا
بدر باسها:ياروح قلب بابا
بدر حضنها هى وفاطمه:ربنا يخليكو ليا
فاطمه:ويخليك لينا يااحلى بابا
بدر ضحك وباسها راسهاا
•••••••••••••••••••
ليلى فتحت عينيها بتعب وكانت الرؤيه مش واضحه بدات تفتح شويا بشويا لحد الرؤيه ماتوضح لقت نفسها فى اوضتها فى القصر وغسان قاعد جمبها على السرير:انتى كويسه ياليلى
ليلى افتكرت اللى حصل فى المستشفى وقامت قعدت بسرعه ومسكت بطنها:ابنى انت عملت فيه ايه انطج
غسان مسك ايدها:مقدرتش اعمل حاجه ياليلى ضعفت قدام نظرة عينيكى
ليلى بدموع:انت بتضحك عليا صوح
غسان ضحك:الظاهر كدا انى مقدرش اعيش من غير حبك مقدرتش اشوف نظره الكره فى عيونك ياليلى انا اسف
ليلى عيطت جامد ودخلت جوا حضنه:شكرااا ياغسان انك محرمتنيش منيه شكراااا
غسان بعدها عن حضنه:انا عايزك ترتاحى خالص ممنوع تخرجى من الاوضه ده كلام الدكتورة فاهمه ولو لقيتك مش بترتاحى اوعدك انى المره الجايه هنفذ وعدى وانزله
ليلى بخوف:لالا مهخرچ واصل من اوضه بوعدك
زهرة خبطت ودخلت:حمدلله على سلامتك يابتى
ليلى:الله يسلمك ياخالتى
زهرة بصت لغسان:اكده رچعت ابنى لحضنى بس هتعمل ايه فى الحيزبونه التانيه
ليلى بصت لغسان
غسان هرش فى شعره باحراج:مانا ماكونتش متجوزها اصلا
ليلى بشقهه:نهار ابوك اسود وكنت بتبيت معاها كيف من غير چواز اياك
غسان:ف ايه يابنت المجنونه اولا ولا مرة كنت بنام فى الاوضه كنت بستنى لما الكل ينام واخرج وانام فى اى حته
زهرة:اومال چيبها ومعيشها اهنه ليه يابن بطنى
غسان وهو بيشاور على ليلى:كنت عايزة اضايق الهانم مش اكتر
ليلى:لا والله
غسان ضحك:اه والله ومتقلقيش النهارده سهر هتمشي من القصر
زهرة:معيزاكشي يابتى تجومى من مطرحك واصل
ليلى:حاضر ياخالتى
زهرة خرجت وليلى بتبص لغسان بحب
غسان:تعرفى وحشتنى نظرة عينيكى اللى كلها حب دى
ليلى:بجد
غسان مسك ايدها:انا اسف على كل حاجه عملتها معاكى ياليلى انا عرفت انى من غيرك ولا حاجه
ليلى بصتله بصدمه وحطت ايدها على راسه:انت مش سخن اومال فى ايه انت شارب حاچه
غسان:تصدقى انا غلطان انى بتكلم معاكى انا ماشي
ليلى:لا خلاص عشان خاطرى
غسان:تعرفى انك وحشانى اوى بس الحيزبونه قالت مينفعش اقرب منك
ليلى باستغراب:مين الحيزبونه دى
غسان:الدكتورة اللى كنا عندها
ليلى ضحكت:طب انا راسي بتوچعنى وعايزة انام
غسان:نامى يلا وارتاحى شوىا
ليلى:حاضر
ليلى نامت وغسان غطاها كويس وخرج من الاوضه وراح على اوضه سهر ودخل
غسان:جهزى نفسك عشان هتمشي من القصر
سهر:ليه ان شاء الله
غسان:كنتى جايه عشان مهمه وخلصت بح شطبنا وفلوسك بقت فى حسابك خلاص ٥٠ الف جنيه زى ماطلبتى
سهر بدلع:طب ماتيجى نتبسط قبل ماامشي
غسان بعدها عنه:بطلنا الحرام ياسهر هانم يلا جهزى شنطتك عشان تمشي
غسان سابها ومشي وسهر جهزت شنطتها ومشت من القصر وفرحانه بالفلوس اللى حولها غسان لحسابها
•••••••••••••••••••••••••
ثريه خرجت هى وبنتها نوارة وقابلو هنيه ومنصور فى بيت مهجور
منصور:چمعتينا اهنه ليه ياثريه
ثريه:بت اخوك شكلها اكده شاكه فيا
هنيه:ليه بجى
ثريه:النهارده كنت بكلم ابوى وهى مركزة معاى
هنيه:وفيها ايه ديه عاد
نوراة:لان ببساطه ممكن تعرفها من صوتها
منصور:انتى يوميتها اتكلمت جدامها
ثريه بارتباك:ايوا
منصور بصوت عالى:غبيه ليه اكده
هنيه:وجولتيها ايه بجى
ثريه قالتلهم على الكلام اللى قالته لورده
منصور:وهنعمل ايه دلوك
هنيه:ولا ايه حاچه ورده چبانه ومهتعملش حاچه وخليكى انتى طبيعيه عشان محدش يشك فيكى
ثريه:وهنخلص منيهم ميته
منصور:جريب جوى
هنيه:يلا خلينا نرچع
كل واحد مشي وراح فى طريق عشان محدش يشوفهن سوا ويشك فيهم
••••••••••••••••
قاسم وبدر وياسين قاعدين فى مكانهم المعتاد تلفون قاسم رن رد بسرعه وبيسمع اللى بيكلمه ومش بيرد وبعد شويا قفل وجاله رسايل فتحها وحط التلفون قدام بدر وياسين وكانت صور لثريه ونوراة وهنيه ومنصور وهما فى المكان المهجور
ياسين:خالتى وابوى معقول
بدر:انا كنت شاكك بس حبيت نتاكد الاول
قاسم:لازم نتحرك بقي
ياسين:وهتعمل ايه
بدر:الصور دى مش دليل كافى
قاسم:لازم نخليهم هما اللى يكشفو نفسهم
ياسين:عندك خطه
قاسم:ايوا
بدر:طب رسينا عليها
قاسم شرحلهم الخطه وهما كانو بيسمعو وعجبتهم
ياسين:يخريب دماغك الالماز دى
بدر:وهنفذ امته
قاسم:فى اقرب وقت ممكن وانت ياياسين لازم ترجع القصر انت وندى عشان عينك تكون عليهم
ياسين:بس
قاسم:من غير بس وجودك فى القصر هيفرق معانا ولازم كمان تحط الكاميرات اللى قولتلك عليها
ياسين:خلاص انا كنت هروح اخد ندى من الكليه ونروح نشوف امى ونفضل هناك بقي
بدر:حلو اوى خلينى نروح بقي الوقت
ياسين راح يجيب ندى وبدر وقاسم راحو على الشركه وقاسم خلص شغل الشركه وراح يجيب ورده من الكليه ورجعو على البيت كلهم
•••••••••••••••••••••••••
ياسين جاب ندى من الكليه وراح على قصر عيله رضوان ودخل:السلام عليكم
الكل كان متجمع فى الصاله ماعدا ليلى اللى مش بتخرج من اوضتها ابدا
الكل:وعليكم السلام ورحمه الله وبركاته
ياسين قرب باس ايد جده وراس امه وسلم على الكل وندى عملت زيه وحضنت زهرة:اتوحشك ياحبيبه جلبي
ندى:انتى اللى وحشتينى اوى يا زهره ياقمر
ياسين ضحك:بما انكو وحشين بعض كدا انا قررت نفضل هنا
هنيه بصدمه:اهنه فين
ياسين بصلها اوى:فى حاجه يامرات عمى
هنيه:وانت تسيب القصر بمزاچك وترچعله بمزاچك بردك
وهدان:البيت بيته يرچع وجت مايحب
ياسين :تسلم ياجدى
ندى:ماما زهرة فين ليلى
زهرة:فوق فى اوضتها يابتى اطلعيلها
ندى:عن اذنكووو
زهرة:اذنك معاك يابتى
ياسين:هطلع اوضتى اغير وارتاح شويا ياما
زهرة:روح ياضى عينى
••••••••••••••••
فى قصر عيله المنشاوى قاسم وصل ورده وخرج تانى ورده فى اوضتها قلقانه لان الساعه بقت ٦ الصبح وهو لسه مرجعش وبتتصل عليه مش بيرد
ورده لبست اسدال وخرجت من اوضتها وراحت خبطت على اوضه بدر اللى نايم وفى حضنه فاطمه
فاطمه:بدر الباب بيخبط
بدر:ده مين اللى جاى فى الوقت ده استنى هفتح
بدر قام بسرعه يفتح واتفاجأ بورده:خير ياورده انتى كويسه
ورده:انا اسفه انى بخبط عليكو الوقت بس قاسم لسه مرجعتش ومش بيرد على تلفونه
وانا قلقانه اوى عليه
بدر:متقلقش ياورده استنى هرن عليك
فاطمه:متخافيش ياورده اكيد عنده شغل
ورده:الساعه ٦ يافاطمه شغل ايه الوقت
بدر:اهدو انا ارن عليه اهو
بدر بيرن على قاسم وكلهم سمعو صوت تلفونه بيرن والصوت من جوا القصر كلهم بصو لبعض
ورده:هو فى القصر
بدر:تعالى معايا ياورده خليكى هنا يافاطمه
فاطمه:حاضر
بدر وورده مشو ورا الصوت ووقفو الاتنين قدام اوضه نوراة وورده بصت لبدر
بدر:دى اوضه نوراة هيكون بيعمل ايه هنا
ورده خبطت على الباب محدش فتح بصت لبدر بخوف ومدت اديها تفتح الباب ودخلت الاوضه واتصدمت من اللى شافته......
