روايه وردة القاسم الفصل السادس والسابع والثامن والتاسع والعاشر بقلم الكاتبه جنات (جميع الفصول كامله)
روايه وردة القاسم الفصل السادس والسابع والثامن والتاسع والعاشر بقلم الكاتبه جنات (جميع الفصول كامله)
روايه ورده القاسم
««الفصل السادس»»
فى صياح يوم جديد فى اوضه ورده
ليلى:انا مش مصدجه انك جولتى الكلام ده لجدى وهو سكت ومعملش حاچه
ورده:يمكن لان كان فى ضيوف معاه فى المندرة
ليلى:بس والله چدعه يابت ياورده خليهم يحسو بيكى شويا ويفوجو دانتى لحمهم ودمهم
ورده:يعنى تفتكرى الكلمتين دول اللى هيفوقوه
ليلى:على رايك الجاسي طول عمره يفضل جاسي ومش هيتغير .. بت ياورده
ورده:نعم
ليلى:انتى مشوفتيش جوزك صوح
ورده:لا هشوفه فين
ليلى:يعنى مانفسكيش تشوفيه
ورده:لا مش عايزة وبعدين انا سمعت انه كبير البلد من بعد جده اكيد صعيدى بجلايبه
ليلى:چلايبه جلبك ابيض ده حته مز انما ايه شبه اللى بياجو فى السيما
ورده:مش مهم الشكل مايمكن يكون زى جوزك كدا
ليلى:متجوليش إكده ياورده ان شاء الله هيكون انسان زين ويجدرك لانك طيبه وتستاهلى كل خير
ورده:يعنى انتى مش طيبه مثلا مش عارفه بجد انتى بتحبيه على ايه
ليلى:نصيبي بجي الحمدلله.سيبك منى انى خايفه عمى يعجابك عشان الكلام اللى جولتيه لجدى
ورده:هو ماكنش موجود
ليلى:جدك هيجوله اكيد
ورده:وانا مش هسكت لحد تانى انا سكت كتير
ليلى:انتى ناويه على ايه يابت عمى
ورده:هروح اتمشي فى الاراضي تيجى معايا
ليلى:انتى بتهزرى صوح عمك هيوافج
ورده:انا الوقتى متجوزة وباخد اذن جوزى وبس
ليلى:وهتشوفيه فين بجي يافالحه عشان تاخدى اذنه
ورده قامت لبست الاسدال والطرحه وخرجت من الاوضه وليلى جرت وراها ونزلو تحت كان منصور ووهدان وياسين قاعدين
منصور:على فين يابت نجوان
ورده:خارجه اتمشي شويا
منصور:نعــــــم سمعينى إكدا راحه فين
ورده بصت لجدها:انا اخدت اذن جوزى ياجدى وهو وافق
وهدان:روحى يابتى
ورده خرجت ومنصور بص لابوه:ازاى تسيبها يابوى وهى شافته فين سي چوزها ده
وهدان:بت اخوك اتجوزت خلاص ياولدى
ياسين خرج الساحه وكلم قاسم اللى رد عليه وهو فاتح الاسبيكر وبدر قاعد جمبه
ياسين:يابن اللاعيبه ياقاسم مش عايزنى اشوف مراتى ولا اكلمها وانت جبت رقم ورده وكمان بتكلمها
قاسم بص لبدر:انت مجنون ياض ورده مين اللى بكلمها
ياسين:انتى هتشتغلنى ياض ورده خرجت من شويا وابويا لما اعترض قالتله انها اخدت اذنك وانت موافق
قاسم:هى قالتله كدا
ياسين:ايوااا
بدر:وعمك صدقها
ياسين:اه صدقها ميصدقهاش ليه يعنى
بدر وقاسم ضحكوو جامد
ياسين:فى ايه ياحيوان انت وهو
بدر:والله مافى حيوان غيرك
قاسم:مش انت ياض قولتلى ورده مش معاها تلفون اصلا
ياسين خبط بايده على راسها:يابنت اللاعيبه ياورده ضحكت على ابويا وجدى
ال٣ ضحكووو بصوت عالى
ياسين:قاسم انا هابقي جدع معاك واقولك هى راحت فين وانت خليك جدع معايا وقولى ندى فى الكليه ولا فى القصر
قاسم:مش محتاج جداعنتك لانى عارف هى فين بس هابقي جدع معاك لانه العادى بتاعى وهقولك ندى هتنزل كمان نص ساعه عشان تروح الكليه ومسموحلك توصلها
ياسين:قول ونبي تعرف لو انت قدامى كنت بوستك
بدر:الولا هيتهبل
قاسم قفل مع ياسين وقام مشي
بدر بصوت عالى:الله يسهله ياعم
فاطمه واقفه على باب القصر:بدر
بدر لف ليها وقربلها:نعم
فاطمه:ممكن اروح اشوف ماما لانها تعبانه شويا
بدر:تعبانه مالها
فاطمه:محمد اخويا كلمنى وبيقول تعبت فجاه ولما جبلها الدكتور قال ضغطها واطى
بدر:طب اجهزى وانا هوصلك
فاطمه ابتسمت:شكرااا
بدر:العفو
•••••••••••••••••••••••••
فى اوضه كريمه نجيه اخدت صنيه الفطار وراحتلها
كريمه:تعباكى معاي يانجيه
نجيه:اكده ازعل منيك داحنا خوات ياكريمه
كريمه:ربنا يخليك ليا يارب
نجيه:يلا عشان تفطرى وتاخدى علاجك
الباب خبط ودخلت فاطمه ومعاها ياسمين
فاطمه:صباح الخير
كريمه ونجيه:صباح النور
فاطمه:ماما كريمه محمد اخويا كلمنى وقالى ان ماما تعبانه هروح اشوفها ومش هتاخر
كريمه:روحى ياحبيبتى وابجى طمنينى عليها
فاطمه:حاضر ياماما
نجيه:وسلميلى عليها كاتير يابتى
فاطمه:يوصل ياخالتى..يلا يا ياسمين ادى بوسه لماما كريمه
كريمه ونجيه باسو ياسمين وفاطمه اخدتها ونزلت ركبت العربيع مع بدر
•••••••••••••••••••••
ياسين وصل قدام قصر المنشاوى وندى نزلت وخرجت برا القصر وهو قرب منها وقف قدامها
ياسين:صباح الخير
ندى:.......
ياسين:انا بكلمك على فكرة
ندى:حضرتك تعرفنى عشان تكلمنى واتفضل امشي من هنا بقي بدل مانادى على الحرس يروقوك على الصبح
ياسين ضحك:يروقونى...طب اركبي يلا عشان اوصلك الكليه
ندى:نعــــــم...حضرتك توصلنى بصفتك ايه ان شاء الله
ياسين:بصفتى زوج حضرتك ياهانم
ندى بصلته اوى:زوج مين
ياسين:انتى فقدتى الذاكرة ولا ايه انتى مش مكتوب كتابك امبارح انا بقي ياسين جوزك
ندى:قول والله
ياسين ضحك:اه والله يلا بقي اركبي عشان اوصلك ولا عايزة تتاخرى
ندى:ماهو مينفعش اركب معاك من غير ماحد يعرف
ياسين:عارف طبعااا انا مستحيل اجى هنا من غير ماقول لقاسم وهو وافق كمان تحبي اكلمه وتساليه لو مش مصدقانى
ندى:لا مصدقاك طبعاا
ياسين فتح باب العربيه وندى ركبت وياسين لف وركب مكانه ومشي بالعربيه
•••••••••••••••••••
ورده قاعده فى المكان اللى بتقعد فيه بين الزرع وبتفتكر مامتها وباباها حست بحد قعد جمبها بصتله لقيته نفس الشاب اللى خبطت فيه لما هربت من القصر ورده قامت وقفت بسرعه وبعدت عنه شويا:فى حاجه يااخ
قاسم:اخ.....اه فيه وبعدين قومتى ليه اقعدى
ورده بعصبيه:واقعد معاك بتاع ايه اتفضل امشي عشان مينفعش حد يشوفنا سوا
قاسم:ليه
ورده:هو ايه اللى ليه... انت الظاهر المكان عجبك انا اللى همشي
ورده لسه هتمشي قاسم مسك ايدها ورده لفت وشدت ايدها وضربته بالقلم
ورده بصوت عالى:لو فكرت تعملها مرة تانيه مش هتاخد بالقلم لا هقطعلك ايدك اللى لمستنى دى فااااهم
قاسم كان مصدوم بس فى نفس الوقت كان مبسوط من رد فعلها
ورده لفت عشان تمشي
قاسم:اللى اعرفه ان البنت المحترمه لما تخرج من بيتها لازم تستاذن جوزها الاول ولا انتى ايه رايك
ورده لفتله تانى:نعـــــم
قاسم قرب خطوه:انا بقول ان المفروض قبل ماتخرجى من بيتك تستاذنى جوزك ولا ايه
ورده:وانت ايه دخلك اصلا استاذن ولا لأ
قاسم:لأ ابدا بطمن بس لتكونى بتحاولى تهربي زى المرة اللى فاتت
ورده:حاجه متخصش حضرتك على فكرة
قاسم:لا تخصنى وجداا كمان
ورده باستغراب:مش فاهمه
محمد الغفير شافهم وجه عليهم:قاسم بيه الف مبروك يابيه
ورده بهمس سمعه قاسم:نهار اسود قاسم
قاسم بص لورده اللى مصدومه وضحك:الله يبارك فيك ياعم محمد تسلم
محمد:مبروك ياورده يابتى
ورده:الله يبارك فيك ياعم محمد
محمد:عن اذنكوو
قاسم:اذنك معاك ياعم محمد.. وبص لورده عرفتى بقي انه يخصنى
ورده نزلت وشها فى الارض
قاسم رفع وشها:مش مرات قاسم المنشاوى اللى تنزل وشها فى الارض
ورده:انا لازم امشي
قاسم:ليه مش انتى مستأذنه من جوزك وهو موافق
ورده برقت:انت عرفت منين
قاسم مد ايده بعلبه لورده:اتفضلى
ورده:ايه ده
قاسم فتح العلبه وطلع منها تلفون غالى جدا:تلفون عشان اقدر اكلمك
ورده بصلته:لا مش هقدر اخده وكمان ده غالى جداا
قاسم:اللى انا متاكد منه ان ورده مصطفى رضوان الاولى على دفعتها ٤ سنين وكمان اشطر واصغر دكتورة تستاهل يكون معاها تلفون احسن من ده كمان وعشان لما ترجعى القصر وعمك يسالك ازاى قدرتى تستاذنى من جوزك وقوليله كلمته من تلفون ده
ورده:انت عرفت ازاى بكل ده.....ااااااه اكيد من ياسين هو كان موجود وقتها
قاسم:ايوا منه...ورده
ورده:نعم
قاسم:انا عارف ان طريقه الجواز كانت غلط وانك مش موافقه
ورده:انت بتقول كدا عشان سمعت كلامى امبارح صح
قاسم:ومن قبل مااسمع كلامك كمان لان اختى فى نفس الموقف وكانت معترضه على طريقه الجواز دى
ورده:عمى حاول كتير يجوزنى وانا كنت بتهرب باى طريقه لحد اليوم اللى شوفتى وانا بجرى بس خلاص تعبت من الهرب وقولت اوافق على الجوازة دى مهما كانت عادى معتتش فارقه
قاسم:بصي ياورده انتى جيتى بيتى وشوفتى اهلى واكيد متاكده انهم مش هيعاملوكى بطريقه مش كويسه عشان التار والكلام ده
ورده:ايوا مامتك وندى وفاطمه كلهم حبيتهم جدااا وبجد مامتك طيبه جداا ربنا يخليهالك
قاسم:وهما كمان حبوكى جداا
ورده وهى بتشاور على وشه:انا اسفه عشان..