روايه ورده القاسم
««الفصل ١٧»»
صباح يوم جديد ليلى فاقت وكانت راسها بتوجعهاا فتحت عينيها لقت نفسها فى اوضه فى المستشفى وغسان قاعد قدامها على الكنبه ليلى قلبها دق من كتر الخوف:غسان ..انى اهنه ليه انت عملت ايه
غسان مش بيرد عليها
ليلى بدموع:ابنى .. انت مبتردش ليه..عملت ايه فى ابنى..اياك تكون عملتها عمرى ماهسامحك ابدااا
غسان بردو مش بيرد ليلى قامت من على السرير اتكلمت بعصبيه:انطج انت عملت ايه فى ابنى
الباب خبط ودخلت دكتورة:بدام فوقتى خلينا نبدا فى العمليه
ليلى:عمليه ايه
الدكتورة:مش حضرتك جايه عشان تنزلى الطفل
ليلى بخوف ومسكت بطنها:لالالالا مش هنزله غسان اتكلم عشان خاطرى اتكلم جولها لا مش هنزل ابنى
غسان ببرود:يلا يادكتورة ابدأى بالعمليه
ليلى بدموع وعياط هستيرى مسكت دراعه:ونبي ياغسان متعملش اكده انا رايداه عشان خاطرى بلاش انى مش هجدر اموته بيدى ونبي متعملش اكده بلاش تخلينى اكرهك ياغسان بلاش تهد الحب اللى جواتى ليك غساااااااااان
غسان:يلا خدوها
ليلى بصتله بصدمه وشاف فى عينيها نظره عمره ماهينساها
ليلى كانها بقت فى عالم تاني الممرضه جت واخدتها وهى ماشيه معاها وبصتله:انا بكرهك ياغسان بكرهك
ليلى اغمى عليها بعد ماقالت كدا وغسان جرى عليها وشالها ونيمها على السرير
••••••••••••••••••
فى قصر عيله المنشاوى ورده صحت كان قاسم لسه نايم قامت دخلت الحمام غيرت ونزلت دخلت المطبخ كانت فاطمه ونجيه بيحضرو الفطار
ورده:صباح الخير
نجيه وفاطمه:صباح النور
ورده:ممكن اساعدكو
نجيه:طبعاا يابتى تعال
بعد شويا حضرو الفطار وحطوه على السفرة والكل نزلوو واتجمعو على السفره وثريه ونوراة نزلوو
ثريه:صباح الخير
الكل:صباح النور
سالم:كريمه فين
حمدان:كريمه تعبانه شوى مش هتجدر تنزل يابوى
سالم:ربنا يشفيها ياولدى
ثريه:يابوى انى اليوم هخرچ انى ونوراة
سالم:على فين ياثريه
ثريه:واحده جريبه جوزى المرحوم تعبانه شوى هنروح نزورها
سالم:روحى يابتى
ثريه بتتكلم وورده بتبصلها اوى وبتفتكر صوت الست اللى كانت لابسه نقاب وان ده نفس صوتها معقول هى
ثريه اخدت بقالها منها:مالك يابت مصطفى بتبصيلى اكده ليه
ورده لما قالتلها بت مصطفى اتاكدت انها هى اللى كانت لابسه نقاب:لا ابدا مافيش
قاسم عينه على ورده وعارف هى بتفكر فى ايه وبص لبدر اللى فهم نظرته وبص لورده
بعد شويا خلصو فطار وورده طلعت اوضتها بتفكر كتير ومش عارفه تقول لقاسم ولا تسكت قاسم دخل الاوضه وشايفها سرحانه قرب منها:مالك ياورده...ورده
ورده:هاااا
قاسم:بقولك مالك
ورده:مافيش انا كويسه
قاسم لسه هيخرج ورده:قاسم
قاسم لف:نعم
ورده:فى حاجه عايزة اقولك عليها
قاسم:عارفها ياورده
ورده:عارف ايه
قاسم:عمتى ثريه هى اللى كانت مع الستات اللى اتهجمو عليك
ورده:انت عارف
قاسم:ايوا عارف ولما شوفتينى وانا جاى من المخزن امبارح انا كنت من عند الستات
ورده:انت مسكتهم
قاسم:ايوا
ورده:عرفت ازاى
قاسم:اللى محدش يعرفه ان فى كاميرات فى كل القصر وعرفنا كل حاجه حصلت منها وخليت رجالتى جابوهم
ورده:طب ماتسلمهم لشرطه
قاسم:فى حد بيساعد عمتى ثريه ولازم نعرفه قبل مانسلمهم كلهم
ورده بصدمه:انت هتسلم عمتك
قاسم:القرار لجدى مش ليا مش عايزك تقولى الكلام ده لحد واتعاملى عادى مفهوم
ورده:حاضر
قاسم مسك ايدها:وانا اسف على اسلوبى امبارح معاكى
ورده ابتسمت:ولا يهمك كنت عارفه ان فى حاجه مضايقاك
قاسم:ربنا يخليكى ليا انا هروح الشركه وانتى اجهزى عشان اوصلك للكليه
ورده بفرحه:حاضر
•••••••••••••••••••••••••
فى شقه ياسين وندى قاعدين على السفره بيفطروو
ياسين:هوصلك الكليه وبعد ماتخلصى هاخدك ونروح نشوف امى
ندى:حاضر وبصراحه ماما زهرة وليلى وحشونى
ياسين:اى رايك اخدك تشوفى مامتك بالمرة
ندى:فكرة حلوة بس خليها يوم تانى عشان نعرف نقعد شويا مع مامتك
ياسين:حاضر ياقمرى وتسلم ايدك على الفطار العسل ده
ندى:بالف هنا ياحبيبي
ياسين:لو خلصتى خلينا نمشي
ندى:هشيل الاكل واجيب شنطتى
ياسين:حاضر
••••••••••••••••••••
فى اوضه بدر وفاطمه كانت بترتب الهدوم فى الدولاب وياسين قاعده فى سريرها تلعب وبدر خارج من الحمام
ياسمين اول ماشافته:باااباا
فاطمه لفت على صوتها وبدر واقف مش مصدق
فاطمه بفرحه:انت سمعتها
بدر قرب من ياسمين وشالها:انتى قولتى بابا ياقمرايه
فاطمه:ياسمينه قولى بابا بابا
ياسمين:با.بابا
بدر باسها:ياروح قلب بابا
بدر حضنها هى وفاطمه:ربنا يخليكو ليا
فاطمه:ويخليك لينا يااحلى بابا
بدر ضحك وباسها راسهاا
•••••••••••••••••••
ليلى فتحت عينيها بتعب وكانت الرؤيه مش واضحه بدات تفتح شويا بشويا لحد الرؤيه ماتوضح لقت نفسها فى اوضتها فى القصر وغسان قاعد جمبها على السرير:انتى كويسه ياليلى
ليلى افتكرت اللى حصل فى المستشفى وقامت قعدت بسرعه ومسكت بطنها:ابنى انت عملت فيه ايه انطج
غسان مسك ايدها:مقدرتش اعمل حاجه ياليلى ضعفت قدام نظرة عينيكى
ليلى بدموع:انت بتضحك عليا صوح
غسان ضحك:الظاهر كدا انى مقدرش اعيش من غير حبك مقدرتش اشوف نظره الكره فى عيونك ياليلى انا اسف
ليلى عيطت جامد ودخلت جوا حضنه:شكرااا ياغسان انك محرمتنيش منيه شكراااا
غسان بعدها عن حضنه:انا عايزك ترتاحى خالص ممنوع تخرجى من الاوضه ده كلام الدكتورة فاهمه ولو لقيتك مش بترتاحى اوعدك انى المره الجايه هنفذ وعدى وانزله
ليلى بخوف:لالا مهخرچ واصل من اوضه بوعدك
زهرة خبطت ودخلت:حمدلله على سلامتك يابتى
ليلى:الله يسلمك ياخالتى
زهرة بصت لغسان:اكده رچعت ابنى لحضنى بس هتعمل ايه فى الحيزبونه التانيه
ليلى بصت لغسان
غسان هرش فى شعره باحراج:مانا ماكونتش متجوزها اصلا
ليلى بشقهه:نهار ابوك اسود وكنت بتبيت معاها كيف من غير چواز اياك
غسان:ف ايه يابنت المجنونه اولا ولا مرة كنت بنام فى الاوضه كنت بستنى لما الكل ينام واخرج وانام فى اى حته
زهرة:اومال چيبها ومعيشها اهنه ليه يابن بطنى
غسان وهو بيشاور على ليلى:كنت عايزة اضايق الهانم مش اكتر
ليلى:لا والله
غسان ضحك:اه والله ومتقلقيش النهارده سهر هتمشي من القصر
زهرة:معيزاكشي يابتى تجومى من مطرحك واصل
ليلى:حاضر ياخالتى
زهرة خرجت وليلى بتبص لغسان بحب
غسان:تعرفى وحشتنى نظرة عينيكى اللى كلها حب دى
ليلى:بجد
غسان مسك ايدها:انا اسف على كل حاجه عملتها معاكى ياليلى انا عرفت انى من غيرك ولا حاجه
ليلى بصتله بصدمه وحطت ايدها على راسه:انت مش سخن اومال فى ايه انت شارب حاچه
غسان:تصدقى انا غلطان انى بتكلم معاكى انا ماشي
ليلى:لا خلاص عشان خاطرى
غسان:تعرفى انك وحشانى اوى بس الحيزبونه قالت مينفعش اقرب منك
ليلى باستغراب:مين الحيزبونه دى
غسان:الدكتورة اللى كنا عندها
ليلى ضحكت:طب انا راسي بتوچعنى وعايزة انام
غسان:نامى يلا وارتاحى شوىا
ليلى:حاضر
ليلى نامت وغسان غطاها كويس وخرج من الاوضه وراح على اوضه سهر ودخل
غسان:جهزى نفسك عشان هتمشي من القصر
سهر:ليه ان شاء الله
غسان:كنتى جايه عشان مهمه وخلصت بح شطبنا وفلوسك بقت فى حسابك خلاص ٥٠ الف جنيه زى ماطلبتى
سهر بدلع:طب ماتيجى نتبسط قبل ماامشي
غسان بعدها عنه:بطلنا الحرام ياسهر هانم يلا جهزى شنطتك عشان تمشي
غسان سابها ومشي وسهر جهزت شنطتها ومشت من القصر وفرحانه بالفلوس اللى حولها غسان لحسابها
•••••••••••••••••••••••••
ثريه خرجت هى وبنتها نوارة وقابلو هنيه ومنصور فى بيت مهجور
منصور:چمعتينا اهنه ليه ياثريه
ثريه:بت اخوك شكلها اكده شاكه فيا
هنيه:ليه بجى
ثريه:النهارده كنت بكلم ابوى وهى مركزة معاى
هنيه:وفيها ايه ديه عاد
نوراة:لان ببساطه ممكن تعرفها من صوتها
منصور:انتى يوميتها اتكلمت جدامها
ثريه بارتباك:ايوا
منصور بصوت عالى:غبيه ليه اكده
هنيه:وجولتيها ايه بجى
ثريه قالتلهم على الكلام اللى قالته لورده
منصور:وهنعمل ايه دلوك
هنيه:ولا ايه حاچه ورده چبانه ومهتعملش حاچه وخليكى انتى طبيعيه عشان محدش يشك فيكى
ثريه:وهنخلص منيهم ميته
منصور:جريب جوى
هنيه:يلا خلينا نرچع
كل واحد مشي وراح فى طريق عشان محدش يشوفهن سوا ويشك فيهم
••••••••••••••••
قاسم وبدر وياسين قاعدين فى مكانهم المعتاد تلفون قاسم رن رد بسرعه وبيسمع اللى بيكلمه ومش بيرد وبعد شويا قفل وجاله رسايل فتحها وحط التلفون قدام بدر وياسين وكانت صور لثريه ونوراة وهنيه ومنصور وهما فى المكان المهجور
ياسين:خالتى وابوى معقول
بدر:انا كنت شاكك بس حبيت نتاكد الاول
قاسم:لازم نتحرك بقي
ياسين:وهتعمل ايه
بدر:الصور دى مش دليل كافى
قاسم:لازم نخليهم هما اللى يكشفو نفسهم
ياسين:عندك خطه
قاسم:ايوا
بدر:طب رسينا عليها
قاسم شرحلهم الخطه وهما كانو بيسمعو وعجبتهم
ياسين:يخريب دماغك الالماز دى
بدر:وهنفذ امته
قاسم:فى اقرب وقت ممكن وانت ياياسين لازم ترجع القصر انت وندى عشان عينك تكون عليهم
ياسين:بس
قاسم:من غير بس وجودك فى القصر هيفرق معانا ولازم كمان تحط الكاميرات اللى قولتلك عليها
ياسين:خلاص انا كنت هروح اخد ندى من الكليه ونروح نشوف امى ونفضل هناك بقي
بدر:حلو اوى خلينى نروح بقي الوقت
ياسين راح يجيب ندى وبدر وقاسم راحو على الشركه وقاسم خلص شغل الشركه وراح يجيب ورده من الكليه ورجعو على البيت كلهم
•••••••••••••••••••••••••
ياسين جاب ندى من الكليه وراح على قصر عيله رضوان ودخل:السلام عليكم
الكل كان متجمع فى الصاله ماعدا ليلى اللى مش بتخرج من اوضتها ابدا
الكل:وعليكم السلام ورحمه الله وبركاته
ياسين قرب باس ايد جده وراس امه وسلم على الكل وندى عملت زيه وحضنت زهرة:اتوحشك ياحبيبه جلبي
ندى:انتى اللى وحشتينى اوى يا زهره ياقمر
ياسين ضحك:بما انكو وحشين بعض كدا انا قررت نفضل هنا
هنيه بصدمه:اهنه فين
ياسين بصلها اوى:فى حاجه يامرات عمى
هنيه:وانت تسيب القصر بمزاچك وترچعله بمزاچك بردك
وهدان:البيت بيته يرچع وجت مايحب
ياسين :تسلم ياجدى
ندى:ماما زهرة فين ليلى
زهرة:فوق فى اوضتها يابتى اطلعيلها
ندى:عن اذنكووو
زهرة:اذنك معاك يابتى
ياسين:هطلع اوضتى اغير وارتاح شويا ياما
زهرة:روح ياضى عينى
••••••••••••••••
فى قصر عيله المنشاوى قاسم وصل ورده وخرج تانى ورده فى اوضتها قلقانه لان الساعه بقت ٦ الصبح وهو لسه مرجعش وبتتصل عليه مش بيرد
ورده لبست اسدال وخرجت من اوضتها وراحت خبطت على اوضه بدر اللى نايم وفى حضنه فاطمه
فاطمه:بدر الباب بيخبط
بدر:ده مين اللى جاى فى الوقت ده استنى هفتح
بدر قام بسرعه يفتح واتفاجأ بورده:خير ياورده انتى كويسه
ورده:انا اسفه انى بخبط عليكو الوقت بس قاسم لسه مرجعتش ومش بيرد على تلفونه
وانا قلقانه اوى عليه
بدر:متقلقش ياورده استنى هرن عليك
فاطمه:متخافيش ياورده اكيد عنده شغل
ورده:الساعه ٦ يافاطمه شغل ايه الوقت
بدر:اهدو انا ارن عليه اهو
بدر بيرن على قاسم وكلهم سمعو صوت تلفونه بيرن والصوت من جوا القصر كلهم بصو لبعض
ورده:هو فى القصر
بدر:تعالى معايا ياورده خليكى هنا يافاطمه
فاطمه:حاضر
بدر وورده مشو ورا الصوت ووقفو الاتنين قدام اوضه نوراة وورده بصت لبدر
بدر:دى اوضه نوراة هيكون بيعمل ايه هنا
ورده خبطت على الباب محدش فتح بصت لبدر بخوف ومدت اديها تفتح الباب ودخلت الاوضه واتصدمت من اللى شافته......