قاسم:لا متتاسفيش عارفه لو كنتى واقفتى تتكلمى معايا عادى كنت وقتها هقول مش دى اللى تبقي مرات قاسم المنشاوى
ورده ضحكت:يعنى القلم ده اللى قالك انى انفع ابقي مراتك
قاسم:لا عرفنى انك بنت بميت راجل وتقدرى تاخدى حقك بايدك ومحدش يقدر يضحك عليكى
ورده:ايه ده هو انت مش بتتكلم صعيدى ليه
قاسم:عادى بحكم شغلى مش بتكلم صعيدى كتير
ورده:احم انا لازم ارجع القصر عن اذنك
قاسم:استنى انا هوصلك واتفضلى التلفون بقى
ورده:بس
قاسم:مافيش بس يلا
ورده اخدت التلفون وشكرته وقاسم وصلها على القصر ومنصور وغسان شافوه وهو بيوصلها وقاسم استنى لما ورده دخلت القصر وراح على شركته
••••••••••••••••
ياسين وصل عند كليه ندى وطول الطريق كان بيحاول يخليها تاخد عليه
ياسين:اتفضلى ياستى وصلنا على الوقت كمان ومش اتاخرنا
ندى:شكرااا
ياسين:اظن مافيش واحده تقول لجوزها شكرا ولا ايه ..انتى هتخلصى امته
ندى:الساعه ٤ ليه
ياسين:هاجى اوصل مراتى ايه عندك اعتراض
ندى ضحكت:لا..انا هنزل عشان متاخرش
ياسين:خدى بالك على نفسك
ندى:حاضر
ندى نزلت وياسين كان طاير من الفرحه ان حبيبته كانت معاه وراح على الشركه
••••••••••••••••••••
بدر وصل بالعربيه قدام بيت فاطمه
فاطمه:مش هتدخل
بدر:لا هدخل طبعااا انزلى هركن العربيه واجيلكوو
فاطمه:حاضر
فاطمه اخدت ياسمين ونزلت ومروان اخوها فتحلها:فطومه وحشتنى
(مروان اكبر من فاطمه ب ٥ سنين وهو اخوها الوحيد وبيشتغل فى شركه قاسم)
فاطمه حضنته:وانت كمان وحشتنى اوى يامروان
بدر دخل وهى فى حضن مروان وكان حاسس باحساس غريب معقول غيران من اخوها
مروان:ازيك يابدر
بدر:بخير يامروان عامل ايه
مروان:الحمدلله
مروان اخد ياسمين من فاطمه وباسها من خدها:حبيبه خالو القمرايه
فاطمه:ماما فين يامروان
مروان:جوا فى اوضتها
فاطمه دخلت:ماما
سعاد والدتها:ياحبيبتى يابنتى وحشتينى ياقلب امك
فاطمه حضنتها:وانتى وحشانى اوى ياماما عامله ايه الوقت
سعاد:بخير يابنتى نحمد الله ونشكره
بدر خبط ودخل:ازيك ياست الكل
سعاد:تعال يابنى انا بخير طول مانتو بخير
بدر:لو حضرتك حاسه بتعب ممكن نروح المستشفى نطمن احسن
سعاد:كتر خيرك يابنى انا بخير الحمدلله
سعاد:فين ياسمين يافاطمه
بدر:مع مروان بره
مروان دخل ومعاه ياسمين
سعاد:ياحبيبه ستك تعالى فى حضنى
سعاد اخدتها من مروان واخدتها فى حضنها:عامله ايه يابنتى
فاطمه:انا بخير ياماما الحمدلله والله بس ياسمين مدوخانى حبتين
سعاد ضحكت:بتدلع عليكى يابنتى
فاطمه:انا هقوم احضر الاكل ونتغدى كلنا سوا
مروان:ارتاحى يابطه وانا هشترى اكل من برا
فاطمه:لا ياحبيبي انا هقوم اجهز الاكل عشان بدر مش بيحب اكل برا
بدر بصلها اوى
فاطمه قامت راحت المطبخ ومروان اخد ياسمين وفضل يلاعبها وهى تضحك
سعاد:قرب يابدر يابنى هنا جمبي
بدر قعد جمبها على السرير:نعم ياست الكل
سعاد:فاطمه عامله ايه معاك يابنى
بدر:الحمدلله ياست الكل احنا بخير
سعاد:انا عارفه يابنى انت ماكنتش عايز تتجوز كدا وكمان لانها مرات اخوك وكانو يحبو بعض بس فاطمه طيبه يابدر بتجى بكلمه الحلوة اول مااتجوزتك كنت بشوف الحزن بعيونها لكن دلوقت عيونه بتضحك يابنى صدقنى
بدر:متشغليش نفسك ياست الكل احنا بخير اهم حاجه صحتك
سعاد:صحتى بخير طول مانتو بخير يابدر
فاطمه جهزت الاكل واكلو سوا وبدر قالها انه هيروح الشركه ويجى بليل ياخدها.....
روايه ورده القاسم
««الفصل السابع»»
ورده بعد ما قاسم وصلها دخلت اوضتها وليلى جتلها:المز كان بيوصلك بتلعبي من ورايا يابت انتى
ورده ضحكت:بلعب من وراكى ازاى
ليلى:شوفتى قاسم فين
ورده:ياسين قاله على كلامى الصبح مع عمى وهو جالى بس
ليلى:وايه ياجمر اخبار الجلب ايه
ورده:انتى هبله ياليلى دى اول مرة اشوفه لا مش اول مرة
ليلى:شوفتيه جبل اكده
ورده:ايوا فاكرة الشاب اللى خبطت فيه يوم يوم ماهربت من القصر
ليلى:هو قاسم
ورده:ايوا هو
ليلى:بس شكله محترم جداا وابن ناس وهيراعى ربنا فيكى
ورده:يارب ياليلى
ليلى شافت العلبه فى ايدها:وه هو چابلك تلفون چديد
ورده:ايوا
ليلى:ده حلو جوى ربنا يخليكو لبعض ياورده
يلا غيرى عشان ننزل نتغدى معاهم
ورده:حاضر
•••••••••••••••••••••••••
قاسم وبدر فى الشركه
بدر:غسان مش هيبطل الاعيبه دى
قاسم:سيبه يلعب براحته واحنا كمان هنلعب بس بطريقتنا
بدر:مش ناوى تمشي السكرتيرة دى
قاسم:لا سيبها شويا كدا . ياسين عايزنا نضمن شركات اللى فى القاهرة وانا شايف انها خطوة كويسه
بدر:وجده وجدك هيرضو
قاسم:هو هيتكلم مع جده وانا هتكلم مع جدى ونشوف
بدر:الواد ياسين ماصدق انه يروح يوصل ندى معتش سال فينا
قاسم ضحك:ندى فى كليتها من زمان هو فى شركتهم
بدر ضحك:انت مراقبهم ولا ايه
قاسم:لا كلمت ندى قالتلى انه وصلها ومشي وهيجى يوصلها لما تخلص
بدر:الواد ماصدق انك سمحتله
قاسم:انا سيبه عشان خاطر ندى هى شايفه انى برميها لعيله دى عشان نحمى نفسنا من التار عايزها تطمن لياسين قبل الفرح
بدر:وانت ياشبح ايه نظامك
قاسم:نظام ايه
بدر:انت هتشتغلنى عملت ايه مع ورده
قاسم:ورده بنت جدعه اوى وبميت راجل ميتخافش عليها
بدر:ازاى ياجدع ده عمها كان مبهدلها
قاسم:يمكن عشان كانت لوحدها ماكنتش قادرة تقف فى وشهم
بدر:عندك حق اللى تقف فى وش وهدان رضوان وتقول الكلام اللى قالتله يبقي مافيش اقوى منها وكمان حاسسها بتستقوى بيك
قاسم:ازاى مش فاهم
بدر:يعنى لما قالتلهم انها اخدت اذن جوزها محدش فيهم قدر يعترض فانت بقيت مصدر قوتها ياصاحبي
قاسم:انا عايز ارجعلها ثقتها فى نفسها من تانى يعنى ترجع تكمل دراستها وهخليها تكمل تدريب فى المستشفى بتاعتنا كمان
بدر:صح كدا ياصاحبي .انا هروح عشان اجيب فاطمه وياسمين من عند مامتها
قاسم:لحد امته هتفضل كدا ياصاحبي
بدر:كدا ازاى مش فاهم
قاسم:لا انت فاهم يابدر
بدر اتنهد بقوة:ماينفعش ياقاسم دى كانت مرات اخويا وكانو بيحبو بعض انتو ماشوفش حالتها كانت عامله ازاى لما جالنا خبر استشهادو
قاسم:انت قولتها اهو كانو عمران اتوفى يابدر وفاطمه تستاهل انها تعيش حياتها يعنى انت هتفضل كدا مش معتبرها مراتك طول العمر وحضرتك عشان تعمل اسرة ويبقي عندك اولاد هتروح تجوز عليها
بدر:انا مش كدا ولا هفكر مستحيل اجرحها او اكسرها بانى اتجوز عليها ياقاسم
قاسم:يبقي تدوا لنفسكو فرصه ياصاحبي تحب وتتحب
بدر:احب لا مستحيل الحب ضعف ياصاحبي انت شوفت عمران حصله ايه لما حب واتجوز قدرو يوقعوه بسهوله بسبب حبه لمراته
قاسم:بــــــدر انت مش زى عمران ومحدش يقدر يوقعك بسهوله واللى انا متاكد منه انك لسه بتدور على جبران لحد الوقت حتى وانت فى الاجازة