روايه ورده القاسم
««الفصل ١٨»»
بدر وورده مشو ورا صوت رنه التلفون ووقفو الاتنين قدام اوضه نوراة وورده بصت لبدر
بدر:دى اوضه نوراة هيكون بيعمل ايه هنا
ورده بصتله بخوف خبطت على الباب محدش فتح ومدت اديها تفتح الباب ودخلت الاوضه واتصدمت من اللى شافته
وكانت هتقع على الارض وبدر مسكها من دراعها
بدر:ورده انتى كويسه
ورده عينيها على قاسم ونوراة اللى نايمين فى حضن بعض على السرير:قاسم
قاسم بدا يفوق واتفاجأ من نوراة اللى فى حضنه وبص على ورده وبدر اللى واقفين على الباب:ورده انا معــ
كلهم اتفاجأو بثريه بتصوت:يامصيبتى يافضحيتك ياثريه
نوراة فاقت وشدت الملايه عليها:أما انى
ثريه بتضرب فيها:انتى ايه يافاجرة
قاسم قام بسرعه لبس التيشيرت وماسك راسه اللى هتنفجر من الصداع والتفكير ازاى جه هنا
البيت كله جه على صوت ثريه اللى بتصوت وبتضرب فى بنتها
سالم:ايه اللى بيحصل اهنه
ثريه:الحقنى يابوى انى اتفضحت خلاص راسي بجت فى الارض يابووووى
سالم بص لقاسم:انت بتعمل ايه اهنه ياقاسم
قاسم:مش عارف ياجدى
نجيه قربت منه:كيف معرفاش يعنى بتعمل ايه فى اوضه بت عمتك
قاسم عينيه على ورده اللى بتبكى فى صمت
نجيه مسكته من التيشيرت:انطج بتعمل ايه اهنه
قاسم:معرفش ياما معرفش
نجيه ضربته بالقلم والكل اتصدم
حمدان:قاسم الكلام مهينفعش اهنه تعالى على المكتب
سالم:لااا مافيش كلام فى المكتب الموضوع منتهى قاسم هيكتب على نوارة
قاسم:بس ياجدى
سالم:اخرس كان لازمن تفكر جبل ماتعمل عملتك السوده دى
الكل بصله بصدمه وثريه اللى بصت لبنتها بخبث وجرت على سالم تبوس ايده وتعيط:تسلم يابوى تسلم
سالم:يلا الكل على اوضته
الكل خرج وورده جرت على اوضتها وقاسم راح وراها لقاها دخلت الحمام وقفلت:ورده اخرجى لازم نتكلم ورده
ورده كانت بتعيط ومش بترد وقاسم اتعصب وخرج من الاوضه والقصر كله
••••••••••••••••
بدر دخل اوضته وقعد على السرير وفاطمه اللى كانت سامعه كل حاجه قعدت جمبه:ازاى ده حصل
بدر مسك راسه:مش عارف راسي هتنفجر من التفكير
فاطمه:مش معقول قاسم يعمل حاجه زى دى يابدر
بدر:عارف بس ازاى ده حصل انا لازم اتكلم معاها
بدر سمع صوت عربيه قاسم و قام يغير بسرعه
فاطمه:هتروح فين الوقت يابدر
بدر:هروح لقاسم يافاطمه انتى نامى ياحبيبتى متقلقيش
فاطمه:طب هروح لورده اشوفها
بدر باس راسها:حاضر ياحبيبتى يكون احسن وخرج من الاوضه
فاطمه راحت خبطت على اوضه ورده محدش فتح فاطمه فتحت الباب ودخلت سمعت صوت عياط ورده من الحمام خبطت عليها:ورده ...ورده انا فاطمه اخرجى خلينا نتكلم
ورده فتحت وهى منهاره واترمت فى حضن فاطمه وعيطت كتير
فاطمه:اهدى ياحبيبتى اهدى
فاطمه اخدتها وقعدو جمب بعض على الكنبه:انتى مصدقه اللى شوفتيه ياورده انا بجد هتجنن قاسم مستحيل يعمل كدا
ورده بعصبيه: لا عملها ...عملها ده كان نايم فى حضنها فى يافاطمه انا شوفته بعينى محدش قالى
فاطمه:طب اهدى ياحبيبتى اهدى
ورده فضلت تعيط كتير الباب اتفتح ودخلت نجيه قعدت جمبها واخدتها فى حضنها:ياحبيبتى يابتى اهدى يانور عينى متبكيش اهدى
•••••••••••••••••••••••••
بدر كلم ياسين وراحو المكان اللى بيقعدو فيه دايما كان قاسم هناك اول ماشافهم ضحك
ياسين:برافو عليك ياباشا الخطه نجحت
قاسم:دانا قاسم المنشاوى
بدر:بس ورده ياقاسم
قاسم:لازم متعرفش حاجه عشان ثريه وبنتها يحسو اننا بعيد عن بعض وميحاولوش يأذوها
ياسين:طب انت هتكتب عليها بجد
قاسم:هكتب اه بس مأذون كدا وكدا
بدر ضرب ياسين على راسه:انت حمار يالا اومال لو مكنتش عارف الخطه
ياسين:انا قولت يمكن ماهيصدق ويتجوز بقي
قاسم:اللى مضايقنى فى كل اللى بيحصل نظرة ورده معقول تكون معندهاش ثقه فيا
بدر:هو ياسين بهت عليك ولا ايه ثقه ايه يامعلم دى شيفاك بعينيها وانتو فى حضن بعض
قاسم:المهم انها تفضل بعيد انا لما سمعتهم بيقولو عايزين يخلصو منها كنت هتجنن
°°فلاش باك°°
قاسم كان خارج من اوضته وماشي سمع ثريه وبنتها بيتكلمو
ثريه:فهمتى هتعملى ايه
نوراة:اه هستنى قاسم ولما ياجى هحط من المنوم ده فى الميا واخلى البت الخدامه تديهاله ولما يدوخ هاخده على اوضته عشان الكل يشوفه معاي
ثريه:حلو اكده والخطه التانيه
نوراة:ياما لما جدى يشوف قاسم فى اوضتى هيحكم عليه يتچوزنى ليه بجى نخلص من ورده
ثريه:مالكيش صالح تنفذى اللى بجول عليه وبس عارفه الخطه التانيه
نوراة:اه ياما خلاص هشوف الطبق اللى هتاكل منيه وهحط نجطتين من السم ده
ثريه:اكده هنخلص منيها بت مصطفى والطريج يبجى مفتوح جدامك يابتى عشان تتچوزى قاسم وتبجى ست الدار كله
نوراة:واخيرا ياما هنخلص منيها
قاسم اتصدم من كلامهم وراح قابل بدر وياسين واتفقو على الخطه انه مش هيشرب الميا اللى هتدهاله الخدامه وهيعمل نفسه دايخ عشان نوارة تنفذ خطتها وانه يبعد ورده عن القصر عشان تكون بعيده عنهم وميحاولوش يخلصو منها
°°بااااك°°
بدر:وانت بجد هطلق ورده
قاسم:ورده لازم ترجع القصر عندكو ياياسين وعينك تكون عليها عشان هنيه ومنصور محدش يقرب منها فاهم
ياسين:متخافيش ياصاحبي وندى كمان هتكون معاها دايمااا
بدر:والله ده اللى انا خايف منه
قاسم:ايه هو
بدر:ان حد يفكر يأذيهم هما الاتنين
قاسم:ربنا يستر واحنا فى اسرع وقت هنخليهم هما يكشفو نفسهم
ياسين:يلا انا هرجع القصر عشان ماسبش ندى لوحدها
بدر:واحنا كمان هنرجع يلا سلام
ياسين:سلام
بدر وقاسم ركبو العربيه:جاهز للخناقه ياصاحبي
قاسم:اكتر حاجه خايف منها لانى لو شوفت دموعها هضعف
بدر:لا خليك جامد لما تبعدها عن القصر وتبقي فى امان
قاسم:امان هو الامان فى قصر عيله رضوان
بدر:مينفعش تروح مكان تانى ياصاحبي عشان محدش يشك
قاسم:عارف يلا نرجع
•••••••••••••••••
بعد شويا وصلو وقاسم طلع على اوضته كانت ورده بتعيط فى حضن نجيه وفاطمه قاعده معاهم
قاسم:سبونى مع ورده ياما
نجيه بعدت ورده وقربت من ابنها وورده قاعده على الكنبه عينيها على قاسم وبس
نجيه:كيف اسيبك معاها بعد عملتك المهببه دى
قاسم:لو سمحتى ياما
نجيه بصوت عالى:لا انا ممصدجاش انك ابن بطنى معجول ياقاسم انت ولدى تربيتى تعمل اكده
قاسم:اما
نجيه بعصبيه:متجولهاش امك مربتكش على اكده تخون مرتك ومع مين نوراة مانى يما جولتلك اتچوزها وانت تجولى لا دلوك حلت بعينيك
قاسم عينه على ورده اللى مش بتنطق:اهو اللى حصل ياما بقى معدتش يفيد الكلام الوقت
نجيه:يعنى معترف بغلطتك
قاسم:ايوا ياما والنهارده هكتب عليها وتبقى مراتى زيها زى ورده
قاسم عينه جت على ورده اللى بتبصله اوى:وانتى ياورده لو عندك اعتراض انا عادى ممكن اطلقك وترجعى بيت اهلك
ورده الكلام كان صدمه بالنسبه ليها وكانها لسانها مربوط مش عارفه تنطق ولا تتكلم
نجيه:وها وكمان هطلجها هى حصلت ياولدى هى بنات الناس لعبه بين ايدك ولا ايه
قاسم:اما انا تعبان ومش عايز اتكلم كتير اللى عندى قولته وخلاص وانتى ياورده فكرى وعرفينى قرارك ايه
قاسم دخل الحمام ونجيه بصت لورده اللى مش بتتحرك ولا بتنطق
فاطمه:انتى كويسه ياورده
ورده حركت راسها باه
نجيه:جومى نامى يابتى وارتاحيلك شويا
ورده:لا انا هكلم ياسين يجى ياخدنى ويرجعنى على بيت اهلى زى ماهو عايز
نجيه بحزن:اللى تشوفيه يابتى
نجيه وفاطمه خرجو وورده كلمت ياسين اللى عمل نفسه متفاجأ من كلامها وبعد ماتكلم معاها كتير قالها انه هيجى ياخدها وورده طلبت منه محدش فى القصر يعرف حاجه
ورده قامت غيرت ولبست طرحتها وقاسم خرج من الحمام شافها وعرف قرارها
قاسم:هتمشي ياورده
ورده من غير ماتبصله:مش ده اللى انت عايزه
قاسم:لا انا سبت القرار ليكى يا ورده
ورده:وانا همشي ياقاسم هرجع بيت اهلى زى مانت عايز
الباب خبط وورده فتحت وكانت سعديه:ياسين بيه تحت ياورده يابتى
ورده:انا نازله اهو
ورده اخدت تلفونها وبصت لقاسم وخرجت من الاوضه وسلمت على فاطمه ونجيه وخرجت ونوراة اللى كانت سامعه كل كلام قاسم وورده جرت على امها قالتلها
ثريه بقلق:بس كيف قاسم يستسلم اكده معجوله
نوراة:ياما سبينى افرح ونبي
ثريه كانت خايفه ازاى قاسم وافق يتجوز نوراة واتخلى عن ورده بسهوله كدا وكلمت هنيه وقالتلها على اللى حصل وهنيه فرحت ان ورده هتيجى القصر عشان تعرف تنفذ الخطه اللى ثريه مقدرتش تعملها انها تخلص من ورده
•••••••••••••••••••
فى قصر عيله رضوان وورده وصلت مع ياسين وكانت طول الطريق بتحكيله على اللى حصل وياسين عمل نفسه ميعرفش اى حاجه اول مادخلو القصر ندى اول ماشافتها جرت عليها وحضنو بعض:وحشتينى اوى ياورده
ورده:وانتى ياندوشه وحشانى انتى وليلى عشان كدا جيت قعد معاكو يومين
ندى باستغرب:ليه فى حاجه
ورده:لا بس ليلى كلمتنى وقالتلى انها تعبانه وحبيت اجى اقعد معاها يومين مش اكتر
زهرة خرجت من المطبخ واتفاجأت بورده:ورده يابتى
ورده جرت عليها وحضنتها:وحشتينى اوى يازهرتى
زهرة ضحكت:وانتى ياجلب زهرتك اتوحشتك يابتى عامله ايه فى بيت چوزك
ورده:الحمدلله ياخالتى بخير اومال فين ليلى وحشانى اوى
زهرة:دى هتفرح جوى انك چيتى هى فوج فى اوضتها اطلعيلها يابتى
ورده:حاضر
ورده ليه هتطلع وهدان ومنصور خرجو من المكتب
وهدان ابتسم لما شافها:كيفك يابتى
ورده استغربت وقربت منه وباست ايده ووهدان شدها لحضنه:اتوحشتك يابتى
ورده:عامل ايه ياجدى
وهدان:بخير يابتى كيفك زوچك مچاچش وياك ليه
ورده:قاسم عنده شغل وانتو وحشتونى قولت اجى اشوفكو
وهدان:تنورى فى اى وجت يابتى ده بيتك
منصور:شرفتى يابت نجوان
ورده بحده:اسمى ورده مش بنت نجوان ورده القديمه اللى كنت بتيجى عليها بح ياعمى انا الوقت مرات قاسم قدرى المنشاوى كبير البلد مقدما
هنيه نازله من على السلم:والله وطلعلك لسان وبجيتى بتردى يابت نجوان
ورده بضيق:استغفر الله العظيم يارب واه يامرات عمى طلعلى لسان وظوافر بخربش بيها كمان واللى هيجى عليا مش هسكتله ابداااا..انا طالعه لليلى يازهرتى
ياسين كان اتصل على قاسم زى ماطلب منه عشان يسمع اللى هيحصل وازاى هيستقبلو ورده واتفاجأ من ردها عليهم وضحك
ياسين خرج بره القصر :سمعت يامعلم والله انت مش المفروض تخاف على ورده منهم انت تخاف عليهم من ورده انت عملت فيها ايه كانها اخده حبه شجاعه وهى جايه
قاسم:مرات قاسم المنشاوى بقي
ياسين:يالهوى على الغرور يلا سلام
قاسم:سلام.....
روايه وردة القاسم
««الفصل ١٩»»
ورده طلعت وخبطت على باب اوضه ليلى وغسان فتحلها واستغرب لما شافها
ورده:مالك مستغرب ليه كدا يابن عمى انا اتجوزت مش موت
غسان باستغراب:يعنى ايه
ورده:اصلك مستغرب ومصدوم كأنك شايف شبح فحبيت اوضح انى لسه عايشه يعنى
غسان بضيق:وعايزة ايه
ورده:اكيد مش جايه اعرف اخبارك انا جايه لليلى هى فين
غسان:جوا تعالى
ورده دخلت وجرت على ليلى وحضنتها كتير اوى وغسان بيبصلهم اوى
ورده بعدت عنها وحطت ايدها على
بطن ليلى:حبيب قلب خالتو عامل ايه
ليلى:اتوحشتك جوى ياورده
ورده:وانتى كمان وحشتنى جدااا عامله ايه الوقت
ليلى:الحمدلله التعب بيچى ويروح
ورده:ربنا يخفف عنك ياحبيبتى ويقومكو انتو الاتنين لينا بسلامه
ليلى:يارب عقبالك ياوردتى
ورده بصت لغسان اللى بيبصلهم اوى:هو جوزك ماله ياليلى محسسنى انه شايف شبح انا ورده بنت عمك على فكرة
غسان اضايق من طريقتها وحب يضايقها:اه بنت عمى اللى ياما مديت ايدى عليها عشان اربيها اصل عمى ومراته كسلو يربوكى وياخسارة تربيتنا اصلك روحتى قصر المنشاوى
ورده بصلته اوى وقامت وقفت قدامه:لا انا الحمدلله جايلكو متربيه وكويس جداا التربيه اللى حضرتك متعرفش عنها حاجه ولا سمعت بيها اصلا يعنى ياسين مثلا متاكده مليون فى الميه انه ابن خالتى زهرة لكن انت لا ... انت طالع لعمى منصور واخد منه كل حاجه حتى جهله بتعتبرو الست عبده عندكو مالهاش اى قيمه تعالى بقي كدا نروح قصر المنشاوى اللى حضرتك بتتريق عليهم بيعاملو الست كانها تاج للبيت بس انا بكلم مين واحد مش عامل قيمه لمراته وبيعملها اسوء معامله واخرها راح اتجوز عليها واحده شمال تعرف ليلى مستهلش واحد زيك ابدااا
غسان اضايق من طريقتها ورفع ايده ولسه هيضربها بالقلم كان فى ايد صدته وغسان اتفاجأ انها ورده
ورده زقت ايده بعنف:انسي هقولك الكلام اللى قولته لعمى تحت ورده بتاعه زمان بح معتتش موجوده ولو فكرت بس مجرد تفكير تمد ايدك عليا اعرف ان قاسم هيحرمك من ايدك الحلوة دى
ورده بصت لليلى:انا هروح اوضتى يالى لى وااااه انا هقعد هنا يومين معاكى
ليلى:بچد ياورده واااه عچبتنى ورده الچديده دى
ورده:اه ياحبيبتى هروح اغير واجيلك يكون جوزك مشى
ورده خرجت من الاوضه وغسان مستغرب ازاى ورده بقوة دى وبص لليلى:هما عيله المنشاوى عملو فيها ايه
ليلى:قاسم جوزها السبب خلى عندها ثقه فى نفسها من اكتر
غسان:وحضرتك مبسوطه وهى بتتكلم مع حوزك بطريقه دى
ليلى:هى مغلطتش ياغسان انت اللى بدات الغلط وهى ردت عليك
غسان:اه دانت شكلك هتعملى زيها انا همشي بدل ماامد ايدى عليكى
ليلى:انسي
غسان:نعم
ليلى:بقولك انسي اللى كنت بتعمله فيا زمان مش هيحصل تانى ياغسان
غسان خرج من الاوضه ورزع الباب بكل قوته