بدر:الاجازة دى تمويه ياقاسم مش اكتر انا شغال مع الفريق ولازم هجيبه واخد حق عمران منه
قاسم:قبل ماتاخد اى خطوه فكر فى ياسمين وفاطمه يابدر
بدر:عارف انا همشي سلام
قاسم:سلام ياصاحبي
•••••••••••••••••••••••••••
ياسين وصل قدام جامعه ندى وبعد شويا هى خرجت وشافته واقف ساند على العربيه ومشغول فى تلفونه
ندى:اتاخرت عليك
ياسين بصلها:لا خالص يلا نمشي
ياسين فتحلها باب العربيه وندى ركبت وهو كمان ومشوو وبعد شويا وصلو قدام القصر
ندى:شكرااا
ياسين:بردوو
ندى ضحكت:اسفه باى
ياسين:ندى
ندى بصلته:نعم
ياسين:عايز رقمك وقبل ماتكلمى سالت قاسم وموافق
ندى اخدت التلفون منه وكتبت رقمها:اتفضل باى
ياسين:باى
فى نفس الوقت وصل بدر ومعاه فاطمه وياسمين فاطمه نزلت ودخلت القصر وبدر اخد ياسمين وراح خبط على ازاز عربيه ياسين وفتح الباب ودخل قعد
ياسين :عايز ايه
بدر:ماصدقت انت تاخد الاذن
ياسين اتنهد:ياعم الحب ده حلو اوى وانا مصدقت انها بقت ليا وعلى اسمى كمان ومستنى اللحظه اللى تبقي فى حضنى
بدر:ياسلام بقي لو قاسم المنشاوى يسمع الكلامتين دول
ياسين اخد ياسمين من بدر وباسها من راسها:ولا يهمنى مراااااااتى ياجدعاااان.... ياسمينه القمرايه وحشانى ياطعم
ياسمين ضحكتله اوى وياسين باسها من خدها:ادى البوسه دى لخالتو ندى ماشي وخليها سر بينا
بدر ضحك:هات البت انت بتعملها ايه يلا امشي من هنا
ياسين:ماشي ياعم متزقش
بدر نزل وياسين مشي
••••••••••••••
فى قصر رضوان منصور قاعد فى المندرة دخلته هنيه
منصور:عايزة ايه ياهنيه
هنيه:انت موافج على اللى بيحصل ده
منصور:ابوى ذات نفسه مش جادر يعترض
هنيه:يعنى بت عيله المنشاوى هتايجى تعيش وسطينا
منصور:اه ياهنيه وورده هتعيش عنديهم كمان
هنيه:تغور ورده انا مالى بيها
منصور:اومال عايزة ايه
هنيه:انت واثج فى بت اللى بجت مرت ابنك دى يعنى لتكون زى عمتها ثريه عجربه
منصور:معرفش الواد ياسين طلع كان بيعشجها وكان طاير من الفرحه لما عرف بجرار المجلس
هنيه:كماااااان
منصور:سيبى الايام هى اللى تبين مين الصادج ومين الكداب ياهنيه
هنيه:ماشي يامنصور
هنيه خرجت وغسان دخل:مرت عمى عايزة ايه
منصور:خايفه لتكون مرت اخوك عجربه زى عمتها
غسان:وحتى لو زيها هنخاف منها يعنى
منصور:سيبك من الكلام ده عملت ايه الصفجه اللى داخلها ابن المنشاوى
غسان:السكرتيرة جابتلى كل المعلومات وهحاول اخدها منه باى طريقه
منصور:اما نشوف يافالح
••••••••••••••••••••••
غسان دخل اوضته كانت ليلى خارجه من الحمام:حمدلله على السلامه
غسان...
ليلى:احضرلك الحمام
غسان...
ليلى:ماترد عليا انا بكلمك
غسان بصوت عالى:مردتش يبقي خلاص تحطى لسانك جوا بوقك وتتخرسي
ليلى بحزن:انت ليه بتعمل إكده معايا دانا بت عمك جبل ماكون مرتك ياغسان ولو كل ده عشان الخلفه فانت عارف انه مش بايدى واكتر من مرة جولتلك طلجنى وروح اتجوز وخلف وانت مش راضي يبجي انا ذنبي ايه بجي
غسان بصلها:انا مصدع ياريت تسكتى مش فايقلك
ليلى بدموع:ده العادى بتاعك ياغسان انت من مته كنت فاضي او فايج ليا هو انا اصلا ليا مكان فى حياتك انا بالنسبه ليك مش موجوده بس عارف انا اللى غلطانه وغبيه كمان انى بحب واحد زيك انت متستهلش حد يحبك ومن النهارده انا هفضل فى اوضه ورده ومش هتشوف وشي لما تبجي تعرف جيمتى وتجدرنى ابجي ارچع اهنه
ليلى خرجت من الاوضه وغسان ولا فارق معاه كلامها ولا انها سابت الاوضه وراح عشان ينام
••••••••••••••••••••
فى قصر المنشاوى بدر راح اوضه والدته وهو شايل ياسمين وخبط على الباب
كريمه:اتفضل
بدر:عامله ايه ياست الكل
كريمه:بخير طول مانتو بخير ياولدى .تعالى ياحبيبه ستك
بدر اداها ياسمين وكريمه باستها من خدها وراسها:حبيبه ستك ربنا يبارك فيك ويحفظك يابتى بجت فاطمه الصغيرة نسخه منيها فى كل حاچه
كريمه بصت لبدر:عامل ايه ياولدى
بدر:بخير ياست الكل
كريمه:عامل ايه مع مرتك
بدر:احم بخير ياما
كريمه:لسه بردو مجربتش منيها
بدر:هو فى ايه النهارده الكل عماله يتكلم معايا فى نفس الموضوع
كريمه:مين ياولدى
بدر:الحاجه سعاد وقاسم وانتى ياست الكل هو مافيش غيرى تشغلو بالكو بيه ولا ايه
كريمه:فاطمه بجت مرتك ياولدى وليك حجوج عليها وعنديها كمان
بدر:فاطمه بتحب عمران ياما
كريمه:الست بتحب اللى بيهتم بيها ياولدى عمران اتوفى وكانت فاطمه حامل فى التالت وانت اللى كنت بتهتم بيها لحد ما ولدت
بدر:عشان انتو اللى كنتو عايزين كدا مش انا
كريمه:عايز تفهمنى انك مش حاسس باى حاچه نحيتها ياولدى وماتجولش لا فاطمه صبيه كيف الجمر واى راجل يتمناها ادى لنفسك فرصه ياولدى عايزه اشوف عيالك قبل مااموت
بدر:بعد الشر عليك ياست الكل وبعدين ياسمين موجوده اهى منورة حياتنا
كريمه:ياسمين من صلب عمران انا عايزة اشوف عيالك من صلبك ياولدى لو عايزنى اتكلم مع فاطمه جولى
بدر بسرعه:لااا ياما انتى بتقولى ايه متتكلميش معاها فاى حاجه لوسمحتى
كريمه:حاضر ياولدى
فاطمه كانت جايه لكريمه عشان معاد علاجها وسمعت كلامهم واستنت ثوانى وخبطت على الباب ودخلت:مساء الخير
كريمه:مساء النور يابتى تعال امك عامله ايه
فاطمه:بخير ياماما وبتسلم عليك كتير
كريمه:ربنا يسلمها ويشفيها يابتى
فاطمه:معاد العلاج بتاعك ياماما
كريمه:حاضر هاتيه
فاطمه جابت البرشام وميا واديته لكريمه وبدر عينه عليها ومركز معاها وفاطمه كانت متوترة جداا من نظراته وكريمه ملاحظه ده
فاطمه:انا هاخد ياسمين اغيرلها وانيمها تصبحو على خير
كريمه:تلاجى الخير يابتى
فاطمه خرجت وكريمه بصت لابنها:روح نام ياولدى وفكر فى كلامى عشان خاطرى
بدر:حاضر ياما اصبحى على خير
كريمه:وانت بخير ياولدى
•••••••••••••••••••••
بدر دخل اوضته كانت فاطمه قلعت الاسدال ولابسه بجامه سوده بكم وكانت جميله وبتغير لياسمين هدومها وبتلاعبها وياسمين بتضحك بصوت عالى
فاطمه:ياروحى ايه الطعامه دى
فاطمه اخدت بالها من بدر وسكتت مرة واحده وبدر شايف توترها
فاطمه:احم احضرلك الحمام
بدر:ياريت
فاطمه دخلت الحمام وبدر قرب من ياسمين وبصلها اوى وشايف الشبه اللى بينها وبين فاطمه اشتالها وفضل يلاعبها وفاطمه خرجت:الحمام جاهز
فاطمه اخدت ياسمين اللى بتعيط وبتمد ايدها لبدر:يلا عشان تنامى ياشقيه
بدر ضحك ودخل الحمام وبعد شويا وقت خرج كانت ياسمين نامت وفاطمه واقفه فى البلكونه
بدر بحده:فاطمه
فاطمه لفت بسرعه:نعم
بدر:ازاى تخرجى البلكونه كدا
فاطمه بصت على هدومها واتكلمت وهى متوترة:بس مافيش حد والكل نايم
بدر:بردو ابقي البسي اسدال متخرجيش تانى كدا
فاطمه:حاضر
بدر:فاطمه
فاطمه:نعم
بدر:انتى سمعتى كلام امى مش كدا