•••••••••••••••••••
فى مكان الخاص بالمجلس كان موجود وهدان وسالم وكبار البلد والشيوخ
واحد من الشيوخ اسمه الشيخ عبده:مبروك رچوعكو سواا ياكبار البلد
سالم:الله يبارك فيك والحمدلله اننا جدرنا نرچع العيلتين سوا
وهدان:نشكر الشيخ عبده على فكرته اننا نچوز احفادنا
سالم:بس حفيدك غسان بعملته دى سهل علينا الموضوع
وهدان ضحك:حتى من غير عملته المهببه دى كنا متفجين اننا هنرچع العيلتين سوا بچواز احفادنا
واحد من كبار البلد:ماكنش يصح كبار البلد يكونو اعداء اكده
سالم:احنا مكانش اعداء من الاساس
وهدان:الحمدلله اننا سوا دلوك
••••••••••••••
بدر قاعد وفى حضنه فاطمه وتلفونه رن برقم من المقر الخاص بشغله ورد عليه:رائف عامل ايه
رائف:بخير يابدر عندى ليك اخبار هتفرحك
بدر:خير
رائف:قدرنا نحدد مكان جبران فين
بدر:دى الاخبار ولا بلاش وهنهجم امته
رائف:فى راجل تبعنا دخل وقرهم عشان نعرف نحدد عددهم واماكنهم عشان يكون سهل علينا الاقتحام
بدر:حدد كل حاجه وعرفنى ممنوع تاخدو اى خطوة من غير علمى
رائف:انت هتقطع اجازتك ولا ايه
بدر:الاجازة دى زى تمويه خليهم مطمنين انى بعيد عن الشغل فى الوقت الحالى
رائف:تمام هابلغك بكل جديد
بدر:تمام
بدر قفل وبص لفاطمه اللى بتبصله اوى
بدر:مالك يافاطمه
فاطمه: المكالمه دى من الشغل صح
بدر:انتى مركزة معايا
فاطمه:رائف ده اللى كان صاحب عمران مش كدا
بدر:ايوا هو
فاطمه:انت عندك مهمه جديده يعنى الاجازة خلصت
بدر:لا ياحبيبتى انا لسه فى اجازة
فاطمه:انت بتضحك عليا يابدر انت لسه قايل ان الاجازة دى زى تمويه انت عرفت حاجه عن اللى قتل عمران
بدر:فاطمه انتى عارفه مش بحب اتكلم فى الشغل
فاطمه قامت من حضنه وقعدت قدامه:مكنتش بتحب تتكلم فى الشغل اول جوازنا لما كنا كل واحد لوحده الوقت احنا واحد يابدر متخبيش عليا ونبي انت لسه بدور عليه
بدر:انا مش هرتاح غير لما انتقم لعمران
فاطمه بدموع:وانا وياسمين مش بتفكر فينا
بدر:انتو حياتى يابطه ازاى مش بفكر فيكو
فاطمه بدموع:لما عمران اتوفى كانت الصدمه كبيرة بس قدرت اتخطاها وانت معايا وكلكو معايا بس لو جرالك حاجه انا ممكن اموت يابدر
بدر اخدها فى حضنه:بعد الشر عليك ياقلبي وبعدين محدش بيموت ناقص عمر يابطه
فاطمه:انا مقدرش اعيش من غيرك يابدر عشان خاطرى بلاش تروح انت
بدر:حاضر يافاطمه ممكن تهدى شويا بقي ياسمين هتصحى على صوتك
فاطمه:فضلت تعيط فى حضن بدر لحد مانامت
•••••••••••••••••••••••••
ورده فى اوضتها كانت هتجنن وبتفكر فى كل كلام قاسم
ورده عماله تلف فى الاوضه وبتكلم نفسها:مستحيل قاسم يعمل كدا انا اصلا مش مصدقاه ...هو عايز يبعدنى عن القصر بس اللى مش فهماه ليه بقي ...طب اكلمه لالا اكيد الباشا بيجهز لكتب الكتاب.... معقول يتجوزها بجد...لالا مستحيل اكلمه ..طب اكلم فاطمه تسال بدر ..لالا بلاش..ياربي هتجنن وراسي هتنفجر من التفكير
ورده دخلت البلكونه شافت ياسين قاعد فى الجنينه لوحده:انتى اللى هتقولى على كل حاجه
ورده لبست اسدال ونزلت قربت منه
ورده:انت مروحتش كتب كتاب صاحبك ليه
ياسين:لا ماليش فيه هو اصلا مش عازم حد اللى فى القصر بس
ورده قعدت على الكرسي اللى جمبه:ايوا ماهو قاسم قالى على كل حاجه
ياسين:كل حاجه ازاى يعنى
ورده:قاسم اصلا مش بيخبى عنى حاجه انت مفكرنى معرفش اللى انتو بتعملوه
ياسين:يابن اللعيبه قاسم لا وعمال يقولنا محدش يجبلها سيرة لازم تبعد عن القصر
ورده:بس انا زعلانه اوى عشان مش موجوده فى القصر وكمان وقت كتب الكتاب
ياسين:وانتى زعلانه ليه بقي مانتى اكيد عارفه انه مأذون مزيف يعنى كدا وكدا
ورده فرحت بس حولت تبان عادى عشان تعرف كل حاجه من ياسين:بس اكيد هيطلعو سوا اوضتهم
ياسين ضحك:لا ماهو قاسم عارف هو بيعمل ايه هيحطلها منوم وهيخرج من الاوضه
ورده:مانا عارفه بس بردو
ياسين:انتى غيرانه ليه بقي قاسم لو كان عايز نوراة كان اتجوزها من زمان
ورده:طبعاا لازم اغير دانا كنت هتجنن لما شوفته نايم جمبها
ياسين:هو اه كان فى الاوضه بس مطلعش على السرير غير لما انتو قربتو من الاوضه هو كان شايف كل حاجه على الكاميرات اللى انا مش فهمه ازاى عرف انك هتروحى تسالى بدر
ورده:لان ببساطه بدر اقرب حد لقاسم هو اللى بيعرف هو فين
ياسين:فكرة بردو
ورده:انا هطلع انام عشان عندى كليه بدرى
ياسين:تصبحى على خير
ورده:وانت من اهله
ورده طلعت اوضته وفضلت تنطنط من الفرحه:انا عندى ثقه كامله فيك وكنت عارفه انك عايز تبعدنى عن القصر ماشي ياابن المنشاوى
•••••••••••••••••••
فى قصر المنشاوى سالم وحمدان وقاسم وبدر والمأذون كلهم قاعدين فى الصاله والحريم متجمعين فى المندرة نوراة اللى كانت طايرة من الفرحه انها اخيراا هتكون لقاسم وثريه اللى بتفكر هتعمل ايه لما تخلص على قاسم وبنتها تكون المالكه لكل املاكه
برا عند الرجاله
سالم:اومال الشيخ الكبير فين
الماذون:تعبان شويا وانا بطلع مكانه
حمدان:وصله سلامنا
الماذون:يوصل باذن الله
بدا كتب الكتاب وسالم كان وكيل العروسه بعد شويا سمعو كلمه الماذون(اللهم بارك لكم وبارك عليكم وجمع بينكم فى خير) الكل كان بيبارك لقاسم ولنوراة
ثريه يلا اطلعو اوضتكو ياعرسان قاسم طلع مع نوراة اللى وقفت قدام اوضه قاسم وورده بس قاسم مكمل مشي
نوراة:انت رايح فين اوضه اهيه
قاسم:لا احنا هنقعد فى اوضه الضيوف
نوراة:ليه بجى
قاسم:عشان دى اوضه ورده وانا مش عايزة اشوف اى حاجه تفكرنى بيها
نوراة فرحت:اذا كان اكده ماشي
راحو اوضه الضيوف وسعديه طلعتلهم العشاا قعدو اتعشو سوا ونوراة اول ماخلصت اكلها دماغها تقلت وكانت دايخه وفجاه اغمى عليها وقاسم نيمها على السرير وخرج من الاوضه
••••••••••••••••••
صباح يوم جديد نوراة بدات تفوق وراسها كانت مصدعه جداااا وسمعت قاسم بيتكلم فى البلكونه
قاسم:لازم نسلمها لشرطه وهما يتعاملو معاها يابدر......انا غيرت كل الخطه ثريه لازم تتعاقب على اللى عملته فى البنات واصلا الستات اعترفو عليها كل حاجه ضدها بكرة هبلغ عنها
نوراة اتصدمت من اللى سمعته ولما شافت قاسم خلص المكالمه عملت نفسها نايمه بسرعه وقاسم بص عليها وخرج من الاوضه
وهى قامت بسرعه ورنت على امها تجيلهاا
بعد شويا ثريه جتلها :مبروك ياعروسه
نوراة:عروسه ايه فى مصيبه ياما
ثريه:مصيبه ايه كفالله الشر
نوراة قالتلها اللى سمعته من قاسم
ثريه:نهار اسود ومهبب انا روحت فى داهيه
نوراة:هتعملى ايه ياما
ثريه بشر:لازمن هنيه ومنصور يشيلو معاي مانى مش هجع لوحدى......