فاطمه بصلته اوى ووشها احمر ولما لقيته مركز معاها نزلت وشها فى الارض
بدر:يبقي سمعتيه
فاطمه هزت راسها باه
بدر:ولا كانك سمعتى حاجه يافاطمه احنا زى ماحنا مافيش حاجه هتتغير
فاطمه رفعت وشها وبصلته:انا مش بمنعك عن حقك يابدر ولو عايز تتجوز وتعيش حياتك انا مش هعترض انا عارفه انهم ظلموك لما جدى اصر انك تتجوزنى والله انا وقتها ماكنتش موافقه بس انت عارف جدى
بدر:عارف يافاطمه متفكريش كتير ويلا عشان ننام
بدر وفاطمه نامو زى كل يوم كل واحد على طرف من السرير بعيد عن بعض
•••••••••••••••••••
فى قصر عيله رضوان وتحديدا اوضه ورده قاعده على السرير وماسكه التلفون وفجاه رن فى ايدها وهى اتخضت وكتمت الصوت بسرعه وكان قاسم
ورده:عايز ايه بليل كدا
ورده ردت:الو
قاسم:اسف لو كنت بزعجك فى وقت زى ده كنتى نايمه
ورده:لا صاحيه
قاسم:حد قالك حاجه لما رجعتى القصر
ورده:حد زى مين
قاسم:عمك او جدك
ورده:لا محدش اتكلم معايا
قاسم:ورده لو حصل معاكى اى حاجه ياريت اعرفها ممكن
ورده:حاجه ايه مش فاهمه
قاسم:لو عمك او جدك عملو فيكى حاجه او حد ضايقك ياريت تعرفينى لو سمحتى
ورده:هو انت عارف كل الحاجات دى منين ومتقولش من ياسين اللى متاكده منه ياسين مش هيحكى على بنت عمه مع صاحبه وكتب الكتاب كان امبارح مش هيلحق يحكيلك كل حاجه صح
قاسم:صح ياورده بس تقدرى تقولى قاسم المنشاوى لما يحب يعرف حاجه بيعرفها بطريقته
ورده:واثق من نفسك اوى
قاسم:فكرتك هتقولى مغرور
ورده:فى فرق بين الغرور والثقه
ندى دخلت على قاسم الاوضه:قسومه حبيبي
ورده لما سمعت ضحكت
قاسم بص لندى:الله يفضحك ياشيخه
ندى:بتكلم مين
قاسم:ورده
ندى:هات اكلمها
ندى اخدت التلفون وفتحت اسبيكر:ازيك يااحلى ورده
ورده:بخير ياندى انتى عامله ايه
ندى:انا ميت فل وعشرة
ورده ضحكت:بتفكرينى بليلى بنت عمى
ندى:والله دى ليلى دى حته قشطه اومال هى فين
ورده:فى اوضتها
ندى:انتى كنتى بتدرسي طب صح
ورده:صح
ندى:مكملتيش ليه ياورده
ورده:ظروف
ندى:ورده بجد انا حبيتك اوى انا هاخد رقمك من قاسم عشان نرغى كتير ماشي
ورده:وانا والله حبيتكو كلكو
ندى:كلنا كلنا يعنى
ورده فهمت قصدها:اااااه انتى بتلعبي معايا بقي انا قصدى عليكى انتى ومامتك وفاطمه يانـــــدى
ندى ضحكت:حاضر خلاص هسكت
باب اوضه ورده خبط:لحظه ياندى لو سمحتى هفتح الباب فتحت وكانت ليلى وبتعيط
ورده:مالك
ليلى عيطت وارتمت فى حضن ورده:مخنوجه ومش عايزة اتكلم عايزة انام بس
ورده:طب اهدى ياليلى اهدى بصى نامى ولما تصحى الصبح وتهدى نبقي نتكلم ماشي
ليلى:حاضر
ليلى نامت وورده غيطتها وراحت مسكت تلفونها وخرجت البلكونه:ندى
ندى:مالها ليلى ياورده
ورده:مش عارفه والله مش عايزة تتكلم بس اكيد مشكله مع جوزها بدام هتنام معايا
ندى:زعلت عشانها والله
ورده:عادى اى زوجين بيحصل بينهم مشاكل ربنا يهديهم
ندى:يارب هسيب التلفون لقاسم واروح انام اصبحى على خير
ورده:تلاقى الخير ياحبيبتى
ندى خرجت وقاسم اتكلم:اسيبك تنامى بقي
ورده:تصبح على خير
قاسم:تلاقى الخير ياورده..........
&&&&&&&
روايه ورده القاسم
««الفصل التامن»»
اشرقت شمس يوم جديد فى قصر رضوان
زهرة دخلت اوضه ورده شافت ليلى نايمه معاها:ورده يابتى
ورده:صباح الخير ياخالتى
زهرة: صباح النور يابتى هى ليلى نايمه إهنه ليه
ورده:معرفش مالها كانت بتعيط ومش عايزة تتكلم
زهرة:هيكون مين غيره يعنى طب صحيها وانزلو المطبخ
ورده:حاضر
زهرة خرجت وراحت على اوضه غسان وفتحت الباب من غير ماتخبط وكان نايم راحت فتحت الشباك والاوضه نورت
غسان:يوووووه انتى يازفته الطين اقفلى الزفت ده
زهرة:جوم اجعد وكلمنى
غسان:اماا فى ايه عالصبح ياما
زهرة:مرتك نايمه عند ورده ليه
غسان:وانا مالى ماتروحى تساليه
زهرة:يعنى هى سابت الاوضه بكيفها ولا سممتها بحديثك الماسخ
غسان:اما ونبي انا لسه صاحي ومش فايق
غسان لسه هينام امه شدته من دراعه:لع تجوم تجعد وتفوجلى انت مفكرنى نايمه على ودانى اياك مدرياش بعمايلك السودا وبنات البندر اللى انت حايم وراهم عاچبك فيهم ايه لبسهم المجطع والعريان ولا لسانهم المتبري منيهم فيهم زياده ايه عن مرتك كفاياك عاد عايز ايه اكتر من إكده ليلى دى چوهرة ياولدى بس ذنبها ايه اللى معتخلفش هو ده بيديها ياولدى
غسان:انتو اللى غصبتو عليا انى اتجوزها ياما وانتو عارفين ماكنتش عايزها
زهرة:فاكر لما كنت صغير ياغسان وابوك كان يضربنى ولا يجولى كلمه عفشه كنت تزعل وتبكى وتاجى تطبطب عليا بجيت اجول غسان حنين وهيحافظ على مرته بس طلعت نسخه من ابوك ياولدى بتهين مرتك وبتمد يدك عليها انا عارفه كل حاچه ياولدى والمسكينه مشكلتها انها بتحبك وبتدافع عنيك جدام الكل لما كان ابوك يضربي زمان كنت تاجى انت واخوك وتبطبطبو عليا لكن المسكينه ملاجياش حد يوسيها لا چوزها ولا حتى امها حرام عليك يا ولدى اتجى ربنا فى مرتك ولو مريدهاش ياولدى طلجها وروح اتچوز وخلف وعيش حياتك بس متكسرهاش يابن بطنى لان وجتها تعتبر امك ماتت مش انت ولدى بس بجولهالك انت متستهلهاش ليلى يستاهلها راجل يراعى ربنا فيها ويحطها فى حباب عينه
زهرة سابته وخرجت وغسان مسح على وشها بعصبيه وقام يغير
••••••••••••••••••••••••
تحت الكل متجمع على السفره بيفطرو وليلى ورده بيقدمو الاكل
وهدان:ورده
ورده:نعم ياجدى
وهدان:چوزك هايجى ياخدك تچيبو الشبكه يابتى وانت كمان ياياسين خد عروستك وروحو وياهم
ياسين:من عيونى ياجدى
وهدان:غسان فين يازهرة
غسان نازل على السلم:اسف انى اتاخرت ياجدى صباح الخير
الكل معادا ليلى:صباح الخير
زهرة:جدمى لچوزك الوكل ياليلى
ليلى:حاضر ياخالتى
ليلى حطت الاكل قدام غسان من غير ماتبصله وهنيه متابعه اللى بيحصل
ياسين:جدى فى حاجه كنت عايز اخد رايك فيها
وهدان:بعد الفطار ياولدى تعالى المكتب
منصور:حاچه ايه ديه
ياسين:نتكلم بعد الفطار فى المكتب
زهرة:يلا يابنات نچهز الغدا
زهرة وورده وليلى دخلو المطبخ ووهدان وياسين ومنصور وغسان دخلو المكتب وهنيه طلعت اوضتها
••••••••••••••••••
فى المكتب
منصور بعصبيه:ايه الكلام الماسخ ده على چثتى انه يحصل
ياسين:جدى لوسمحت حضرتك عارف ان الشركه اللى فى القاهرة عايز حد يسندها وانا فكرت اننا ندمج شركتنا مع شركه قاسم وبعدين الشركه دى تحت ادارتى يعنى محدش فيكو هيتعامل مع قاسم غيرى
غسان:بردو مش هيحصل
ياسين:انا عايز رايك ياجدى
وهدان:انا موافج ياولدى
منصور بصوت عالى:ايه الكلام ده يابوى
وهدان ضرب بعصايته فى الارض:هتعلى صوتك عليا اياك
منصور:مش الجصد يابوى بس كيف
وهدان:ياسين كلامه صوح وكمان احنا بجينا جرايب وفى نسب بينا امشي فى الاجراءات ياولدى
ياسين:بعد الفرح ياجدى عشان لازم اكون انا وقاسم هناك
جدى:تمام ياولدى
ياسين:عن اذنك ياجدى
••••••••••••••••••••
غسان خرج من المكتب وراح المطبخ:ليلى تعالى حضريلى الحمام
ليلى من غير ماتبصله:مش فاضيه
هنيه:وه هو ايه اللى مش فاضيه انجرى شوفى چوزك عايز ايه
ليلى سابت اللى فى ايدها واتكلمت بعصبيه:امااا انا فيا اللى مكفينى والله لو ماسبتونى فى حالى هموت نفسي عشان ترتاحو منى
غسان:انتى اتجننتى يابت
ليلى:اه انا مجنونه ولو مش عاچب جنابك طلجنى
هنيه:وه وه شوف البت جليله الربايه
زهرة:روحى ياليلى يابتى شوفى چوزك عايز ايه انتى بت اصول يابتى وبت الاصول متعليش صوتها على چوزك روحى يابتى روحى
ليلى:عشانك انتى بس ياخالتى مش عشان خايفه من حد
ليلى خرجت من المطبخ وطلعت على الاوضه دخلت حضرت الحمام وخارجه لقيت غسان داخل الاوضه راحت طلعتله هدوم ولسه هتخرج من الاوضه
غسان:بلاش الشويتين اللى بتعمليهم دول مش هتعرفى تضحكى عليا بردو
ليلى:اضحك عليك
غسان:انا وانتى عارفين كويس انك متقدريش تبعدى عنى عشان مش بس بتحبينى انتى بتعشقينى يابنت عمى
ليلى عينيها دمعت:اديك جولتها بت عمك وانت مبجتش تفرج معاي ياابن عمى وصدجنى الحب اللى كان جواي ليك انت مسحته بايدك ومن زمان كمان
ليلى خرجت من الاوضه وغسان دخل الحمام
••••••••••••••••••••
فى قصر المنشاوى
قاسم دخل لجده المكتب:جدى
سالم:فى حاچه ياولدى
قاسم:عمى وهدان وافق على دمج الشركات
سالم:ومنصور
قاسم:ياسين بيقولى انه معترض بس جده وافق وقاله يجهز الاجراءات
سالم:اتوكل على الله ياولدى
قاسم:بعد الفرح ياجدى لان لازم اكون هناك انا وياسين
سالم بصله اوى
قاسم:مالك ياجدى بتبصلى كدا ليه
سالم:ليه معترضتش على الجوازة دى ياولدى
قاسم:لانه قرار المجلس
سالم:صدجتك انى إكده اياك قاسم المنشاوى مافيش حد يچبره على حاچه واصل انت كنت تعرف الصبيه كنت رايدها مش إكده
قاسم:اه شوفتها مرة واحده قبل كدا ياجدى بس مكنتش اعرف اسمها او حتى مين عيلتها ولما عرفت انها من عيله رضوان فقدت الامل والمجلس جوزهالى من غير مااتعب
سالم:مش سهل انت يابن قدرى
قاسم:تربيتك ياجدى هروح انا عشان هنروح نجيب الشبكه
سالم:روح ياولدى
•••••••••••••••••••••••••
فى المطبخ
نجيه وفاطمه بيجهزو الاكل وثريه وبنتها نوارة قاعدين مش بيعملو حاجه
ندى دخلت المطبخ وهى لابسه دريس بلون الوردى وطرحه بيضه:يانوجه ايه رايك
نجيه:كيف الجمر يابتى ربنا يحميكى
فاطمه:قمرايه ياندوشه
دخل عليهم قاسم:جاهزة ياندى
ندى:ايوا
قاسم:ايه الجمال ده كله
ندى:بس مش احلى من وردتك صح
نجيه:اختشي عيب ياندى الكلام ده
نوراة:وبنت البندر يجى چمالها ايه جمب چمال بنات عيله المنشاوى
ندى:لا بقي معلش يانوراة فى دى مش معاكى حق ده ورده تقول للقمر قوم وانا اقعد مكانك
بدر دخل المطبخ:السلام عليكم
الكل:وعليكم السلام
بدر:فين ياسمين يافاطمه
فاطمه:مع خاله سعديه
بدر:طب اطلعى غيرى هنروح معاهم وهما بيجيبو الشبكه
ندى:قول والله
بدر:سبحان الله حله ولقت غطاها
ندى:قصدك ايه
قاسم:قصده انتى وياسين الحله والغطا
كلهم ضحكووو
ثريه:وفاطمه تاجى معاكو بتاع ايه ياولدى وكمان ده فال شؤم لانها كانت ارمله جبل إكده
فاطمه وقعت الكوبايه من ايدها والكل بص عليها وهى عينيها دمعت بس حاولت ماتبينش
فاطمه:انا اسفه وقعت غصبن عنى
نجيه:سيبها يابتى لتچرحى يدك
فاطمه:انا مش هقدر اخرج بصراحه تعبانه شوية وكمان ياسمين مش هعرف اسيبها عن اذنكووو
فاطمه خرجت وبدر بص لعمته بغضب:مراتى مش فال شؤم ياعمتى وان جوزها اتوفى ده مش بايدها مانتى كمان جوزك مات تبقي فال شؤم زيها بقي ولا ايه
ثريه انصدمت من كلامه وبدر طلع ورا فاطمه
ندى:ليه كدا ياعمتو
نجيه:ندى ولا كلمه يابتى اطلعى خلى فاطمه تاجى معاكو يلا
ندى:حاضر
قاسم خرج من المطبخ هو كمان
••••••••••••••
فى اوضه فاطمه كانت شايله ياسمين بتحاول تنيمها بدر دخل:فاطمه
فاطمه:نعم
بدر:يلا عشان نروح معاهم
فاطمه:انا قولتك مش هقدر تعبانه شويا
بدر:يبقي نروح لدكتورة تكشفى بدام تعبانه
فاطمه:لو سمحت سبنى براحتى
بدر:مانتى ياهتيجى معانا نروح لدكتورة اما هنروح معاهم اختارى
فاطمه حطت ياسمين على السرير وقعدت بدر قعد جمبها وشايف انها مخنوقه وبتحاول تمنع دموعها:خلاص يافاطمه دى عمتى وكلنا عارفين طريقتها مش جديده يعنى ممكن بقي تقومى تغيرى يلا
فاطمه زى ماهي بدر عايز ياخدها فى حضنه بس متردد وبعدين شدها فى حضنه وفاطمه كانها مصدقت وعيطت جامد فى حضنه وبعد شويا بعدت عنه:انا اسفه
بدر باس راسها:اهدى يافاطمه عشان خاطرى
الباب خبط ودخلت ندى:مش بحب اشوفك بتعيطى يابطه كدا
فاطمه:انا كويسه
ندى:طب ممكن تيجى معايا بقي عشان تختارى معايا شبكتى
فاطمه:بلاش انا ياندى لوسمحتى
ندى:طب ايه رايك بقي هقول لقاسم مش هنروح ونخليها يوم تانى لما بطتى تبقي كويسه يلا تعالى بقي معايا
فاطمه:حاضر
بدر:يلا اجهزى وانا هنزل ياسمين عند امى
فاطمه لبست دريس ابيض وفيه ورد بينك وطرحه بينك ونزلت وخرجو كلهم بدر وفاطمه فى عربيه وقاسم وندى فى عربيه وراحو عند قصر عيله رضوان ونزل ياسين وورده اللى كانت لابسه دريس بلون اللافندر وطرحه بيضه
ياسين قرب من عربيه قاسم:يلا يازوجتى المصون على عربيتى
قاسم:انت قد الحركه دى
ياسين:مش هتخلى مراتى تركب معايا والله مخلى ورده تركب معاك
قاسم:هى بقت كدا
ياسين:وام كدا كمان
قاسم:هخليها تركب معاك بس عشان متعيطش
ياسين بصوت عالى:قول والله
بدر خرج راسه من العربيه:والله حله ولقت غطاها
قاسم وندى ضحكو
ياسين:هو الواد ده قصده انا وانتى الحله والغطا
ندى بضحك:ايوا
ياسين:وحضرتك بتضحكى ومبسوطه اوى يلا ياختى يلا
قاسم فتح الباب لورده وركبت جمبه وهو ركب ومشي بالعربيه والشباب وراه بعد شويا وصلو عند محل المجوهرات وكل واحده اختارت شبكتها وبدر كمان اشترى سلسله رقيقه لفاطمه واتفاجات لما لقيته بيشترى سلسله وخاتم لياسمين
فاطمه بهمس:كفايه حاجه واحده يابدر
بدر:انا بشترى لبنتى يافاطمه ومافيش حاجه تغلى عليها
فاطمه:ربنا يخليك ليها
بدر بهمس:ليها بس
فاطمه:هاا
بدر ضحك:ولا حاجه
قاسم قاعد جمب ورده:لو عجبك حاجه تانيه ياورده عرفينى
ورده:لا شكراا وده كتير اوى عليا
قاسم:مافيش حاجه تغلى على مرات قاسم المنشاوى
ياسين بهمس لندى:القمر ماله
ندى:مافيش
ياسين:حابه تجيبى حاجه كمان
ندى:لا شكراا دول حلوين شكراا ياياسين
ياسين:بردو هتقول شكرااا
ندى ضحكت
خرجو من المحل وراحو مطعم اتغدو سوااا وقضو وقت جميل مع بعض والبنات قربو من بعض واتكلمو كتير وكانو كلهم مبسوطين وبعد وقت طويل كل واحد رجع على بيته..........