روايه ورده القاسم
««الفصل ٢٠»»
قاسم راح على المكان اللى بيتجمع فيه هو والشباب وكانو مستنينه هناك
بدر:هاااا تمت
قاسم:عيب عليك
ياسين:ونبي احنا نسبنا من شغل الشركات ده ونشتغل فى المافيا
بدر:ماشي اشتغل فى المافيا وانا اول واحد هحط الكلبشات فى ايدك
ياسين بص لقاسم:عنيف اوى الواد ده
قاسم ضحك:مش وقت هزار ياياسين خلينا نركز
ياسين:اوكى اى اللى جاي
قاسم:اللى جاى من عندهم هما مش من عندنا هما يكشفو نفسهم بقي
بدر:تمام وانا رجالتى وراهم مكان مايروحو
قاسم:ورده عامله ايه ياياسين
ياسين ضحك:ورده هو انت عملت فيها ايه دى اى حد بيكلمها بتدخل فيه زى القطر
قاسم ضحك:ليه عملت ايه
ياسين حكاله على كلام ورده مع غسان لان ياسين وقتها كان خارج من اوضته وشافها وسمع كلامهم
قاسم وبدر ضحكو
بدر:كان نفسي اشوف شكل غسان لما قالتله الكلام ده
قاسم:طب يلا خلينا كل واحد يرجع على شغله
ياسين:انا هروح اوصل البنات الكليه
قاسم:بنات مين
ياسين:ندى وورده
قاسم:تمام
••••••••••••••••••••
فى قصر عيله رضوان
ندى وورده قاعدين مع ليلى فى اوضتها
ورده:عرفتى ازاى انها هى
ليلى بحزن:سالت نبويه الشغاله مين اللى عمل العصير جالتلى هنيه هانم
ندى:معقول فى ام تعمل كدا
ورده:اه هنيه تعملها لانها طول عمرها قاسيه مع الكل حتى بنتها
ندى:بس الحمدلله ان غسان اتغير معاكى ياليلى
ليلى:مين اللى اتغير هو بس حس بالذنب مش اكتر لكن هو نفسيه غسان كنت مفكرة انه اتغير لكن لما شوفته هو بيتكلم مع ورده عرفت انه مستحيل يتغير
ورده:ربنا يهديه ياحبيبتى عشان خاطرك وخاطر اللى فى بطنك
ليلى:يارب
ندى:ورده يلا عشان ياسين هيوصلنا الكليه
ورده:يلا سلام يالى لى
ليلى:سلام
ندى وورده نزلو كان الكل قاعدين
منصور:على فين العزم انتى وهياها
ندى:على الكليه ياعمى
هنيه:طب ندى وراحه كليتها انتى راحه فين يامجصوفه الرجبه
ورده اتجاهلتها:زهرتى ياقمر صباح القشطه
زهرة ضحكت:صباحك ورد ياوردتى
ورده:انا رايحه الكليه يازهرتى
هنيه بسخريه:وده من ميته يابت نجوان
ورده:لما اتجوزت واحد متعلم وعيلته كلها ناس مثقفه بيساعدو الست انها تطور من نفسها مش بيحبسوها ويعاملوها كانها عبده..يلا ياندى
ندى وورده خرجوو
منصور بص لهنيه:البت دى ايه اللى چرالها
هنيه:سانده ضهرها بقاسم باشا
زهرة:ربنا يهنيهم ويفرحهم
زهرة دخلت المطبخ وهنيه بصت لمنصور:ثريه عماله تتصل من صباحيه ربنا معرفاش عايزة ايه
منصور:ماتردى عليها وانتى تعرفى
هنيه ردت:عايزة ايه....حاچه ايه اللى مهمه...ماشي هنتجابل فى مكانا
هنيه قفلت:عايزانا نتجابل فى المكان بتاعنا الساعه ١٢ بليل
منصور:وليه بجى
هنيه:بتجول حاچه مهمه
منصور:اما نشوف اخرها ايه ثريه هانم
قاسم وبدر طبعااا متابعين كل حاجه من الكاميرات وقاسم كل تفكيره فى ورده وقوتها
بدر:انت مش معايا
قاسم ضحك:لا معاك حيطتو الكاميرات فى المكان اللى بيتقابلو فيه
بدر:كله تم ياكبير
••••••••••••••••••••
فى اوضه بدر فاطمه واقفه فى الحمام وماسكه اختبار الحمل اللى اداها نتيجه ايجابيه وهى مبسوطه جداا:انا حامل حامل
فاطمه لبست اسدال وخرجت بسرعه وراحت على اوضه كريمه كانت نجيه قاعده معاها
فاطمه فتحت الباب من غير ماتخبط:ماما
كريمه:مالك يابتى
فاطمه:انا حامل ياماما
كريمه ونجيه فرحووو
كريمه:الف حمد وشكر ليك يارب مبروك يابتي تعال فى حضنى
فاطمه حضنتها:الله يبارك فيك ياماما
نجيه:مبروك يافاطمه يابتى
كريمه:بدر اكيد هيفرح جوى
فاطمه باحراج:لو سمحتى ياماما عايزة انا اللى اقوله ممكن
كريمه:حجك يابتى ربنا يفرح جلبك زى مافرحتى جلبي
••••••••••••••••••
ندى وورده خلصو محاضراتهم واتقابلوو
ورده:انا مش عايزة ارجع القصر
ندى:اومال هتروحى فين
ورده:اقولك وتساعدينى
ندى:اساعدك فى ايه
ورده تعالى نقعد واحكيلك بس محدش يعرف وتساعدنى ماشي
ندى:من عيونى
بعد شويا وقت ياسين وصل قدام الكليه وخرجت ندى وركبت جمب ياسين
ياسين:هى ورده لسه مخلصتش
ندى:لا خلصت بس قالت زهقانه وعايزة تتمشي شويا
ياسين:تتمشي فين يعنى
ندى:معرفش ياياسين قالت عايزة تتمشي وهتشترى شويا حاجات وهترجع على القصر على طول انت خايف ليه كدا هى مش عيله صغيرة
ياسين:انا نهايتى هتبقي على ايدين اخوكى
ندى ضحكت:محدش يقدر يقرب من حبيبى ابدااا
ياسين:ونبي اسكتى اخوكى هيلعب فى وشي وهيعملى احلى خريطه
ندى ضحكت اوى وياسين مشي وبعد شويا وصلو القصر
••••••••••••••••••••
بليل قاسم رجع القصر كانت نوارة قاعده مستنياه:حمدلله على السلامه
قاسم:الله يسلمك
نوراة قربت منه:بجى فى عريس يسيب عروسته يوم صباحيتهم اكده
قاسم بعد شويا:معلش عندى شغل
نوراة:مالك ياقاسم
قاسم:نوراة انا تعبان وعايز اريح دماغى شويا ممكن اطلع اوضتى ارتاح
نوراة:طب احضرلك الحمام
قاسم:حاضر
نوراة طلعت عشان تحضر الحمام وتلفون قاسم رن كان ياسين ورد عليه:الو ياياسين
ياسين:ورده مرجعتش القصر لحد الوقت ياقاسم
قاسم:مش انت جبتهم من الكليه
ياسين:لا ندى قالتلى انها راحت تشترى حاجه وهتتمشي وترجع القصر ولحد الوقت مرجعتش
قاسم بعصبيه:وانت لسه جاي تعرفنى الوقت
ياسين:اهدى ياقاسم انا قولت هتشترى حاجه وترجع مافهاش حاجه يعنى
قاسم:اقفل ياياسين اقفل
قاسم خرج من االقصر بسرعه ونزل ركب عربيته ومشي بيها وفضل يرن على ورده مش بترد مرة و٢ و٣ وفى اخر مرة ردت:ورده انتى
ورده بخوف:الحقنى ياقاسم
قاسم وقف بالعربيه بسرعه:مالك ياورده