روايه ورده القاسم
««الفصل التاسع»»
مرت الايام
ـ قاسم وورده اللى كل يوم يتكلمو بساعات قبل ماينامو وورده فرحانه ان ربنا عوضها بقاسم وحنينته بعد القسوة اللى عاشتها مع جدها وعمها
ـ ياسين وندى اللى علاقتهم كلها ضحك وهزار بيقربو من بعض وندى بدأت تعجب بياسين بس هو مستنى لما تكون معاه فى بيته ويعترفلها بحبه
ـ ليلى اللى لسه بتنام مع ورده وبتتجاهل غسان بس هو ولا فارق معاه
ـ بدر اللى بدا يعتبر فاطمه مراته ومن حقه هو بس لسه خايف ياخد خطوة فى علاقتهم او يظهر مشاعره وفاطمه اللى بدات تحس بمشاعر ناحيه بدر بس بتحاول ماتبينش
ـ كريمه اللى تعبها بيزيد كل يوم والكل خايف عليها
ـ قاسم اللى بياخد كل الصفقات من شركه عيله رضوان وده مضايق منصور وغسان
••••••••••••••••••••••
وجه اليوم المنتظر يوم الفرح اللى كان فى قصر عيله المنشاوى اللى كانت متزين بالانوار بطريقه فوق الروعه ببساطه ده مش اى فرح ده فرح احفاد عيله المنشاوى وعيله رضوان اكبر عيلتين فى البلد
ساحه القصر كان متجمع فيها الرجاله والكل بيرقص بالخيل والشبااب اللى كانو لابسين لبس صعيدى وكانو قمه فى الوسامه وهدان وسالم قاعدين جمب بعض وفرحانين انهم رجعو العيلتين تانى سوااا وصداقتهم القديمه كمان رجعت منصور وغسان اللى مش عاجبهم اللى بيحصل
وجوا القصر كان الحريم بيغنو ويرقصو والكل فرحان والبنات كانو لابسين فساتين رقيقه مع الحجاب وكانو قمرات من الاخر


بعد فترة كبيرة انتهى الاحتفال والحريم خرجو العشا والكل اكلو وبارك لشباب ومشووو
جوا القصر ندى اللى فى حضن امها وبتعيط
نجيه:ماخلاص بجى يابتى كانك مهاچرة ده خطوتين وتاجى عندينا و اسمعينى زين ياندى اتصرفى بعجل يابتى وارفعى راس امك واخوك وعيلتك كليتها ياندى واحترمى اهل زوچك وزوچك حطيه جوه عيونك وفوج راسك يابتى
ندى:حاضر يانوجه بس انتى هتوحشينى اوى
فاطمه:وانتى هتوحشينا اوى ياندوشه
ندى خرجت من حضن نجيه وحضنت فاطمه:وانتى يابطه هتوحشينى اوى
ندى شالت ياسمين:وحبيبه قلب خالتو اللى هتوحشها موت موت
ندى قربت من ورده:انا همشي بس سبتلكو ورده مكانى
ندى وورده حضنو بعض
نجيه:روحى يافاطمه يابتى طلعى ورده على چناح قاسم
فاطمه:حاضر
حمدان دخل القصر:يلا يابتى عريسك منتظرك بره
ندى خرجت ومعاها نجيه وزهرة وليلى وياسين اللى انبهر بجمالها وقاسم قرب منها وخدها فى حضنه:فى عروسه قمر كدا
ندى بهمس:هتوحشنى اوى ياقسومه
قاسم ضحك واتكلم بهمس هو كمان:وانتى ياروح قلب قسومه
قاسم خرجها من حضنه ومسك وشها بين ايديه واتكلم بصوت سمعه كل الموجودين:لو حصل معاكى اى حاجه او حد ضايقك تعرفينى ياندى انا هفضل سندك وضهرك طول العمر فاهمه
ندى:ربنا يخليك ليا ياقاسم
منصور بسخريه:ليه ياولد المنشاوى هناكلها اياااك
وهدان بحده:منصــــــــور
قاسم مسك ايدها وقرب من ياسين وحط ايدها فى ايد ياسين:خد بالك عليها ياياسين
ياسين:جوه عيونى وفوق راسي ياقاسم متخافش عليها
قاسم:عارف ياصاحبي يلا روحى مع جوزك ياندى
الكل ركبو العربيات ومشوو
سالم حضن قاسم:مبروك ياولد قدرى
قاسم:الله يبارك فيك ياجدى
سالم:اطلع لعروستك ياولدى وعايز اسمع بشارة جريب
قاسم:باذن الله ياجدى
قاسم طلع كانت ورده قاعده على السرير بفستانها الابيض قاسم خبط ودخل وهى اتوترت اول ماشافته قاسم دخل وقفل الباب:مبروك ياورده
ورده ووشها فى الارض:الله يبارك فيك
قاسم:تعرفى انك احلى عروسه شوفتها
ورده:انت كمان شكلك حلو فى لبس الصعيدى
قاسم لسه هيرد سمع صوت فاطمه وهى بتنادى على بدر بصوت عالى
قاسم:فى ايه خليكى هنا ياورده متخرجيش
ورده:حاضر
•••••••••••••••••••
الكل كانو قاعدين فى الصاله واتفاجاو بفاطمه بتنادى على بدر
فاطمه:بــــــــدر الحق ماما كريمه
الكل جرو وطلعو اوضه كريمه كان مغمى عليها ومش بتصحى
بدر:ايه اللى حصل
فاطمه:جيت اديها علاجها لقيتها مش بترد عليا
حمدان:كلم الاسعاف ياجى ياولدى
بدر:لسه هنستنى الاسعاف هنروح بالعربيه
بدر اشتال امه وخرج بسرعه على العربيه وقاسم وحمدان وسالم ونجيه راحو معاهم وفاطمه اخدت ياسمين وطلعت اوضه ورده تعرفها باللى حصل وثريه ونوراة متابعين كل ده فى صمت
••••••••••••••••••
ورده قاعده فى اوضتها على السرير ومتوترة واتخضت لما الباب خبط ورده قامت تفتح كانت فاطمه
فاطمه:غيرى هدومك ونامى ياورده ماما كريمه تعبت واخدوها على المستشفى وقاسم راح معاهم واكيد هيتاخرو
ورده:طب هى مالها
فاطمه:مغمى عليها ومش بتفوق خالص ادعيلها ياورده وانتى نامى اكيد تعبانه اليوم كان طويل
ورده:حاضر
فاطمه:تصبحى على خير
ورده:وانتى بخير
فاطمه خرجت وورده قفلت الباب ودخلت غيرت لبست بجامه بلون الابيض وسابت شعرها اللى واصل لاخر ضهرها ونامت على السرير ومن تعب اليوم راحت فى النوم بسرعه
•••••••••••••••••••••••
عند قصر عيله رضوان الكل وصلوووو ونزلو من العربيات ودخلو وياسين نزل ولف وفتح الباب وندى لسه فى العربيه وشايف توترها
ياسين:انتى كويسه ياندى
ندى:خايفه اوى
ياسين مسك ايدها:انا معاكى يلا
ندى نزلت ودخلو مع ياسين وكان الكل قاعدين وهنيه اللى رفضت تروح معاهم الفرح
هنيه قربت من ندى وياسين:مبروك يا ياسين ياولدى
ياسين:الله يبارك فيك يامرات عمى
هنيه:مبروك يابت المنشاوى
ندى:الله يبارك فيك
ياسين:ندى اسمها ندى يامرات عمى مش بنت المنشاوى
هنيه:طبعا متعرفنيش انى هنيه مرت فاروق عم ياسين اللى عمك احمد جتله
ياسين حس برعشه ايد ندى:مرات عمى ملوش لازمه الكلام ده
هنيه:مش بعرفها عن حالى ياولدى
زهرة:خد عروستك واطلع اوضتك ياحبيبى وانا هچيبلكو الوكل
ياسين:حاضر ياماا
ياسين وندى طلعو ودخلو الاوضه
ياسين:ندى
ندى:نعم
ياسين:حولى تتجاهلى مرات عمى هنيه كانها مش موجوده يكون احسن
ندى:ليه
ياسين:كدا احسن وادخلى غيرى عشان ننام اكيد تعبانه
ندى:حاضر
ندى دخلت الحمام وياسين غير هو كمان وبعد شويا ندى خرجت وكانت لابسه بجامه بكم لونها زهرى وسايبه شعرها الطويل وياسين تاهه فى جمالها وندى كانت مكسوفه من نظراته
ياسين:يلا عشان ننام ياندى
ندى نامت على طرف السرير وياسين شدها لحضنه وهى بتحاول تبعد
ياسين:متحوليش ياندى مش هسيبك تنامى بعيد عنى يلا تصبحى على الخير
ندى:تلاقى الخير
••••••••••••••••••••••••
فى المستشفى الكل متجمع قدام اوضه كريمه بيستنو الدكتور يخرج بعد شويا الدكتور خرج بدر قرب منه:امى عامله ايه يادكتور
الدكتور:الست كريمه بخير الحمدلله
قاسم:اومال ماكنتش بتفوق ليه
الدكتور:هى مدام كريمه اكلت او شربت حاجه قبل مايحصلها اللى حصل
نجيه:اه هى اتعشت ياداكتور ليه
الدكتور:مدام كريمه كانت محطوط ليها مخدر فى اكل او عصير عشان كدا ماكنتش بترد عليكو او بتصحى
حمدان:مخدر كيف يعنى ومين هيحطلها مخدر
الدكتور:ده اللى ظهر فى التحاليل اللى عملناها ونحمد ربنا لان نسبه المخدر لو كان كتر مع حالتها كان ممكن نفقد المريضه وهى هتخلص المحلول وتخرج معاكو
بدر:تمام شكراا يادكتور
قاسم:مين اللى ممكن يعملها
سالم:مين اللى طلعها الوكل يابتى
نجيه:انا حضرت الصنيه ياعمى وفاطمه طلعته
بدر:انتى اللى عطيتى الصنيه لفاطمه ياخالتى
نجيه:لا ياولدى انا حضرتها وخرجت لفاطمه اجولها تدخل تاخدها من المطبخ
حمدان:ومين ليه مصلحه يعمل إكده
قاسم:هنعرف ياعمى هنعرف اكيد
سالم:روح ياولدى لعروستك
قاسم:هستناكو ونرجع سوا ياجدى
••••••••••••••••••••••••
فى قصر عيله المنشاوى وتحديدا فى جناح قاسم ورده نايمه على السرير باب الاوضه اتفتح ودخلت ثريه وكانت لابسه نقاب ومعاها ٤ ستات لابسين اسود وقربو من السرير
ورده حست بحركه فى الاوضه فتحت شافتهم قدامها لسه هتصوت واحد من الستات كتمت بوقها بايدها وتانيه جابت لزق وحطته على بوقها وثريه وواحده مسكو ايدها واتنين التانين مسكو رجليهااا
وورده بتقاوم بكل قوتها وزقت ثريه اللى خبطت الفاظه اللى على الكمدينو اللى جمبهاا وقعت على الارض اتكسرت
ثريه مسكتها من شعرها:بتمدى يدك عليا يابت مصطفى شكلك عايزة تعرفى احنا اهنه ليه مش إكده انى هجولك اليوم كانت دخلتك ياحرام بس زوچك مش اهنه وانى جررت اساعدك ولما ياجى بجى قاسم باشا يجرب منيك هيلاجى العروس مش بت بنوت وجتها مش بعيد يجتلك
ورده كانت بتهز راسها بعنف والست الرابعه لبست جوانت فى ايدها وبدات تقلع ورده بنطلون وورده بتقاوم وخلاص مش قاردة بعد شويا من مقاومه ورده اغمى عليها وبدات تنزف بغزارة
ثريه:يخيبك انتى عملتى فيها ايه
الست:هى اللى كانت بتتحرك ياستى شكلها اتعورت
ثريه:لبسيها بسرعه بسرعه وخرجو من الاوضه بس لقو فاطمه بتخرج من الاوضه بتاعتها استخبو بسرعه
•••••••••••••
قبل شويا فى اوضه فاطمه كانت نايمه وصحت على صوت حاجه بتكسر والصوت جاى من اوضه ورده لان اوضه قاسم جمب اوضه بدر قامت لبست اسدال وخرجت بسرعه تشوف في ايه وراحت بسرعه ولما خبطت محدش فتح خافت وفتحت الباب بسرعه واتصدمت من اللى شافته وصرخت باعلى صوت لما شافت ورده نايمه على السرير وحوليها دم كتير وشكلها مغمى عليها
فاطمه بخوف:ورده ...ورده ردى عليا يانهار اسود...تلفونى فين
فاطمه لما لقيتها مش بترد عليها وخرجت بسرعه من الاوضه عشان تروح تجيب تلفونها تكلم بدر فجاه حد حط على وشها قماشه وبقو يضربوها بقوة وفاطمه من كتر الضرب اغمى عليها
ثريه:يلا بسرعه اخرجو زى ماجيتو من الباب الخلفى
ثريه بصت على فاطمه اللى واقعه فى الارض:ده عجابك عشان تبجى تجولى على بتى خدامه
ثريه راحت بسرعه على اوضتها وطبعاا نوراة لو عملو ايه نايمه مش سامعه ولا حاسه بحاجه صحتها بسرعه
نوراة:فى ايه ياما
ثريه:جومى بسرعه لازم نخرج من القصر
نوراة:ليه
ثريه:جومى البسي اسدال بسرعه
نوراة لبست وخرجو من الباب الخلفى اللى فى المطبخ ومحدش من الحرس شافها
•••••••••••••••••••••
فى عربيه قاسم كان بدر قاعد جمبه وكريمه ونجيه ورا وفى عربيه تانيه حمدان وسالم
تلفون قاسم رن كان واحد من الحرس رد وفتح اسبيكر
قاسم:الو
الحارس:قاسم بيه احنا سمعنا حركه جوات القصر وسمعنا صوت صريخ يابيه
قاسم وبدر بصو لبعض
قاسم:احنا جايين فى الطريق وقفل
بدر:مافيش حد غير فاطمه وورده وعمتك
نجيه:استرها يارب
قاسم طار بالعربيه وبعد شويا وصلوو
نجيه:اطلع ياولدى شوفو فى ايه
قاسم وبدر دخلو القصر بسرعه وكان فى هدوء تام وطلعو فوق وسامعين صوت عياط ياسمين واتفاجأ بدر بفاطمه واقعه على الارض ووشها كله حروج جرى عليها بسرعه وخدها فى حضنه:فاطمه ...فاطمه
قاسم:دخلها اوضتها يابدر وياسمين بتعيط كمان
بدر:شوف ورده ياقاسم
بدر اشتال فاطمه ودخلها الاوضه واشتال ياسمين اللى شكلها بتعيط من زمان وجاب برفيوم وبيحاول يفوقها مش بتفوق
ونجيه وصلت كريمه على اوضتها وراحت عند بدر
نجيه:ياحبيبتى يابتى مين عمل إكده ياولدى
بدر:مش عارف ياخالتى خلى ياسمين معاك هشوف قاسم لازم نوديها المستشفى
نجيه:هاجى معاك ياولدى
وخرجو من الاوضه
••••••••••••••
قاسم دخل الاوضه ووقف على باب الاوضه مصدوم من شكل ورده والدم اللى حوليها بدر جه عليه بسرعه وشافه:قاسم فى ايه
قاسم.....