ورده:انا كنت بتشترى حاجه وفى رجاله جرو ورايا وانا خايفه اوى ياقاسم وماكنتش عارفه ارد عليك لانى مستخبيه منهم
قاسم:طب انتى فين الوقت
ورده:الارض الزراعيه اللى كنا اتقابلنا فينا انا مستخبيه فى الكوخ اللى هناك
قاسم:انا قريب منك دقايق وهكون عندك
ورده:بسرعه ونبي ياقاسم
قاسم:متخافيــــ....ورده ..ورده...الو
قاسم اتصل تانى بقي غير متاح طار على المكان اللى قالتله عليه بعد دقايق كان وصل المكان وقرب من الكوخ بحذر وفتح الباب واتفاجأ بان الكوخ متزين بالشموع والورد وفى تربيزة وعليها تورتايه وورده واقفه فى النص ولابسه دريس رقيق ابيض وفى ورد بلون لافندر وطرحه بنفس اللون
قاسم قرب منها:ايه ده
ورده قربت عليها وحضنته:كل سنه وانت معايا ياقاسم
قاسم :انتى عرفتى منين انه عيد ميلادى النهارده
ورده بعدت عن حضنه:مصادرى الخاصه
قاسم ضحك:يبقي ندى اكيد
ورده:صح
قاسم:وجو الاكشن اللى انتى عملاه عشان عيد ميلادى
ورده:مانت مكنتش هتيجى غير بكدا ياقاسم
قاسم:ومش انتى المفروض زعلانه منى ولا ايه
ورده حوطت رقبته:هو انا اقدر ازعل منك بردو
قاسم:اومال سبتى القصر ليه
ورده:نفذت اللى شوفته فى عيونك
قاسم حاوط خصرها:وايه بقي اللى شوفتيه فى عيونى
ورده:انك عايزنى ابعد عن القصر مش ده اللى انت عايزه عشان تنفذ خطتك
قاسم:خطه ايه
ورده:لا مانا عرفت كل حاجه
قاسم بعد عنها:مش فاهم عرفتى ايه
ورده:انا بصراحه مكنتش مصدقه انك ممكن تروح مع نوراة وجو ده وكنت هتجنن عشان اعرف الحقيقه وملاقتش قدامى غير ياسين
قاسم:بس ياسين مش هيحكلك ابدااا
ورده ضحكت:لا مانا ضحكت عليه وقولته انى عارفه كل حاجه وهو صدق وقر لوحده
قاسم:وليه بقي مكنتش مصدقه دانتى شوفتينى جمبها على السرير
ورده:بصراحه كان فى معركه بين عقلى وقلبي بس قلبي هو اللى فاز لانه عنده ثقه فى حبيبه انه مستحيل يجرحه ولما ياسين قالى عرفت انى امشي على طول ورا قلبي وبس
قاسم ضحك:انا قولت ياسين ده حمار ومحدش صدقنى بس لما اشوفه
ورده ضحكت:ياسين طيب جدااا كان دايما يدافع عنى ويقف فى صفى
قاسم:ياسين صاحب جدع
ورده حوطت رقبته:احنا هنقضى وقتنا كله نتكلم عن ياسين ولا ايه
قاسم قربه منها:اومال هنعمل ايه
ورده:نقطع الكيك مثلا
قاسم وورده قطعو الكيك سوا وقاسم اكل ورده حته فى بوقها وورده بردو اكلته
ورده شغلت اغنيه رومانسيه ورقصو سوااا
قاسم بهمس:ماتيجى نرجع القصر
ورده ضحكت اوى:طب قبل مانرجع مش عايزة تشوف هديتك
قاسم:انتى هديتى ياوردتى
ورده:لا فى هديه تانيه احلى ممكن تغمض عينك
قاسم غمض عينيه:ماشي ياستى اهو مع ان مافيش احلى منك
ورده راحت جابت تلفونها واخدت ايد قاسم وحطيتها على بطنها وفتحت صوت بيبى بيقول {Happy birthday dady}
قاسم سمع الصوت وفتح عينيه وبص لوردة اوى وبص على ايده اللى على بطنها
قاسم:ورده انتى بجد
ورده:انا حامل
قاسم شالها ولف بيها كتييييير اوى ونزلها على الارض:بجد فرحتينى ياوردة
ورده:ربنا يقدرنى ودايما اكون سبب فرحتك
قاسم:تعرفى انتى قدمتيلى احلى هديتين فى حياتى
ورده:انا قولتلك على الحمل بس ايه هى الهديه التانيه
قاسم:ثقتك فيا ياورده
ورده:انا بحبك اوى
قاسم:انتى عرفتى امته انك حامل
ورده:عرفت فى اليوم اللى قفشتك فى اوضه نوراة
قاسم ضحك:قفشتينى... طب ليه مقولتليش
ورده:انا كنت عماله استناك عشان تكون اول واحد يعرف ولما اتاخرت روحت لبدر وحصل اللى حصل
قاسم:مبروك ياروح قلبي
ورده:الله يبارك فيك ياحبيبي
قاسم:حد عرف انك حامل
ورده:ندى بس
قاسم:بلاش حد يعرف الوقت ياورده
ورده:حاضر
قاسم:يلا نروح
ورده بفرحه:هاجى معاك على القصر
قاسم:لا ياورده الافضل تفضلى عند اهلك اليومين دول
ورده بضيق:حاضر
قاسم:انا اسف ياروحى بس بجد خايف عليكى
ورده:عارفه ياقاسم
قاسم:يلا اما اوصلك
ورده:يلا
•••••••••••••••••••
قاسم وصل ورده على القصر وراح على لبدر وياسين عشان يراقبو ثريه وهنيه ومنصور من الكاميرات
قاسم دخل:وصلو ولا لسه
بدر:لقيت ورده
قاسم:اه الحمدلله
ياسين:كانت فين
قاسم بصله بشر:كانت عملالى مفاجاه لعيد ميلادى
بدر:مش هى المفروض زعلانه منك
ياسين:زعلانه ايه ياجدع صاحبك طلع مغفلنا وقالها على كل حاجه
قاسم:انا بردو اللى قولتلها على كل حاجه
بدر بص لياسين:انت عملت ايه الله يخربيتك
ياسين:والله ماعملت حاجه
قاسم:يعنى مش انت اللى قولتلها ان الماذون كدا وكدا وانى مش هابقي مع نوراة فى الاوضه والخطه كلها
بدر:الله يرحمك ياياسين كنت طيب
ياسين:هى قالتلى انك مش بتخبي عنها حاجه
قاسم:ضحكت عليك ياحيوان وانت صدقتها
بدر ضحك اوى:ونبي ورده دى حكايه
ياسين:يابنت الــ
قاسم:هاااا كمل كدا وانا هالعب فى وشك الوقت
ياسين:لا قصدى يابنت الناس الطيبه
بدر ضحك:والله الواد عمل فيك معروف ياقاسم مش كنت شايل هم انها زعلانه منك
قاسم:ورده حامل
ياسين وبدر بفرحه:مبروك ياصاحبي
قاسم:الله يبارك فيكوو
ياسين بص على الشاشه:وصلو اهم
كلهم بصو على الشاشه ودخل واحد من رجاله الشرطه وكانو سامعين وشايفين كل حاجه.....
لمتابعة باقي الروايه زورو قناتنا علي التليجرام من هناااااااااا
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات عمل
متابعه لصفحتنا على فيس بوك هنااااااااااا
الرواية كامله من هنااااااااا
مجمع الروايات الكامله اضغط هناااااااا
 روايه وردة القاسم ا…){kind=link}
تعليقات
إرسال تعليق
فضلا اترك تعليق من هنا