بدر:ادخلى ياخالتى شوفى فى ايه
نجيه دخلت وصوتت لما شافت وردة: بسرعه اشتالها ياقاسم لازمن نروح المستشفى دى بتنزف ياولدى
بدر:قاااااااااااسم
قاسم فاق وبسرعه جاب اسدال ولبسه لورده واشتالها وبدر اشتال فاطمه ونزلو بسرعه ركبو العربيات وراحو على المستشفى
حمدان وسالم وصلو فى نفس وقت خروج الشباب وشافو نجيه
سالم:فى ايه يابتى
نجيه حكتله على اللى حصل لفاطمه ورده
حمدان:وثريه ونوراة فين
نجيه:خلى ياسمين معاك هطلع اشوفهم
نجيه طلعت لقت الاوضه فاضيه نزلت بسرعه
نجيه:ثريه ونوراة مش فوج ياعمى
حمدان:هيروحو فين فى ساعه زى ديه
سالم:الغايب حجته معاه ياولدى كلم قاسم اطمن على البنات اللول
حمدان:حاضر يابوى.....
روايه ورده القاسم
««الفصل العاشر»»
فى المستشفى بدر وقاسم واقفين قدام الاوض اللى فيهم فاطمه وورده وهيتجننو ومش عارفين يفكرو مين ممكن يعمل كدا وازاى يدخلو القصر
بدر:مين ممكن يعملها ياقاسم
قاسم:مش عارف افكر يابدر مش عارف
الدكتورة خرجت من اوضه فاطمه وبدر قرب منها:هى عامله ايه يادكتورة
الدكتورة:مين اللى عمل فيها كدا
بدر:حادثه
دكتورة:حادثه ايه حضرتك دى متعرضه لعنف شديد جدا وفى كدمات فى كل جسمها
بدر:كل ده
دكتورة:انت جوزها
بدر:ايوا
دكتورة:ياريت تبعد عن اى ضغط لان سبب الاغماء اللى حصلها انهيار عصبي
بدر:حاضر
قاسم طبطب على كتفه:هنجيب اللى عملها ياصاحبي
الدكتورة خرجت من اوضه اللى فيها ورده وقاسم قرب منها:طمنينى عليها يادكتورة
الدكتورة:هو حضرتك جوزها
قاسم:ايوا والنهارده كان فرحنا
الدكتورة:انت حولت تقرب منها بالغصب
قاسم:لا طبعااا انا كنت برا ولما جيت لقيتها بالشكل ده ليه هى مالها
الدكتورة:ازاى دى كانت هتتعرض لاغتصاب وسبب النزيف الشديد ده انها اتحرجت
قاسم:اغتصاب
الدكتورة:اللى حاول يعمل كدا مقدرش يكمل بسبب النزيف ومتقلقش هى لسه بنت
قاسم:طب هى عامله ايه الوقت
الدكتورة:للاسف لما فاقت بقت تعيط وتقول كلام مش مفهوم وبتنادى على حد اسمه قاسم كتير واغمى عليها اللى حصل معاها اثر عليها وخلى اعصابها انهارت وانا اديتها حقنه مهدئه ومش هتفوق غير بكرة
قاسم:شكرا يادكتورة
قاسم قعد على الكرسي بحزن:كانت بتنادى عليا يابدر عشان الحقها
بدر قعد جمبه:هناخد حقهم ياقاسم من ولاد🐶اللى عملو كدا فيهم
قاسم:مين اللى يتجرأ وعمل كدا وازاى دخلو القصر مع كل الحراسه دى
بدر:اظن اللى عمل كدا كانو من ضيوف الفرح ومخرجوش من البيت اصلا بعد الفرح ماخلص
قاسم:كلمهم فى القصر طمنهم اكيد قلقانين وادخل لمراتك اكيد هتحتاجك جمبها
بدر:حاضر
بدر كلمهم وقالهم على اللى حصل ودخل اوضه فاطمه كانت صاحيه وباصه لسقف الاوضه بدر قعد على الكرسي اللى جمب السرير ومسك ايد فاطمه اللى اول ماحست بايده جسمها كلها اتنفض وبقت تترعش
بدر:فاطمه انا معاكى متخافيش
بدر نام جمبها على السرير وشدها لحضنه لحد ماهدت خالص وحس بنفسها منتظم بص عليها لاقاها نامت شدد على حضنها ونام هو كمان
••••••••••••••••••••••••
قاسم دخل اوضه ورده وشافها وهى نايمه على سرير ووشها شاحب جدااا وباين عليها التعب قعد على الكرسي اللى جمبها ومسك ايدها:انا اسف يا وردتى اسف انى سبتك لوحدك حقك عليا ياحبيبتى وغلاوتك عندى هعرف مين اللى عمل كدا وهاخدلك حقك منه وده وعد من قاسم المنشاوى
قاسم حط راسه على ايد ورده اللى على السرير ونام
•••••••••••••••••
فى القصر بعد مااطمنو على البنات ثريه وبنتها رجعو
سالم بحده:كنتى فين ياثريه
ثريه:ام محمد چارتنا يابوى كانت تعبانه وروحت اطل عليها واخدت معاي نوراة
نجيه:وخرجتى ميتا ياثريه
ثريه:بعدكم طوالى يانجيه طمنونى على كريمه كيفها
حمدان:بخير ياثريه
ثريه:فيكم ايه
نجيه:فى حد دخل القصر واتهچم على ورده وفاطمه
ثريه شقهت وضربت على صدرها:يامصيبتى مين اللى اتهچم عليهم
نجيه:معرفاش مين ممكن يعمل إكده فيهم
سالم:كله على اوضه وبكرة هنروح نطمن عليهم
حمدان:حاضر يابوى
•••••••••••••••••••
صباح يوم جديد فى قصر عيله رضوان حريم متجمعين فى المطبخ
هنيه:العروسه هتفضل نايمه اياااك
زهره:مالكيش صالح عاد ياهنيه وحطى براسك مرت ابنى خط احمر متجربيش منيها واصل
هنيه خرجت من المطبخ
ليلى:اتوحشت ورده جوى ياخالتى
زهرة:ربنا يهنيها ويا زوچها يابتى
ليلى:يارب ياخالتى
••••••••••••••
فى اوضه ياسين وندى
ياسين صاحى وبيتأمل فى ملامح ندى ومش مصدقه ان حب حياته فى اوضته وفى حضنه كمان
ندى بدات تصحى ولما فتحت وشافت ياسين قريب منها اتحرجت وقامت قعدت:صباح الخير
ياسين قعد جمبها:صباح الجمال والحلاوة
ندى:هى الساعه كام
ياسين:١٠
ندى شهقت:بتهزر صح
ياسين ضحك عليها:لا ساعه ١٠ بجد
ندى:وانا منزلتش ياياسين يقولو عليا ايه
ياسين:ولا اى حاجه هيقولو عروسه جديده ونايمه بس
ندى بتوتر:طب ممكن بقي نلبس وننزل
ياسين:انتى بتهربي ليه ياندى
ندى بتوتر:اهرب من ايه
ياسين مسك ايدها:منى ياندى
ندى:وانا ههرب منك ليه
ياسين:يعنى مش عارفه بتهربي ليه
ندى بلعت ريقها:انا هدخل الحمام
ياسين ضحك بصوت عالى:اهربي اهربي
بعد شويا نزلو وكانت ندى لابسه عبايه لونها فيروزى وطرحه بيضه وياسين ماسك ايدها نزلو كان وهدان ومنصور وغسان قاعدين فى الصاله والحريم فى المطبخ
ياسين:صباح الخير
الكل:صباح النور
ياسين قرب وباس ايد جده وندى بصلته وعملت زيه ووهدان ابتسم لما شاف احترامها
وهدان:مبروك يابتى
ندى:الله يبارك فيك ياجدى
ندى:ماما زهرة وليلى فين
وهدان:فى المطبخ يابتى
ياسين:تعالى اوصلك
ندى وياسين دخلو المطبخ
ياسين:صباح الفل ياست الكل
زهرة:صباح الجمال ياحبايب جلبي
زهرة قربت من ندى وحضنتها:صباحيه مباركه ياحبيبتى
ندى:الله يبارك فيك ياماما
ليلى:نورتى البيت ياندى
ندى:حبيبتى ياليلى هو منور بيكو ممكن اساعدكو
زهرة:لا ياحبيبه جلبي ارتاحى احنا خلصنا
ياسين:هخرج اقعد بره معاهم
زهرة:روح ياضي عينى
بعد شويا هنيه نزلت ودخلت المطبخ واتفاجت بندى قاعده معاهم
هنيه:صباحيه مباركه ياعروستنا
ندى:الله يبارك فيك
هنيه:فين المنديل يابتى
زهرة:هنـــــــيه ايه الكلام الماسخ ديه
هنيه:دى عاداتنا ياخيتى ولا نسيتهم
زهرة:دى حاچه خاصه بيهم مدخلناش فيهم
هنيه:لع خاصنا ونص كمان عايزين نعرفو اذا كانت بت بنوت ولا لع
ندى:ايه الكلام اللى حضرتك بتقوليه ده
هنيه:يبجى تطلعى وتچيبى المنديل عشان نتاكد كليتنا
زهرة بصوت عالى سمعه الرجاله:بكفاياك عاد ياهنيه
هنيه:لااااا مهسكتش ياخيتى ده شرف العيله ودى عاداتنا
ليلى:فى ايه ياما انتى صاحيه تجولى شكل للبيع ولا ايه
ندى عيطت والرجاله دخلو
ياسين قرب من ندى:مالك ياندى
ندى بعياط:انا عايزة اطلع اوضتى لو سمحت
ياسين:طب فهمينى ايه اللى حصل
ليلى:انا اجولك ياولد عمى
غسان:مدخليش عاد فى حاچه متخصكيش
ليلى اتجاهلته وحكت لياسين على كلام هنيه
ياسين بحده:مراتى خط احمر يا مرات عمى واللى هقربلها مين من كان مش هيهمنى غير ندى فاهمين ودى رساله للكل
زهرة وهى بتبص لغسان:تسلم ويسلم عمرك ياولدى هى دى الرچاله ولا بلاش اللى يدافع على مرته مش يمد يده عليها
ليلى:عندك حج ياخالتى
ياسين:اما انا هطلع اوضتى ومعلش ابقي خلى حد يجبلنا الاكل
زهرة:اطلع ياضى عين امك
ياسين:يلا ياندى
ياسين مسك ايد ندى وطلعووو
وهدان:ايه الكلام الماسخ اللى جولتيه ده ياهنيه
هنيه:مش بطمن ياعمى
وهدان:ميخصكيش ياهنيه ...يلا ياولدى نشوف مصالحنا
••••••••••••••
ياسين وندى طلعو الاوضه
ندى قعدت على السرير وعيطت جامد وياسين اخدها فى حضنه:انا اسف حقك عليا ياندى بس عشان خاطرى متعيطيش دموعك دى غاليه اوى عليا
ياسين بعدها عن حضنه ومسحلها دموعها وباس راسها:احسن
ندى ابتسمت وهزت راسها باه:ممكن اكلم ماما
ياسين:انتى بتستأذنى ياندى طبعاا تكلميهم فى اى وقت
ندى رنت على مامتها اللى ردت عليها على طول:نوجه وحشتينى
نجيه:اتوحشتك ياروح جلب امك طمنينى عليك يابتى انتى بخير
ندى:الحمدلله يانوجه
نجيه:دايما بخير يابتى
ندى:مال صوتك ياماما انت كويسه
نجيه:بخير يابتى متجلجيش خدى بالك على روحك
ندى:قاسم فين عايز اكلمه
نجيه:مع عروسته يابتى
ندى:ربنا يسعدهم يارب
نجيه:يارب يلا اجفلى وروحى لزوجك يابتى
ندى:حاضر يانوجا
الباب خبط وياسين فتح اخد صنيه الاكل وحطها على التربيزة
ياسين:يلا ياندى عشان تاكلى
ندى:حاضر
••••••••••••••••••••••••
فى المستشفى فى اوضه ورده اللى بدات تفوق فتحت عينيها وجايه تحرك ايدها حست بتقل عليها شافت قاسم نايم على ايدها ورده بصت حوليها وعرفت انها فى المستشفى وبدات تفتكر اللى حصل معاها وعيطت ونادت على قاسم بتعب:قاسم..قاسم
قاسم صحى اول ماسمع صوتها:حمدلله على السلامه ياورده حاسه بايه ياحبيبتى
ورده عيطت اكتر وقاسم اخدها فى حضنه عشان يهديها:اهدى ياورده حقك عليا والله هجبلك حقك من اللى عمل كدا اهدى
ورده بعد شويا هدت وبعدت عن حضنه:انا جيت هنا ازاى
قاسم:انا اللى جبتك ياورده انتى كويسه حاسه باى حاجه
ورده:جسمى كله بيوجعنى
قاسم:ثوانى هنادى على الدكتورة
ورده:حاضر
قاسم نادى على الدكتورة وجت:حمدلله على سلامتك ياورده
ورده:الله يسلمك
الدكتورة:حاسه بحاجه
ورده:جسمى بيوجعنى ومن قارده احرك رجليا
الدكتورة:ده طبيعى بعد اللى حصلك
ورده بصت لقاسم:هو ايه اللى حصلى
الدكتورة:متخافيش انتى لسه بنت بس حصلك نزيف شديد انتى محتاجه راحه تامه وبلاش حركه كتير وتمشي على العلاج اللى هكتبه وان شاء الله خلال اسبوع هتبقي زى الفل
قاسم:باذن الله يادكتورة شكرااا
الدكتورة:العفو هى تقدر تخرج من المستشفى لو حابه
قاسم:تمام
الدكتورة خرجت وقاسم قعد جمب ورده:
هطمن على فاطمه ونخرج
ورده:فاطمه مالها
قاسم:اللى عملو فيكى كدا ضربوها هى كمان ولقيناها مغمى عليها قدام اوضتك
ورده عيطت وقاسم اخدها فى حضنه عشان يطمنها
••••••••••••••••••
فى اوضه فاطمه صحت وكانت حاسه بوجع فى جسمها كله واتفاجات ببدر اخدها فى حضنه فضلت تبصله كتير هى اصلا بتكسف تبصله وهو صاحى ودخلت نفسها فى حضنه اكتر وبدر حس بحركتها وصحى:فاطمه
فاطمه رفعت وشها وبصلته وعينيهم اتعلقت ببعض
بدر:حمدلله على سلامتك
فاطمه:الله يسلمك
بدر:حاسه بايه
فاطمه عينيها دمعت:جسمى كله بيوجعنى اوى
بدر:طب اهدى وانا هنادى على الدكتورة
فاطمه هزت راسها بلا ودخلت وشها فى حضنه وعيطت وبدر شدد على حضنها:متخافيش يافاطمه انا معاكى وحقك هجيبه وهخلى اللى عمل كدا يندم
بدر رفع وشها بايده وفاطمه بتصله اوى:ايه اللى حصل يافاطمه ..شوفتى اللى عمل فيكى كدا
فاطمه هزت راسها لا:انا كنت نايمه وسمعت صوت حاجه بتتكسر وحركه فى اوضه ورده خوفت وخرجت اشوفها ولما دخلت وشوفتها ..ورده ورده عامله ايه دى كان فى دم كتير حوليها هى فين يابدر كانت بتنزف انا شوفتها
بدر:اهدى اهدى يافاطمه ورده كويسه متخافيش ..كملى يافاطمه وبعد كدا ايه اللى حصل
فاطمه:حولت اصحيها مكانتش بترد عليا خرجت من الاوضه عشان اجيب تلفونى واكلمك بس فى حد حط قماشه على وشى وضربونى كتير اوى ومعرفش ايه اللى حصل بعدها
بدر:طب هما كان واحد بس ولا اكتر
فاطمه:كانو كتير كان فى ايدين كتير بتضرب فيا بس هما كانو ستات انا كنت سامعه صوتهم
بدر:ستات
فاطمه:ايوا
فاطمه افتكرت ياسمين:ياسمين بنتى فين يابدر عملو فيها حاجه فين بنتى يابدر
بدر:اهدى يافاطمه ياسمين مع امى فى القصر وهى بخير محدش قرب منها
الباب خبط وبدر قام من جمبها والدكتورة دخلت:حمدلله على سلامتك يامدام فاطمه
فاطمه:الله يسلمك
الدكتورة:عامله ايه الوقت حاسه بحاجه
فاطمه:فى وجع فى جسمى كله
الدكتورة:ده بسبب الكدمات اللى فى جسمك انتى محتاجه راحه تامه يافاطمه لحد الكدمات دى ماتخف
بدر:حاضر يادكتورة
الدكتورة بصلته وبصت لفاطمه:جوزك اللى عمل فيكى كدا يافاطمه
فاطمه بصت لبدر:لا يادكتورة مش جوزى
الدكتورة:لو هو قولى متخافيش انا هساعدك
بدر:هو انا لو عملتها هخاف من حضرتك مثلا قولنا دى حادثه خلصنا
الدكتوره خرجت من الاوضه وقاطمه بصلته اوى
بدر:عارف انى مينفعش اكلمها كدا بس من ساعه ماعرفت انى جوزك ونظراتها كلها بتتهمنى انى انا اللى عملت كدا
فاطمه ضحكت:اصل مافيش حادثه بتعمل كدا
بدر هو كمان ضحك:طب هقولها اى ديه
فاطمه:انا عايزة اروح عشان ياسمين
بدر قعد جمبها:هطمن عليكى وعلى ورده وهنمشي
فاطمه:ياسمين يا بدر
بدر:متخافيش خالتى وامى معاها ممكن ترتاحى شويا بقي
فاطمه:حاضر......
الباب خبط وبدر لبس فاطمه الطرحه وراح يفتح كان قاسم
قاسم:حمدلله على سلامتك يافاطمه
فاطمه:الله يسلمك ياقاسم ورده عامله ايه
قاسم:ورده كويسه الحمدلله
بدر:الدكتورة قالت ان فاطمه هتخرج الوقت عادى
قاسم:وورده بردو خلينا نرجع البيت يكون احسن ليهم
بدر:اه احسن يلا
قاسم خرج وبدر ساعد فاطمه والاتنين هرجو من المستشفى وركبو العربيه قاسم وبدر قدام والبنات ورا.....
لمتابعة باقي الروايه زورو قناتنا علي التليجرام من هناااااااااا
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات عمل
متابعه لصفحتنا على فيس بوك هنااااااااااا
الرواية كامله من هنااااااااا
مجمع الروايات الكامله اضغط هناااااااا
 روايه وردة القاسم الفصل السادس والساب…){kind=link}
تعليقات
إرسال تعليق
فضلا اترك تعليق من هنا